Για τρίτη συνεχόμενη ημέρα, ο υπουργός Ανάπτυξης ανέπτυξε τις επιθέσεις του ενάντια στο Κίνημα Αλλαγής. Αναβάθμισε την κριτική του για «ισαποστακισμό» του ΚΙΝΑΛ με προσωπικές επιθέσεις κατά του προέδρου, χρησιμοποιώντας έναν ευφάνταστο παραλληλισμό από έπος ομηρικό. «Εγώ την ονομάζω “η συνταγή της Ωραίας Ελένης”. Ο Όμηρος στην Ιλιάδα δεν έχει οποιουδήποτε είδους περιγραφή της Ωραίας Ελένης. Αν είναι ξανθιά ή μελαχρινή, κοντή ή ψηλή. Ο κάθε Έλληνας ονειρεύεται την Ωραία Ελένη όπως επιθυμεί. Είναι καλό για την ποίηση. Βοηθάει και στην πολιτική για λίγο. Δεν λες τίποτα για τη Novartis, λες κάτι φληναφήματα για την
Πορτογαλία, αλλά με το πρώτο άρθρο σε τσακώσαμε. Γιατί σου αρέσει η Πορτογαλία του 1,3, αλλά όχι η Ελλάδα του 1,2 (πληθωρισμό)».
Σύμφωνοι, η μη-περιγραφή από τον Όμηρο δίνει τη δυνατότητα στη φαντασία να δημιουργήσει την εικόνα του ιδανικού, ή να εξιδανικεύσει την ασάφεια. Ο ποιητής στο μάρκετινγκ προ μάρκετινγκ είναι δυνατός. Μας λέει το πόσο ωραία είναι, όχι το γιατί είναι ωραία. Βάζει στο στόμα του Πριάμου τους ακόλουθους στίχους:
«Χαλάλι, τόσα δεινά για μια τέτοια γυναίκα... Με τις αθάνατες θεές φοβερά μοιάζει στην όψη». (Γ, 156 - 8 ) .
Αυτή είναι όλη η περιγραφή της Ελένης. Τέτοια γυναίκα… φοβερά μοιάζει με τις αθάνατες θεές. Η λέξη «αινώς» (υπερβολικά, φοβερά) μας δίνει την εικόνα του ωραίου και θα έλεγα μοιραίου. Η ομορφιά σκοτώνει. Τρώες και Αχαιούς με τις καλές κνημίδες, τους καλοαρματωμένους. Η ομορφιά σκοτώνει και οι μεγάλοι έρωτες έχουνε μέσα τους καταστροφή.
Στα έπη, την ιστορία και την πολιτική. Ο ένας από τους πρώην εταίρους σε δύο κυβερνήσεις το έμαθε καλά, με το κοινό παρελθόν δεν χαμογελά. Ο άλλος στη στροφή απαντά με οξεία κριτική. Βαθαίνει η ρωγμή.
Το ερώτημα που πλανάται, με βάση και την αδώνειο συλλογιστική: Θα γίνει πόλεμος για την «Ελένη», όσο αυτή δημοσκοπικά ανεβαίνει; Ένας μύθος και μία ιστορία, η χειρότερη φάση των γαλαζο-πράσινων σχέσεων εδώ και περισσότερο από μία δεκαετία.
