Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
[email protected]
Η ποντιακή οικογένεια Αφεντουλίδη, ήλθε από τον Καύκασο στην Ελλάδα το 1992, με ένα μέλος της λιγότερο. Έλλειπε ο 20χρονος Σέργιος, που σκοτώθηκε δέκα χρόνια πριν, το 1983 στο Αφγανιστάν, πολεμώντας τους αντάρτες Μουτζαχεντίν με τα σοβιετικά στρατεύματα. Ο Σέργιος σήμερα θα ήταν 52 ετών. Οι συγγενείς του δεν έμαθαν ποτέ πώς σκοτώθηκε και δεν ξέρουν πού είναι θαμμένος…
Οι σκληροτράχηλοι Αφγανοί πολεμιστές, βρήκαν στις τσέπες του και διάβασαν την κομματική ταυτότητα του: “Σεργκέϊ Αφιντιλίντι”, (Σέργιος Αφεντουλίδης), γεννήθηκε το 1963 και σκέφτηκαν : Αυτός θα πρέπει να ήταν από την φύτρα των Αργοναυτών που αναζήτησαν το “χρυσόμαλλο δέρας” στα βουνά του Καυκάσου. Τα πράγματα του νεκρού ξανατοποθετήθηκαν ευλαβικά απο αφγανικό χέρι στον κόρφο του, για να μπορέσουν μετά οι Ρώσοι που θα τα έβρισκαν να τα παραδώσουν στους συγγενείς του…
Οι Σοβιετικοί μάζεψαν τα απαραίτητα προσωπικά είδη του νεκρού στρατιώτη Σέργιου Αφεντουλίδη: Ενα ρολόι, την κομματική ταυτότητα της νεολαίας “κομσομόλ”, ένα σημειωματάριο με προσευχές και ποιήματα και φωτογραφίες συγγενών του.
Ο Σέργιος Αφεντουλίδης, μέλος της “κομσομόλ” όπως δείχνει η ταυτότητά του, που πίστευε στον Χριστό και προσευχόταν.
Ο Σέργιος Αφεντουλίδης, μέλος της κομσομόλ από το 1978, επρόκειτο να απολυθεί από τον Στρατό το καλοκαίρι του 1984... Ονειροπολούσε αντικρίζοντας τα αφγανικά βουνά και αυτό φαίνεται από ένα ποίημα που έγραψε και βρέθηκε στο σημειωματάριό του:
«Τίκι - τάκ η καρδιά του σωφέρ στο βολάν,
μπροστά, στην πλαγιά,τα παιδιά του Αφγάν,
Με της μέρας το φώς, πως να βγείς στο βουνό,
οταν μπρος στο παμπρίζ στήνουν τα βόλια χορό ;»
Ονειροπολούσε, χωρίς να ξέρει γιατί πολεμούσε. Αλλά η μοίρα θέλησε το όνομα Αφεντουλίδης να ξυπνήσει τις μνήμες με τις οποίες ειναι φορτωμένα τα παιδιά του Αφγάν από την μυθολογία ακόμα, με τον κοσμοκράτορα μακεδόνα πολέμαρχο και στρατηλάτη Μεγαλέξανδρο.
Οταν το σοβιετικό απόσπασμα εφόδου της Κά Γκέ Μπέ, ντυμένο με στολές του αφγανικού στρατού, κατέλαβε τα ανάκτορα της Καμπούλ, κανείς τους δεν υποπτευόταν ότι πατούσαν τα χώματα μιας απο τις Αλεξάνδρειες της Βακτριανής. Το μόνο που ήξερε ο επικεφαλής του αποσπάσματος συνταγματάρχης Μπορίνωφ, απόφοιτος της Στρατιωτικής Σχολής της Μόσχας για την εκπαίδευση τρομοκρατών, ήταν ότι με «αδελφική πρόσκληση» του Αμίν, έφτανε για να βοηθήσει στην… ανατροπή του Αμίν και να φέρει στην εξουσία τον φιλοσοβιετικό Μπαμπράκ Καρμάλ !
Ο Μπορίνωφ δεν έζησε για να δεί την ολοκλήρωση της επιτυχίας, καθώς ξέχασε να βγάλει την αφγανική στολή, σκοτώθηκε από έναν δικό του, την ώρα που έτρεχε να βγεί από τα ανάκτορα!.. Από κεί και πέρα όμως τα πράγματα δεν ακολούθησαν τις προβλέψεις. Το καθεστώς Καρμάλ αντί να τραβήξει τον κόσμο, τον απωθούσε. Ο Αφγανικός Στρατός άρχισε να μη πειθαρχεί και ολόκληρα τμήματά του να προσχωρούν στους αντάρτες. Αυτό είχε ως συνέπεια, το αρχικό απόσπασμα της Κά Γκέ Μπέ να ακολουθήσουν τμήματα του σοβιετικού στρατού για να ελέγξουν ζωτικά σημεία της χώρας.
Ομάδα σοβιετικών στρατιωτών, έτοιμη για δράση.
Στα τμήματα αυτά, υπηρετούσε και ο νεαρός Σέργιος Αφεντουλίδης, που όταν σταματούσε η μάχη απομακρυνόταν σε πυκνές φυλλωσιές να προσευχηθεί ανενόχλητος και αθέατος, όπως του είχε μάθει η μακαρίτισσα γιαγιά του.
Μουσουλμάνοι Μουτζαχεντίν οπλισμένοι σαν αστακοί.
Στο σπίτι του στον Καύκασο, σ’ ένα μικρό δωματιάκι στο υπόγειο, άναβε το καντήλι μπροστά στις εικόνες που είχαν φέρει από τα χωριά του Κάρς τυλιγμένες σε πετσέτες. Τα μόνα που πήραν τότε μαζί τους, μαζί με τις μνήμες τους… Όταν οι σοβιετικοί στρατιώτες διασκεδάζουν στην ανάπαυλα, ο Σέργιος κρυφά έψαλε το «Πάτερ ημών…».
Πιστός στην Ορθοδοξία Ο Σέργιος πίστευε στην Ορθοδοξία, όπως προκύπτει από το σημειωματάριό του, με προσευχές, όπως το «Πάτερ ημών», το «Πιστεύω», το «Αναστάς ο Ιησούς από τον τάφο», το «΄Αγγελε φύλακα», όλα στα ελληνικά με ρωσική γραφή. Μέσα στο σημειωματάριό του φύλαγε και τα γράμματα της μητέρας του που του έλεγε : “…γιατί πουλάκι μου δεν μου γράφεις, έστω και δυό γραμμές; Κάνει κρύο ή ζέστη εκεί που βρίσκεσαι”; Τι να της έγραφε ο άμοιρος γιός της Σέργιος ; Μήπως εκείνο που έγραφε στο ποίημά του : «Πώς να βγείς στο βουνό, όταν στήνουν τα βόλια χορό;»
