Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένα πλοίο, ατμόπλοιο θαρρώ. Μετά από ένα δύσκολο ταξίδι, η μηχανή έχανε και κανείς δεν μπορούσε να τη φτιάξει. Ο ιδιοκτήτης καλεί μηχανικούς και μαστόρους, μα κανείς δεν τα καταφέρνει. Ακούει για έναν που θα μπορούσε να κάνει κάτι.
Φαινόταν σοβαρός, μετρημένος. Κουβάλησε μια μεγάλη τσάντα με εργαλεία και στρώθηκε να βρει το ελάττωμα, αλλά χωρίς βιάση καμία. Εξέτασε το δίκτυο από σωληνώσεις, ακουμπώντας πού και πού για τη θερμοκρασία.
Τελικά, ανοίγει την τσάντα, βγάζει ένα μικρό σφυρί και χτυπά απαλά, ανεπαίσθητα μια σωλήνα και -ω! του θαύματοςπαίρνει μπρος η τουρμπίνα.
Όταν ο ιδιοκτήτης ρώτησε την αμοιβή, ο μάστορας ζήτησε 10.000 λίρες, ποσό εξωφρενικό. Ο ιδιοκτήτης κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό. «Μα δεν έκανες σχεδόν τίποτα. Αν δεν δικαιολογήσεις ό,τι ζητάς, τίποτα δεν θα πάρεις και σε δικαστήρια θα σουλατσάρεις».
Ατάραχος ο μάστορας γράφει σε ένα χαρτί. Όταν το διαβάζει ο ιδιοκτήτης ζητά συγγνώμη και πληρώνει. Τι έγραφε το χαρτί; «Για το χτύπημα με το σφυρί 1 λίρα. Για το ότι ήξερα πού να χτυπήσω 9.999 λίρες».
Στο καράβι «Ευρώπη», μετά από ένα δύσκολο χρηματοοικονομικό και πανδημικό ταξίδι, και ακριβά πληρώνουμε τους μάστορες και δεν ξέρουν (ή δεν θέλουν συμφέροντα να θίξουν) πού να χτυπήσουν, ώστε την τουρμπίνα να ξυπνήσουν.
Το ενεργειακό ισοζύγιο του κόσμου είναι πολύ σφιχτό, το κόστος του φυσικού αερίου έχει περίπου δεκαπλασιαστεί σε διάστημα μόλις ενός έτους -στις 24 Αυγούστου 2021 ανερχόταν στα 27,6 ευρώ-το LNG που δεν είναι δεσμευμένο μέσω συμβολαίων είναι περιορισμένο και φυσικά ακριβό, ο πληθωρισμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία ανάσα από το 10% -9,8% τον Ιούλιο-νοικοκυριά και επιχειρήσεις στη γηραιά ήπειρο πληρώνουν τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και οι μάστορες παραβγαίνουν στην αμηχανία. Χειμώνας μπαίνει ώς το μυαλό. Θ’ ανάψει κι άλλο κακό.
