Διεθνής ερευνητική ομάδα ανέπτυξε ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης το οποίο όπως υποστηρίζει μπορεί να εντοπίζει τα ίχνη νοητικών διαταραχών όπως η Αλτσχάιμερ και η σχιζοφρένεια πολλά χρόνια πριν κάνουν την εμφάνιση τους τα πρώτα συμπτώματα.
Το σύστημα αρχικά εκπαιδεύτηκε στη μελέτη και ανάλυση δεδομένων του εγκεφάλου υγιών ενήλικων ατόμων και στη συνέχεια του δίνονταν εικόνες των εγκεφάλων ατόμων με νοητικές διαταραχές. Στόχος ήταν να μπορέσει το σύστημα να μάθει να εντοπίζει μικρές σχεδόν ανεπαίσθητες μεταβολές στον ανθρώπινο εγκέφαλο οι οποίες περνούν απαρατήρητες ακόμη από το ανθρώπινο μάτι.
Σύμφωνα με τους δημιουργούς του το σύστημα θα μπορέσει όταν τελειοποιηθεί να εντοπίζει την ύπαρξη του Αλτσχάιμερ σε κάποιο άνθρωπο 20-20 έτη πριν τα πρώτα συμπτώματα κάνουν την εμφάνιση τους. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούν οι μέλλοντες πάσχοντες να ξεκινήσουν έγκαιρα κάποια θεραπεία η οποία να περιορίσει όσο δυνατόν περισσότερο τις επιπτώσεις της ασθένειας.
Το σύστημα εκπαιδεύτηκε σε μια βάση δεδομένων λειτουργικών απεικονίσεων μαγνητικού συντονισμού (fMRI) η οποία καταγράφει την εγκεφαλική δραστηριότητα εντοπίζοντας τις μεταβολές στη ροή του αίματος. Όταν το σύστημα έμαθε να «διαβάζει» αυτές τις απεικονίσεις η ερευνητική ομάδα άρχισε να το τροφοδοτεί με απεικονίσεις περισσότερων από 1,200 ασθενών με νοητικές διαταραχές συμπεριλαμβανομένου και του αυτισμού. Το σύστημα κατάφερε να διακρίνει τα διαφορετικά μοτίβα που διαθέτει κάθε μια από αυτές τις διαταραχές στην εγκεφαλική λειτουργία.
«Ακόμη και αν γνωρίζουμε από άλλες εξετάσεις ή το οικογενειακό ιστορικό ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης κάποιας νοητικής διαταραχής δεν μπορούμε με τα υπάρχοντα μέσα να προβλέψουμε αν και πότε αυτή θα κάνει την εμφάνιση της» αναφέρει ο Βινς Καλχούν, Διευθυντής του Κέντρου Νευροαπεικονιστικών Επιστημονικών Δεδομένων του Πολιτειακού Πανεπιστήμιου της Τζόρτζια στις ΗΠΑ εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που έκανε τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature Scientific Reports» . Αν το νέο σύστημα αποδειχθεί αποτελεσματικό η βοήθεια που θα προσφέρει στους ασθενείς αλλά και στην επιστημονική κοινότητα στην ανάπτυξη νέων μεθόδων πρόληψης ή περιορισμού των επιπτώσεων αυτών των παθήσεων θα είναι ανεκτίμητη.
