Από την έντυπη έκδοση
Του Θάνου Τσίρου
[email protected]
Όλα είναι κρίσιμα και σημαντικά: η πορεία της τιμής του φυσικού αερίου καθώς επηρεάζει το κόστος της ηλεκτροδότησης και της θέρμανσης, ο πληθωρισμός που… θερίζει το διαθέσιμο οικογενειακό εισόδημα, και η πορεία των δημοσίων εσόδων που δίνει τελικώς τον τόνο όσον αφορά τα περιθώρια για μέτρα στήριξης, κυρίως των ασθενέστερων.
Σημαντικά μεγέθη και το ύψος των επιτοκίων, και η ισοτιμία του ευρώ με το δολάριο, και η διεθνής τιμή του πετρελαίου. Ένα
όμως είναι το μέγεθος που ενδιαφέρει περισσότερο και η ιστορία μάς το έχει δείξει πολύ καλά: το ΑΕΠ. Το ακαθάριστο εισόδημα της χώρας.
Όσο πιο υψηλό, τόσο πιο εύκολο να ξεπεραστούν τα προβλήματα που προκαλούν οι αλλεπάλληλες και δυστυχώς εξελισσόμενες ταυτόχρονα οικονομικές κρίσεις που βιώνουμε. Όσο υψηλότερο το ΑΕΠ, τόσο περισσότερα τα φορολογικά έσοδα, άρα και τόσο μεγαλύτερα τα περιθώρια για περαιτέρω στήριξη των νοικοκυριών, ώστε με τη σειρά τους να μην «κουρέψουν» την κατανάλωση εις βάρος του ΑΕΠ.
Όσο πιο υψηλό το ΑΕΠ, τόσο το καλύτερο για το δημόσιο χρέος που φαντάζει «μικρότερο» σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο για τη χώρα, που αναζητά την επενδυτική βαθμίδα αλλά και το χαμηλό κόστος δανεισμού. Και σε τελική ανάλυση, όσο μεγαλύτερο το ΑΕΠ, τόσο μεγαλύτερο και το ονομαστικό εισόδημα των νοικοκυριών, άρα μεγαλύτερα και τα περιθώρια αντοχών απέναντι στην ακρίβεια.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Νούμερο ένα προτεραιότητα δεν είναι η επιδότηση του ρεύματος ή μια επιταγή ακρίβειας. Είναι η συνέχιση της έντονης επενδυτικής δραστηριότητας, η εξεύρεση λύσεων για επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και μετά το φθινόπωρο ή η περαιτέρω στήριξη της οικοδομής που συνιστά παραδοσιακό αναπτυξιακό μοχλό. Είναι επίσης η εφαρμογή ακόμη πιο «επιθετικών» πολιτικών για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
