Στον κόσμο του ποδοσφαίρου είθισται να λέγεται ότι οι ποδοσφαιρικές ομάδες είναι «πάντα προς πώληση», με τους ιδιοκτήτες να είναι έτοιμοι να ακούσουν προσφορές ανά πάσα στιγμή και να παραδώσουν το τιμόνι σε νέους επιχειρηματίες.
Υπάρχουν όμως στιγμές που ένας σύλλογος είναι «περισσότερο προς πώληση» από άλλους: μια τέτοια στιγμή είναι, όπως αποκαλύπτει το περιοδικό The Athletic, εκείνη της Τότεναμ, η ιδιοκτησία της οποίας μπορεί να αλλάξει στο άμεσο μέλλον.
Ο λονδρέζικος σύλλογος μόλις βγήκε από μια μεταγραφική περίοδο, τον Ιανουάριο, που δεν άφησε τους φιλάθλους του απόλυτα ικανοποιημένους. Οι αρχικοί στόχοι, συμπεριλαμβανομένων των Λουίς Ντίας και Ανταμά Τραορέ, χάθηκαν και ο σύλλογος στράφηκε σε δύο παίκτες που εγκατέλειψαν τη Γιουβέντους: τον Ροντρίγκο Μπετανκούρ και τον Ντέγιαν Κουλουσέφσκι.
Όμως τώρα, σύμφωνα με το The Athletic, το ενδιαφέρον θα μπορούσε να τραβήξει μια πιθανή πώληση της εταιρείας.
Το περιοδικό μάλιστα υποστηρίζει ότι η τρέχουσα ιδιοκτήτρια των «Πετεινών», ENIC (English National Investment Company, μια εταιρεία με επικεφαλής τον Τζον Λιούις που ελέγχει το 85,55% του συλλόγου) είναι έτοιμη να παραδώσει την ηγεσία της εταιρείας για μια προσφορά 3 δισ. λιρών: περίπου 2,3 δισ. για τις μετοχές και άλλα 700 εκατ. για τα χρέη.
Η Athletic επισημαίνει επίσης ότι ο Ντάνιελ Λέβι, πρόεδρος της Τότεναμ και ιδιοκτήτης του 29,4% της ENIC, αναζητά ενεργά νέες επενδύσεις και θα καλωσόριζε την πώληση της Τότεναμ.
Σύμφωνα με το αθλητικό περιοδικό, η Τότεναμ είναι ένας σύλλογος έτοιμος για επιτυχίες, ειδικά τώρα που της ομάδας ηγείται ένας κορυφαίος προπονητής όπως ο Αντόνιο Κόντε, ενώ στις επενδύσεις των τελευταίων ετών θα πρέπει να προστεθεί το υπερσύγχρονο και ολοκαίνουργιο γήπεδο.
Το πρόβλημα τώρα έγκειται στην προσέλκυση παικτών του υψηλότερου επιπέδου, που θα ωθούσαν τον σύλλογο να κάνει το τελευταίο άλμα. Υπό αυτή την έννοια, επιπλέον πόροι θα μπορούσαν να βοηθήσουν να γίνει το αποφασιστικό βήμα προς την κορυφή.
Αν η Τότεναμ κατάφερνε να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο και να προσελκύσει έναν μεγάλο ποδοσφαιριστή, θα μπορούσαν να ακολουθήσουν και άλλοι. Κατά συνέπεια, με αυτόν τον τρόπο ο Κόντε θα είχε σίγουρα περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας και ικανοποίησης οποιουδήποτε δυνητικού νέου ιδιοκτήτη.
