Από την έντυπη έκδοση
Της Δανάης Αλεξάκη
[email protected]
Ακόμα μια υπόθεση βιασμού νεαρής κοπέλας μετά από πρωτοχρονιάτικο πάρτι βρίσκεται τελευταία στα... ψηλά της δημοσιότητας. Λίγες μέρες νωρίτερα επεισόδια στην ΑΣΟΕΕ έφεραν στο φως ακόμα μια τραγική ιστορία, που περιλαμβάνει μια πλειάδα αδικημάτων εις βάρος καθηγητή, αλλά και κατηγορίες εναντίον του, με πιο συγκλονιστική αυτή της παιδοφιλίας. Η καθημερινότητα έχει γεμίσει σκοτάδι. Σχολικός και επαγγελματικός εκφοβισμός, βιασμοί σωματικοί και ψυχικοί, δολοφονίες, κατεστραμμένες ζωές.
Ο κόσμος ξαφνικά χάλασε ή πάντα ήταν χαλασμένος; Είναι η πανδημία η αιτία για την έκρηξη βίας και βιαιότητας μεταξύ των ανθρώπων ή η ανοχή της κοινωνίας που επιλέγει να εθελοτυφλεί;
Η κοινωνία νοσεί σοβαρά. Νοσεί κυρίως ψυχικά και αυτό φαίνεται καθημερινά όχι μονάχα σε τραγικά γεγονότα που αποκαλύπτονται, αλλά και μέσα από τις αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που η οργή περισσεύει για όλα τα θέματα. Η ψυχική υγεία της κοινωνίας αποτελεί ένα ζήτημα που χρήζει άμεσης προσοχής και πρέπει να υπάρξει μια καθολική προσέγγιση, ανεξαρτήτου χρώματος παράταξης κ.τ.λ., ώστε να αντιμετωπιστεί. Χρειάζεται ένα στρατηγικό σχέδιο που να ακουμπά όλα τα πεδία: την εκπαίδευση, το εργασιακό, τη δικαιοσύνη, τον πολιτισμό, τις δομές στήριξης και επανένταξης, το σωφρονιστικό σύστημα. Όλα!
Ο υφιστάμενος τρόπος διαχείρισης δεν είναι αρκετός από τη στιγμή που η κοινωνία αποδεικνύεται καθημερινά ότι είναι «χαλασμένη». Ό,τι είναι χαλασμένο, όμως, έχει μια ευκαιρία για να διορθωθεί, να φτιάξει, να εξελιχθεί σε κάτι καλύτερο. Το μοναδικό μη αναστρέψιμο και τετελεσμένο είναι ο θάνατος. Εάν όμως δεν υποστηριχθεί και διορθωθεί ο μηχανισμός για την ψυχική υγεία των πολιτών, τότε οι άνθρωποι θα παραμένουν «από μέσα πεθαμένοι και απέξω ζωντανοί».
