Από την έντυπη έκδοση
Του Πλάτωνα Τσούλου
[email protected]
Στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος, στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη, βρίσκεται το ζήτημα του υψηλού κόστους ενέργειας, αλλά και το θέμα της εξοικονόμησης ενέργειας, το οποίο απέκτησε ιδιαίτερη διάσταση όταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων της Ε.Ε. τέθηκε η θέσπιση υποχρεωτικού ορίου εξοικονόμησης ρεύματος.
Ως ελάχιστο όριο άμεσης περικοπής της κατανάλωσης προτάθηκε το 5%, με την προοπτική έως τις 31 Μαρτίου η μείωση της συνολικής ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας να είναι τουλάχιστον 10%.
Δεν πρόλαβε το μέτρο να δει το φως της δημοσιότητας και αμέσως διατυπώθηκαν οι πρώτοι προβληματισμοί για το αν και κατά πόσο πρόκειται για έναν εφικτό στόχο, όπως και για τη σκοπιμότητα του καθορισμού ορίου ώστε οι καταναλωτές να δικαιούνται επιδότηση προς αντιμετώπιση της υπερβολικά ακριβής ενέργειας.
Η πρόνοια για οικονομική ενίσχυση των καταναλωτών, ιδιαίτερα των ευάλωτων, επιβάλλεται ως πολιτική σε κάθε κράτος δικαίου, όμως και οι καταναλωτές επιβάλλεται να είναι ευαίσθητοι σε ανάλογα ζητήματα.
Οφείλουν να αυτοπεριορίζονται δίχως να απαιτείται η καθοδήγησή τους από την πολιτεία και πολύ περισσότερο δίχως να αναζητούν την… αναγνώριση.
Ο συνειδητοποιημένος πολίτης από μόνος του λαμβάνει μέτρα στήριξης της κοινωνίας, σε δύσκολες, σε κρίσιμες στιγμές της.
Ο πολίτης με συνείδηση, άποψη και πιστεύω βγαίνει… μπροστά σε κάθε πρόβλημα, δίνοντας το παράδειγμα. Δεν αναμένει κατ’ ανάγκη την επιβράβευσή του. Αυτό βέβαια συναντάται σε μια ιδεατή κοινωνία.
Στις μέρες μας, κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι «κάτι» αναμένουν για να ευαισθητοποιηθούν κοινωνικά, περιβαλλοντικά, ενεργειακά…
