Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Πριν τη διαβάσουν, αρκετοί, τουλάχιστον στην Ελλάδα, είδαν στο τετράγωνο κάδρο τη γραφή της. Μέσα σε διάστημα λίγων μηνών, δύο ταινίες επανέφεραν στην επικαιρότητα το όνομα της Γαλλίδας Ανί Ερνό. Τον Φεβρουάριο 2022 έκανε πρεμιέρα το «Πάθος» της Ντανιέλ Αρμπίντ, για την περιπετειώδη ερωτική σχέση μιας χωρισμένης μητέρας με έναν παντρεμένο Ρώσο διπλωμάτη.
Στα αθηναϊκά θερινά σινεμά ήρθε στις 2 Ιουνίου το «Γεγονός» της Οντρέ Ντιουάν, μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος της Ερνό, για μια νεαρή στα ’60s που αποφασίζει να κάνει έκτρωση, όταν ακόμα απαγορευόταν από τον νόμο. Η ταινία είχε αποσπάσει το Χρυσό Λιοντάρι και το βραβείο των κριτικών στο Φεστιβάλ Βενετίας 2021, ενώ Σεζάρ ερμηνείας πήρε η πρωταγωνίστρια, Γαλλορουμάνα Αναμαρία Βαρτολομέι.
Χθες, η 82χρονη συγγραφέας κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας «για το θάρρος και την οξύνοια», στα κυρίως αυτοβιογραφικά βιβλία της, που διερευνούν την κοινωνική ανισότητα και «τις ρίζες, την αποξένωση και τους περιορισμούς της προσωπικής μνήμης».
Αλήθεια, ποιος θυμάται το περσινό Νόμπελ και πόσοι θα θυμηθούν αύριο το τωρινό, βραβείο και πολιτικό, καθώς ο θόρυβος για τις αμβλώσεις, μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, είναι νωπός;
Με τούτα δεν αμφισβητώ την αφηγηματική δεινότητα της συγγραφέως. Δεν θα μπορούσα, άλλωστε.
Δεν αμφιβάλλω για τη δύναμη της δουλειάς της και της γραφής της ως σωματικής και απτής συναισθηματικής διαδικασίας. Αυτά, ούτως ή άλλως, δεν μετριούνται σε χρήματα και βραβεία.
Δεν παραγνωρίζω, όμως, ότι το «ανελέητα ειλικρινές» έργο της, καθόλου τυχαία, με την εποχή της μεγάλης σύγχυσης συνταιριάζουν. Τα Νόμπελ τόσο γήινα μοιάζουν, όταν το γεγονός γίνεται γραφή, πράξη κατ’ εξοχήν πολιτική, και η γραφή γεγονός, που διαλύεται μες στη ζωή και στο πνεύμα των άλλων. Άσημων ή προσωρινά διάσημων.
