Του Γρηγόρη Ρουμπάνη
Μπορεί ο λογαριασμός στο Μαξίμου να μη βγαίνει, μπορεί να έχουν πάει όλα ανάποδα τόσο στο ενεργειακό, που το βάρος του έχει τρυπήσει τις τσέπες των Ελλήνων, όσο και στα ελληνοτουρκικά, που χειρότερες εξελίξεις δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, όμως η «χρυσή εποχή» για τη χώρα μόλις αρχίζει.
Αυτό θέλει ο άγραφος νόμος της προεκλογικής περιόδου, αυτό γίνεται εδώ και χρόνια, αυτό θα γίνει και τώρα, όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα. Ίσως μάλιστα, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, με ακόμη μεγαλύτερη σφοδρότητα. Σε πείσμα της πραγματικότητας όλα θα αντιστραφούν και θα στρωθούν οι προϋποθέσεις για την απόλυτη ευτυχία.
«Φτου και βγαίνω», έχει φωνάξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όχι βεβαίως για να επισκεφτεί τόσο νωρίς την πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά για να δώσει το σύνθημα στην ομάδα του, να ετοιμαστεί για το παιχνίδι. Το «εναρκτήριο λάκτισμα» θα δοθεί-και θα είναι ηχηρό, λένε πηγές κοντά στον πρωθυπουργό-με την προσεχή εκτός ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών. Όσο για την ποιότητα του πολιτικού ποδοσφαίρου που θα παιχτεί χάριν του φιλοθεάμονος κοινού, όλα δείχνουν ότι θα είναι ακραία επιθετικό, εξουθενωτικό έως και εξοντωτικό, γιατί μόνο έτσι μπορεί η ένταση να σκεπάσει την ουσία: την απίστευτα δυσμενή θέση στην οποία βρίσκεται η χώρα, τον χειρότερο εφιάλτη που βιώνει μετά τη μεταπολίτευση.
Αρχίζοντας από την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, κοινή διαπίστωση αναλυτών του διεθνούς τύπου, επενδυτών και διαφόρων «οίκων» (Moody’s, Fitch, Standard and Poor’s) είναι ότι η χώρα βαίνει προς τα χειρότερα. Τα ελληνικά ομόλογα βρίσκονται επί της ουσίας εκτός αγορών και χρειάζονται την «ειδική φροντίδα» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ο πληθωρισμός πλέον φλερτάρει (sic) με το 13% και οι προβλέψεις για το τελευταίο τρίμηνο του 2022 και το πρώτο του 2023 προϊδεάζουν για οδυνηρές εμπειρίες. Την ίδια ώρα, όπως με επιμονή μεταδίδει το CNN, το διεθνές περιβάλλον με τα χρηματιστήρια στο «κόκκινο» (συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού) οδηγεί σε μια νέα περίοδο ύφεσης.
Η ανακούφιση που προσφέρει η τουριστική ένεση σε ορισμένους κλάδους θα είναι έτσι κι αλλιώς προσωρινή και δεν αρκεί η δράση της, για να χτιστεί αποτελεσματική άμυνα στο δύσκολο χειμώνα που έρχεται. Υπήρχαν τα ανησυχητικά μηνύματα πριν ενσκήψει το ενεργειακό, τώρα η κατάσταση έφτασε στο μη περαιτέρω. Το δημόσιο χρέος, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, έχει ξεπεράσει τα 394 δισ. ευρώ, το ιδιωτικό βρίσκεται στα 635 δισ. κι ως εκ τούτου η εποπτεία των ευρωπαϊκών θεσμών μπορεί να είναι ανομολόγητη, αλλά θα παραμείνει αυστηρή, αν δεν γίνει αυστηρότατη.
Με αυτά δεδομένα μοιάζει αδιέξοδη ακόμα και αυτή η πολιτική των ταπεινωτικών επιδομάτων στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, ενώ κάποια στιγμή θα πρέπει να αρχίσει η επιστροφή των περίπου 40 δισ. σε βοηθήματα που έδωσε η πολιτεία την εποχή της πανδημίας, όταν κατέβηκαν τα ρολά της παραγωγικής διαδικασίας. Δεν υπάρχουν άλλα χρήματα στο φιλόπτωχο ταμείο, τελεία και παύλα.
Καθόλου ευχάριστες δεν είναι οι εξελίξεις και στα ελληνοτουρκικά, καθώς ο Ερντογάν αναβαθμίστηκε πλέον με τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ και της Ουάσιγκτον σε παράγοντα, ο οποίος θεωρείται θεμελιώδης για την αποτελεσματικότητα του νέου δόγματος της Συμμαχίας, με στραμμένο πλέον και επισήμως το στόχαστρό της στη Ρωσία και την Κίνα. Μπορεί ο Τούρκος πρόεδρος χάριν του κλίματος και των συστάσεων της αμερικανικής πλευράς να μην έθεσε θέμα ελληνικών νησιών στη σύνοδο της Μαδρίτης, όμως επανέλαβε τις αξιώσεις του αμέσως μετά τη λήξη των εργασιών της ξεκαθαρίζοντας, ότι θα επιμείνει μέχρις ότου του κάνουν και αυτό το χατίρι. Ήδη Σουηδία και Φιλανδία, ταπεινωμένες, θα περάσουν από το ψιλό κόσκινο της Άγκυρας, μέχρι να γίνουν δεκτές οι αιτήσεις τους για ένταξη στη Συμμαχία.
Η Ελλάδα αποτελεί τον επόμενο σταθμό της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και δεν απομένει παρά μόνο η φόρμουλα που θα ικανοποιήσει το αίτημά της για τον αφοπλισμό των ελληνικών νησιών του Αιγαίου. Μια από αυτές που εξετάζονται, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές στην Αθήνα, είναι και η Νατοϊκή ή αμερικανική εγγύηση για την ελληνική κυριαρχία επ’ αυτών, όμως είναι γνωστό τι τιμή επιφυλάσσει κατά παράδοση η Άγκυρα σε τέτοιου είδους εγγυήσεις.
Αυτή είναι η κατάσταση και προκειμένου να μη γίνει συζήτηση επί της ουσίας-επειδή θα αναδειχθούν και ευθύνες-χώρος υπάρχει μόνο για ακραία προεκλογικά καλοπιάσματα, υποσχέσεις, διαβεβαιώσεις για το καλύτερο που έρχεται, φαντασία, χαμόγελα και «υπευθυνότητα». Προπάντων «υπευθυνότητα».
Θα πάρουν «φωτιά τα τόπια», με κίνδυνο όμως ακόμα κι αυτό το θέαμα να σκεπαστεί από τους καπνούς και τις φλόγες των πραγματικών πυρκαγιών, τις οποίες ανίκανος ο κρατικός μηχανισμός έχει συνηθίσει να παρακολουθεί από μακριά. Το ίδιο και τις συνέπειές τους. Η Β. Εύβοια, όπως και όλες οι πυρόπληκτες περιοχές, το βιώνουν ήδη.
