«Αυτό το αίσθημα ντροπής» επιγράφει το σχόλιό της η Süddeutsche Zeitung που αναφέρεται στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες: «Ίσως σπάνια στην ιστορία μια σχεδόν απεριόριστη δύναμη και μια αφόρητη ανικανότητα βρέθηκαν τόσο κοντά όσο εκείνη την ημέρα στις Βρυξέλλες, ένα μήνα μετά την έναρξη του επιθετικού πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Με τις συνόδους κορυφής του ΝΑΤΟ, των G7 και της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι δημοκρατίες της Δύσης επέδειξαν μια συσσωρευμένη στρατιωτική, οικονομική και πολιτική ισχύ που όμοιά της δεν υπάρχει. Ωστόσο, στις εκκλήσεις μέσω βίντεο του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι για βοήθεια, απέτυχαν τόσο πολύ, ώστε κανένας από τους ηγέτες δεν θα μπορέσει να επιστρέψει στην πατρίδα του χωρίς να ντρέπεται».
Και λίγο παρακάτω η εφημερίδα συνεχίζει: «Το μεγαλύτερο κεφάλαιο του Πούτιν στη σύγκρουση με τη Δύση είναι η κακή του φήμη. Μετά τον πόλεμο της Γεωργίας, την προσάρτηση της Κριμαίας, την εκστρατεία στη Συρία και την επίθεση στην Ουκρανία, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που να μην περιμένει κανείς να κάνει από τον αρχηγό του Κρεμλίνου. Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση βιολογικών και χημικών όπλων. Ακόμη και η αβεβαιότητα για το αν θα καταφύγει τελικά σε πυρηνικά όπλα ή όχι είναι μέρος των υπολογισμών του. Θα αναλάβει επίσης το οικονομικό κόστος των κυρώσεων, εφόσον αυτές καταστρέφουν μόνο τις ζωές των πολιτών της Ρωσίας και δεν θέτουν σε κίνδυνο τον στρατιωτικό μηχανισμό και την εξουσία. Από την άλλη πλευρά βρίσκονται ηγέτες που πρέπει να σώσουν την ευημερία των πολιτών τους και έχουν καθήκον να αποτρέψουν έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο».
Ο Πούτιν και οι απειλές για χρήση πηρυνικών όπλων
Στον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και στις απειλές για χρήση πυρηνικών όπλων αναφέρεται και το πρωτοσέλιδο άρθρο της FAZ, η οποία σημειώνει: «Δεν είναι μόνο στη ρωσική κρατική τηλεόραση που διαλαλείται ότι «η Βαρσοβία θα μπορούσε να εξαφανιστεί σε μισό δευτερόλεπτο». Ο Μεντβέντεφ, επίσης διατύπωσε κατηγορίες κατά της Αμερικής για «μεγάλη πυρηνική έκρηξη». Αυτό όμως δεν συνέβη ούε στο αποκορύφωμα της κουβανικής πυραυλικής κρίσης που και το Κρεμλίνο φοβόταν ότι η Μόσχα θα εξαφανιζόταν σε μισό δευτερόλεπτο. Η Δύση, οι Ρώσοι, ολόκληρος ο κόσμος πρέπει να ελπίζουν ότι ο Πούτιν θα ενεργήσει τόσο «ορθολογικά» όσο εκείνη την εποχή η σοβιετική ηγεσία υπό τον Χρουστσόφ. Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα ερχόταν μια μέρα που ο κόσμος θα ευχόταν να υπήρχε ξανά Πολιτικό Γραφείο στη Μόσχα; Τώρα ήρθε η ώρα. Γιατί ο σημερινός κυβερνήτης στο Κρεμλίνο θυμίζει όλο και περισσότερο τον Χίτλερ στο καταφύγιο».
