Η μεγάλη μέρα έφτασε και μεγάλη ανακοίνωση δεν είχαμε. Όσοι περίμεναν ότι την Ημέρα της Νίκης θα κηρυχθεί επίσημα από τον Βλαντίμιρ Πούτιν ο πόλεμος στην Ουκρανία, δεν άκουσαν παρά μια σειρά επιχειρημάτων από τον Ρώσο πρόεδρο με τα οποία επιχείρησε να «νομιμοποιήσει» την ρωσική εισβολή. Επίσης, ο πόλεμος στην Ουκρανία παραμένει «ειδική στρατιωτική επιχείρηση». Ούτε λόγος βέβαια για «συντέλεια».

REUTERS/EVGENIA NOVOZHENINA

Στον απόηχο της «ήσυχης» ομιλίας Πούτιν, από την οποία απουσίαζαν όλες οι σημαντικές ανακοινώσεις- ακόμη και ο πανηγυρισμός μιας «νίκης»- γεννάται το ερώτημα, γιατί ο Ρώσος ηγέτης δεν αναβάθμισε την «ειδική στρατιωτική του επιχείρηση» σε πλήρη «πόλεμο», κάτι που σε τελική ανάλυση, θα ξεκλείδωνε νέες επιλογές, μεταξύ των οποίων η μερική ή και πλήρης κινητοποίηση εφεδρειών για την ενίσχυση των μαχόμενων δυνάμεων της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Κάτι τέτοιο δεν ήταν ποτέ πιθανό να συμβεί, σχολιάζει ο καθηγητής Μαρκ Γκαλεότι, που ειδικεύεται στη Ρωσία.Ο καθηγητής ήταν από τους συγκρατημένους ειδικούς όταν δήλωναν τι ανέμεναν από τον Πούτιν κατά την ομιλία του για την Ημέρα της Νίκης. Έχοντας επιβεβαιωθεί, καθώς τόνιζε ότι δεν περιμένει «μεγάλες» κουβέντες, ο καθηγητής εξηγεί γιατί ο Πούτιν δεν έκανε λόγο για ευρύτερη κινητοποίηση, και γιατί το γεγονός ότι δεν την ανακοίνωσε δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να αποτελεί επιλογή του.

REUTERS/MAXIM SHEMETOV

Ακόμα κι αν κινηθεί προς μια κινητοποίηση, η οποία συνεπάγεται σημαντικό πολιτικό και οικονομικό κόστος, για δυνητικά αμφισβητήσιμα στρατιωτικά πλεονεκτήματα, αυτό θα ήταν σιωπηρά μια παραδοχή της αποτυχίας της αρχικής στρατηγικής του, αναφέρει. «Ένα πράγμα που δεν επρόκειτο να ανακοινώσει την Ημέρα της Νίκης ήταν μια ήττα», λέει χαρακτηριστικά.

Σχολιάζοντας τον λόγο του Πούτιν, ο Γκαλεότι σημειώνει πως δεν πρόκειται για τον λόγο ενός ανθρώπου που σκέφτεται την υποχώρηση, ούτε καν τον περιορισμό και την περιχαράκωση. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα ακανθώδη ζητήματα της κλιμάκωσης παραμένουν, και θα πέσουν σύντομα στο τραπέζι του Πούτιν, δεδομένου ότι χρειάζονται μήνες για να συγκεντρωθούν, να εκπαιδευτούν και να ενσωματωθούν οι έφεδροι στις μονάδες τους.

Αυτή η μέρα, κατά τον Γκαλεότι, προοριζόταν να είναι μια γιορτή της ένδοξης νίκης που θα τοποθετούσε τον Πούτιν στο πάνθεον των Ρώσων ηρώων-ηγετών. Αντ’ αυτού ο Πούτιν αναγκάστηκε να προχωρήσει υποδεικνύοντας ότι έρχονται μεγαλύτεροι αγώνες στο άμεσο μέλλον, καταλήγει ο καθηγητής. 

naftemporiki.gr