Από την έντυπη έκδοση
Του Πλάτωνα Τσούλου
[email protected]
Μικρές νίκες, αλλά και σοβαρές ήττες συγκεντρώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση κατά τις πρώτες 33 μέρες από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Οι ηγέτες της Ε.Ε. έδειξαν να αντιλαμβάνονται αργά τι επρόκειτο να ξεσπάσει στην Ουκρανία, ενώ αργή αντίληψη είχαν και για τις γενικότερες εξελίξεις, ιδιαίτερα των πρώτων 10 ημερών. Ως αποτέλεσμα αυτού, σε πρώτη φάση αποφάσισαν άτολμα οικονομικά αντίποινα κατά της Ρωσίας κι όταν «πείσθηκαν» ότι ο Πούτιν θα ξεπερνούσε και τον... εαυτό του, άρχισαν να κινούνται επιθετικότερα.
Στις ήττες της της Ε.Ε. περιλαμβάνεται κι η απουσία άμεσης λήψης έκτακτων μέτρων αντίδρασης σε μια ακραία κρίση, όπως η ενεργειακή. Στο πεδίο της πολιτικής διαβούλευσης συνέβη ό,τι και με την πανδημία. Φάνηκε για μια ακόμη φορά ότι η ενωμένη Ευρώπη παραμένει ενωμένη μόνο στο νόμισμα και σε ζητήματα «λογιστικής απεικόνισης» των μακροοικονομικών μεγεθών των κρατών-μελών της, με αποτέλεσμα να απουσιάζουν κοινές πολιτικές, μέχρι και πρόσφατα για την υγεία και σήμερα για την ενέργεια και τα εξοπλιστικά. Η Ε.Ε. υπερασπίζεται πολιτικά τα σύνορά της, όχι όμως και στρατιωτικά, αν κρίνουμε από τα όσα έλαβαν χώρα τα τελευταία χρόνια με τις συνεχείς τουρκικές προκλήσεις και το μεταναστευτικό. Όμως, άλλο Ερντογάν κι άλλο Πούτιν. Άλλο Τουρκία και άλλο Ρωσία.
Στις νίκες της Ε.Ε. μετράμε την απόφαση που έλαβε, τελικά, να απομονώσει οικονομικά τη Ρωσία, όπως και την προσπάθειά της να απεξαρτηθεί, σταδιακά, από το ρωσικό φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Νίκη αποτέλεσε και το γεγονός ότι δεν παρασύρθηκε σε μια πολεμική σύγκρουση με τη Ρωσία. Σοφά περιορίσθηκε στα πεδία της πολιτικής, της διπλωματίας και κυρίως της οικονομίας, με την παγκόσμια οικονομική ιστορία να ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο. Μένει να δούμε ποιος θα γράψει τις περισσότερες ενότητές του. Η Ευρώπη;
