Ο Λέον Τρότσκι έγραψε ότι «ο στρατός είναι αντίγραφο της κοινωνίας και πάσχει από όλες τις ασθένειες της, συνήθως σε υψηλότερη θερμοκρασία». Οι μάχες στην ανατολική και νότια Ουκρανία τις επόμενες εβδομάδες όχι μόνο θα καθορίσουν την πορεία του πολέμου, αλλά θα καθορίσουν επίσης πόσο ο ρωσικός στρατός μπορεί να σώσει τη φήμη του - και τη φήμη του πολιτικού συστήματος που ενσαρκώνει, σχολιάζει ο Economist. 

 

Η ισχύς του σύγχρονου ρωσικού στρατού έπρεπε να δείξει στον κόσμο ότι ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε επαναφέρει τη χώρα του σε ένα μεγαλείο μετά την ταπείνωση της σοβιετικής κατάρρευσης. Οι μεγάλες απώλειες στην Ουκρανία και τα διαρκή προβλήματα με τα logistics έχουν ωστόσο δώσει μία πολύ διαφορετική εικόνα. Για όσους απειλούνται από την επιθετικότητα του κ. Πούτιν, αυτό ίσως είναι μία ανακούφιση. Δυστυχώς, όμως, η Ρωσία είναι μία δύναμη με πυρηνικά όπλα και ίσως να θελήσει με αυτά κάτι να αποδείξει. 

 

Μέχρι στιγμής, η εισβολή στην Ουκρανία ήταν καταστροφή για τις ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας. Περίπου 15.000 στρατιώτες έχουν σκοτωθεί σε δύο μήνες μαχών, σύμφωνα με την κυβέρνηση της Βρετανίας. Τουλάχιστον 1.600 τεθωρακισμένα οχήματα έχουν καταστραφεί, μαζί με δεκάδες αεροσκάφη και τη ναυαρχίδα του στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Η επίθεση στην πρωτεύουσα, Κίεβο, ήταν μια χαοτική αποτυχία.

 

Τι δείχνουν όλα αυτά; Ότι ο ρωσικός στρατός είναι «σάπιος», τονίζει ο Economist. Ο αμυντικός προϋπολογισμός της Ρωσίας, άνω των 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε αγοραστική δύναμη, είναι περίπου τριπλάσιος από αυτόν της Βρετανίας ή της Γαλλίας, αλλά μεγάλο μέρος του σπαταλάται ή καταλήγει στις τσέπες κάποιων. 

 

Ο Πούτιν και οι ανώτατοι διοικητές του κράτησαν τα σχέδια εισβολής μυστικά, αποφεύγοντας να ενημερώσουν ανώτερους αξιωματικούς, γεγονός που αποκαλύπτει μία δραματική έλλειψη εμπιστοσύνης. Τα δυσαρεστημένα στρατεύματα, που τρέφονται με ξεπερασμένα σιτηρέσια, έχουν εγκαταλείψει τα οχήματά τους. Ολόκληρες μονάδες βασάνισαν, βίασαν, δολοφόνησαν αμάχους μόνο και μόνο για να τιμηθούν από το Κρεμλίνο. 

 

Η Ρωσία δεν κατάφερε να κερδίσει τον έλεγχο ούτε των ουρανών ή να συνδυάσει την αεροπορική ισχύ με άρματα μάχης, πυροβολικό και πεζικό. Βυθισμένοι στη διαφθορά, ανίκανοι να προωθήσουν πρωτοβουλίες ή να μάθουν από τα λάθη τους, οι απογοητευμένοι στρατηγοί εγκατέλειψαν το προηγμένο στρατιωτικό δόγμα και κατέφυγαν στην ισοπέδωση πόλεων και την τρομοκρατία των πολιτών.

 

Παρά το γεγονός ότι υστερούσαν πολύ αριθμητικά και ήταν λιγότερο καλά οπλισμένες, οι ουκρανικές δυνάμεις αντιστάθηκαν στον στρατό εισβολής αναθέτοντας τη λήψη αποφάσεων σε μικρές, προσαρμόσιμες τοπικές μονάδες που είχαν πληροφορίες της τελευταίας στιγμής από τις μυστικές υπηρεσίες. Ακόμα και αν τα ρωσικά στρατεύματα, τώρα υπό έναν μόνο διοικητή, εξασφαλίσουν κέρδη στο Ντονμπάς, θα το πετύχουν κυρίως χάρη στο μέγεθός τους. Ο ισχυρισμός ότι είναι μια εξελιγμένη σύγχρονη δύναμη δεν μπορεί πια να πείσει μπροστά στη θέα των ρωσικών τανκς που σκουριάζουν σε ουκρανικά χωράφια. 

 

naftemporiki.gr