The N Society

Του Χριστόφορου Κλήμη,
διαχειριστή της Anemos Capital Partners

ΩΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ διαχείρισης απαιτήσεων από το Ελληνικό Δημόσιο, στις καθημερινές μας συζητήσεις με τους υπευθύνους για τα οικονομικά των δημοσίων νοσοκομείων θίγουμε θέματα που όλοι θεωρούμε ότι δεν βαίνουν καλώς. Τείνουν όμως να διαιωνίζονται και να συντείνουν σε ένα κλίμα μοιρολατρίας και απαισιοδοξίας, που όλοι όσοι ζούμε σε αυτή τη χώρα μας ενοχλεί. Πιστεύουμε ότι τα παρακάτω προβλήματα δεν τα γνωρίζουν σε βάθος οι αρμόδιοι του υπουργείου Υγείας, γιατί αν τα γνώριζαν δεν θα ήταν δύσκολο να τα αντιμετωπίσουν σύντομα και με επιτυχία. Μερικά από αυτά είναι τα παρακάτω:

ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ νοσοκομείων: Σε όλες τις οικονομικές μονάδες καταρτίζονται Σεπτέμβριο με Οκτώβριο του προηγούμενου έτους. Στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία προετοιμάζονται τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, ΑΦΟΥ έχει ξεκινήσει η χρήση. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα νοσοκομεία δεν πληρώνουν τίποτα το πρώτο τρίμηνο του έτους -ελάχιστοι πληρώνουν με το 40% που ορίζει ο νόμος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομική λειτουργία των επιχειρήσεων που τα προμηθεύουν. Προτείνουμε λοιπόν να καταρτίζονται και να εγκρίνονται Σεπτέμβριο με Οκτώβριο του προηγούμενου έτους έτσι ώστε να εξομαλυνθούν οι πληρωμές και η αγορά γενικότερα. Έγινε μια προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση με τον νόμο 4843, στο άρθρο 85 του οποίου γίνεται αναφορά στον καθορισμό δόσεων για την τμηματική καταβολή της ετήσιας επιχορήγησης των νοσοκομείων του ΕΣΥ, αλλά αν δεν υπάρχει εγκεκριμένος προϋπολογισμός από το προηγούμενο έτος πώς θα δοθεί η πρώτη επιχορήγηση στις 20 Ιανουαρίου; Και να δοθεί, δεν θα αξιοποιηθεί.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ νοσοκομείων: Τα νοσοκομεία καταθέτουν στο υπουργείο Υγείας τα χρήματα που οφείλουν στους προμηθευτές τους σε μηνιαία βάση, στο σύστημα ΒΙ. Το υπουργείο επιχορηγεί τα νοσοκομεία βάσει των εξόδων της προηγούμενης χρονιάς, πράγμα που ο υπουργός -στην παρέμβασή του στην πρόσφατη ημερίδα του Ελληνογαλλικού Επιμελητηρίου- παραδέχτηκε ότι είναι μειονέκτημα. Πώς γίνεται λοιπόν κάποια, σήμερα που μιλάμε, να εξοφλούν τον Απρίλιο του 2021 και κάποια άλλα να έχουν ήδη κλείσει με το 2021 και να εξοφλούν τον Μάρτιο του 2022; Δεν θα ήταν σωστότερο και νομιμότερο να προσπαθήσει κάποιος να βασίσει τη χρηματοδότηση κλείνοντας πρώτα τα παλαιά χρέη, προηγούμενων ετών, και μετά να προχωρήσει στα νεότερα; Υποστηρίζουμε ότι το δημόσιο νοσοκομείο πρέπει να πληρώνει τους προμηθευτές του ισότιμα και χωρίς προτιμήσεις και αφού κλείσει τις υποχρεώσεις του μήνα να προχωράει στον επόμενο. Έτσι, κανείς δεν θα είναι παραπονεμένος. Κάποια νοσοκομεία υποστηρίζουν ότι είναι καλύτερα να αργούν να πληρώσουν τη φαρμακευτική δαπάνη, με την ευφάνταστη δικαιολογία ότι είναι... περισσότερα τα χρήματα που θα πρέπει να πληρώσουν για φάρμακα, οπότε τα καθυστερούν σε σχέση με το υγειονομικό υλικό. Μα γιατί δεν φέρνουν όλες τις πληρωμές στον ίδιο μήνα, ώστε να μην παραπονιέται κανείς; Ή όταν γνωρίζει ο προμηθευτής ότι θα πληρωθεί... όποτε, δεν θα προσπαθήσει να χρεώσει το κόστος της καθυστέρησης στον πελάτη του;

ΤΟΚΟΦΟΡΙΑ ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων: Ο νόμος μιλάει για τοκοφορία με απλή τιμολόγηση του οφειλέτη, αλλά στην πράξη μόνο με αγωγή μπορεί κάποιος να εισπράξει τόκους, γιατί στους προϋπολογισμούς των δημοσίων νοσοκομείων δεν υπάρχει πρόβλεψη κωδικού για πληρωμή τόκων παρά μόνο για δικαστικά έξοδα. Και όταν το νοσοκομείο κόβει το χρηματικό ένταλμα για την πληρωμή της τελεσίδικης δικαστικής απόφασης, υπολογίζει τον τόκο μέχρι την ημερομηνία του εντάλματος. Μπορεί να περάσουν μήνες ή και χρόνια μέχρι να πληρωθεί το ένταλμα, γιατί το νοσοκομείο χρειάζεται πολλές φορές γνωμοδότηση του δικηγόρου, απόφαση Δ.Σ. του νοσοκομείου και τροποποίηση του προϋπολογισμού του για να εξοφλήσει. Στη γειτονική Ιταλία κόβεται το ένταλμα για την πληρωμή του κεφαλαίου πρώτα και όταν αυτό γίνει και γνωρίζουμε την ημέρα πληρωμής, τότε υπολογίζεται το ακριβές ποσό του τόκου. Η επιμονή επίσης των αρχών να ζητάνε παραίτηση από τόκους, δεν γνωρίζουν ότι είναι αντίθετη με την ευρωπαϊκή οδηγία περί αθετήσεως πληρωμών του 2011, που έγινε νόμος του ελληνικού κράτους το 2014;