«Η Σπείρα του Έρωτα» της Ανδρομάχης Δαυλού και του Άρη Γραικούση ανεβαίνει κάθε Κυριακή -έως και τις 5 Δεκεμβρίου, στο Θέατρο Αλκμήνη [Αλκμήνης 8-12, Πετράλωνα].
Η διαχρονική γυναίκα που έζησε, ζει και υπάρχει στο δρόμο της ιστορίας, η γυναίκα που κινείται τόσο στο χθες όσο και στο σήμερα, γίνεται ο καμβάς μίας μελοποιημένης συρραφής θεατρικών κειμένων μεγάλων συγγραφέων, που μιλούν για τον έρωτα και ενώνουν το χθες με το σήμερα.
Δύο καταξιωμένοι καλλιτέχνες, ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν μια παράσταση σπάνιας έμπνευσης και απόδοσης. Τα συνδετικά κείμενα, η σκηνοθεσία και η θεατρική ερμηνεία ανήκουν στην Ανδρομάχη Δαυλού, ενώ στις μουσικές επιλογές και στην ερμηνεία πιάνου και φωνητικών είναι ο Άρης Γραικούσης.
Η παράσταση είναι ένας τρυφερός περίπατος που κοιτάζει τον έρωτα μέσα σε «Σπείρα», ένα σύμβολο ζωτικής δύναμης, αναγέννησης και ανανέωσης της ύπαρξής μας. Το Βυζάντιο, ο Μεσαίωνας, η Αναγέννηση περνούν μπροστά από τα μάτια μας με τη βοήθεια της μουσικής, της ποίησης και των επιλεγμένων θεατρικών κειμένων. Οι σκέψεις, τα γραπτά και η μουσική διάσημων δημιουργών, συνθέτουν την προβολή της ιδέα του έρωτα μέσα στο χρόνο.
Η Ανδρομάχη Δαυλού μίλησε μαζί μας.
Θα θέλατε να μας συστήσετε την παράσταση –τι πραγματεύεται;
« “Η Σπείρα του Έρωτα” είναι η παράσταση που δημιουργήσαμε με τον υπέροχο πιανίστα και φίλο Άρη Γραικούση, είναι μια ερωτική ιστορία. Παρακολουθούμε τη διαχρονική πορεία μιας γυναίκα, που κινείται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ο συναισθηματικός κόσμος της ηρωδιάς καταθέτεται στη σκηνή μέσα από θεατρικά αποσπάσματα σπουδαίων συγγραφέων, η παρουσία του άνδρα αποκαλύπτεται μέσα από τις δονήσεις του πιάνου, από τα λόγια των τραγουδιών και τις κλασσικές μελωδίες σημαντικών συνθετών».
«Η Σπείρα του Έρωτα» -μιλήστε μας για τον τίτλο που δώσατε στο έργο σας.
«Ενώσαμε, στον τίτλο, τη δυναμική κίνηση του κύκλου που είναι η σπείρα και τον Έρωτα, όπως τον τοποθετούν οι αρχαίοι Έλληνες, ως τη μόνη θετική ενέργεια για να πράξουμε ότι επιθυμούμε». Πόσο έχει αλλάξει η παρουσία, η ιδέα του έρωτα, περνώντας από το χθες στο σήμερα;
«Τα συναισθήματα των ανθρώπων δεν αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου, αυτό το αποκαλύπτει η τέχνη που είναι διαχρονική. Συναισθανόμαστε τον έρωτα της Ιουλιέτας, μας συγκινεί η “Σονάτα του Σεληνόφωτος” του Μπετόβεν και ραγίζει η καρδιά μας με τον “Ερωτόκριτο”. Αυτό που αλλάζει είναι το μέσο που εκφραζόμαστε σε κάθε εποχή».
Με ποια «κριτήρια» επιλέξατε τα κείμενα που ενσωματώσατε στην παράσταση;
«Αφού ολοκλήρωσα την ιστορία της διαχρονικής γυναίκας που παρακολουθούμε, στη συνέχεια -με τη βοήθεια της Ανθής Αγγελοπούλου- αναζήτησα, μέσα από πολλά λογοτεχνικά κείμενα, τα αποσπάσματα που θα ενεργοποιούσαν την ύπαρξή της. Τα κομμάτια που με γοήτευσαν περισσότερο θα ενσαρκωθούν στη σκηνή».
Θα μας πείτε λίγα λόγια από κάποιο από αυτά τα κείμενα –όποια σας έρθουν πρώτα στον νου.
«“Όσοι αγαπιούνται μπορούνε, στου έρωτά τους την ιερή γιορτή να βλέπουν, με της ομορφιάς τους μόνο το φως” -Ιουλιέτα» Κάποιο σχόλιο για τη συνεργασία σας με τον Άρη Γραικούση;
«Τι να πω για τον μαγικό Άρη; Ξεκινήσαμε τη συνεργασία μας πριν δυο χρόνια, με αφορμή ένα ρεσιτάλ πιάνου για τα “170 χρόνια από τον Θάνατο του Σοπέν” -από τότε το δημιουργικό ταξίδι μας στην τέχνη δεν σταματά να εξελίσσεται και να μας παρασύρει!!!»
Μιλήστε μας για τις μουσικές που έχουν επιλεγεί και τον ρόλο τους στην παράσταση.
«Η παράσταση είναι ένας ερωτικός διάλογος λόγου και μουσικής, τα μουσικά θέματα ταιριάζουν αρμονικά με τα κείμενα. Η επιλογή των κομματιών έγινε μέσα από αρχαίες μελωδίες, μεγάλους κλασικούς και σύγχρονους συνθέτες».
Μπαίνοντας στη θέση του θεατή, ποια συναισθήματα, ποιες σκέψεις σας αναδύει η επαφή με το έργο;
«Εύχομαι οι θεατές, ακόμα και σε αυτές τις δύσκολες εποχές που βιώνουμε ως άνθρωποι και ως κοινωνίες, μέσα από την παράσταση να επαναπροσδιορίσουν τον έρωτα. Να θυμηθούν ότι οι άνθρωποι συνεχίζουν να ερωτεύονται συνεχίζουν να έχουν βαθιά συναισθήματα και να αγαπούν». Να κλείσουμε, με στίχους ενός από τα τραγούδια που ακούγονται;
«“Κοντά σου θα ’ρθω κάποιο πρωί/ φαντάσου τη νέα μας ζωή/ στοχάσου πως είμαι δίπλα σου και πάλι/ πως σου χαϊδεύω το κεφάλι/ και πως σου λέω σιγανά…”»
Συντελεστές Παράστασης || Θεοδόσης Δαυλός: σκηνικά – κοστούμια, Χρυσηίδα Λιατζιβίρη: κίνηση, Αντώνης Παναγιωτόπουλος: φωτισμοί, Ακτή Δρίνη: φωνητική διδασκαλία, Ανθή Αγγελοπούλου: βοηθός σκηνοθέτη.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
