Λίγα 24ωρα μετά το χρυσό μετάλλιο στο μήκος των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, ο Μίλτος Τεντόγλου επέστρεψε στην Ελλάδα, εμφανώς ικανοποιημένος από την τεράστια επιτυχία του με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο μήκος.
Ο Έλληνας άλτης, παρά το μακρύ και κουραστικό ταξίδι της επιστροφής που είχε δέχτηκε να παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στους δημοσιογράφους που τουν περίμεναν στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», αναφερόμενος αρχικά στις δυσκολίες που υπήρχαν στην προετοιμασία του λόγω της πανδημίας:
«Ήταν λίγο περίεργα φέτος λόγω του Covid. Τόσο το ταξίδι όσο και η διαμονή μας εκεί ήταν τελείως διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Έχω πάει σε πολλούς αγώνες και συμμετείχα και στους προηγούμενους Ολυμπιακούς, άρα ήξερα πως να κινηθώ. Νομίζω το διαχειρίστηκα καλά. Ακολούθησα το πλάνο που είχαμε κάνει» είπε και σχολίασε τη δήλωση που έκανε μετά τον τελικό για το ότι ο Ετσεβερία άξιζε το χρυσό:
«Απλά ήμουν ειλικρινής. Το πιστεύω ότι όντως είναι καλύτερος αθλητής από εμένα για αυτό και το είπα. Στον αγώνα ήταν καλύτερος απλά στάθηκα τυχερός. Θα ήμουν δεύτερος άξια, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα και θα ήταν πολύ τίμιο».
Ερωτηθείς για το γεγονός ότι βρίσκει πάντα στο τέλος μεγάλα άλματα, απάντησε: «Στον αγώνα απ' ότι έχω καταλάβει αντιδρώ πολύ καλά και στην πίεση. Μάλλον κάτι κάνει ο οργανισμός μου μόνος του. Πολλές φορές μου έχει συμβεί αυτό και να κατακτήσω ένα μετάλλιο στις τελευταίες προσπάθειες.
Κάποτε μου έτυχε έχω καλά άλματα στις πρώτες προσπάθειες και να νικήσω. Αυτό ήταν στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου στο Τόρουν που είχα πρόβλημα με το πόδι μου. Ήταν η πρώτη προσπάθεια για εμένα όμως ήταν η τελευταία. Για αυτό και πήδηξα τόσο καλά μάλλον. Δεν ξέρω πως το καταφέρνω. Απλά συγκεντρώνομαι και σκέφτομαι τι να κάνω».
Για τις αντιδράσεις του κόσμου κι αν άλλαξε κάτι στον τρόπο που σκέφτεται, επισήμανε: «Όχι, αλλά γελάω με αυτά τα αστεία που λένε για μένα και έχω δει στο διαδίκτυο».
Για τις δυσκολίες του πρωινού τελικού, υπογράμμισε πως «...πιστεύω ότι εάν είσαι στην ήπειρό σου δεν είναι τόσο πρόβλημα. Το να πας σε μία άλλη ήπειρο και να αγωνιστείς και πρωί-πρωί, ήταν λίγο ζόρι. Εγώ ήμουν τυχερός γιατί είχαμε πάει μέρες πριν στο Μισάτο για προετοιμασία και είχα συνηθίσει.
Ναι είναι λίγο δύσκολο το πρωινό. για έναν τελικό. Έχω συνηθίσει να κάνω τους προκριματικούς το πρωί. Ο Πομάσκι με είδε καλά στο ζέσταμα και μου είπε απλά να τρέξω τη φόρα καλά και να την πάω λίγο πίσω. Στην αρχή δεν την εκτέλεσα καλά. Μετά μέσα στον αγώνα το βρήκα στο τέλος».
Για το εάν έχει σκέφτεται από τώρα τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, σχολίασε: «Ελπίζω να μην φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Θα μπω με anime αλλά με άλλη κίνηση. Την έχω σκεφτεί από τώρα».
Όσο για το τί χρειάζεται κάποιος για να φτάσει σε ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο; «Χρειάζεται ταλέντο, σκληρή δουλειά, επιμονή, θυσίες και αφοσίωση σε αυτό που κάνεις. Για να πας σε Ολυμπιακούς Αγώνες χρειάζονται τέσσερα χρόνια. Δεν μπορείς να χαλαρώσεις σε αυτό το διάστημα καθόλου.
Δύσκολα θα ανακάμψεις. Χρειάζεται αποφασιστικότητα μέσα στον αγώνα και αυτοπεποίθηση». Και κατέληξε σε ερώτηση για το πώς βλέπει τον εαυτό του τα επόμενα χρόνια: «Επιλέγω να στοχεύω στους κοντινούς στόχους. Κάθε χρόνο βάζω διαφορετικό στόχο και προσπαθώ να πετύχω αυτόν».
