Ένα σπάνιο ατμοσφαιρικό φαινόμενο υποχρεώνει θαλάσσιους πάγους της Αρκτικής να ταξιδεύουν σε θερμότερες περιοχές και να λιώνουν. Είναι γνωστό ότι οι θαλάσσιοι πάγοι της Αρκτικής αποτελούν έναν από τους πιο βασικούς, πιο κρίσιμους κρίκους στους οποίους βασίζεται το οικοσύστημα της Αρκτικής.
Όμως η Αρκτική βιώνει πιο έντονα από κάθε άλλη περιοχή του πλανήτη τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Μία από τις αρνητικές επιπτώσεις είναι το λιώσιμο των θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η Αρκτική να μετατρέπεται προοδευτικά σε μια ανοικτή θάλασσα με ότι αυτό συνεπάγεται για την τοπική χλωρίδα και πανίδα. Παράλληλα αυτή η εξέλιξη επιτρέπει στην ναυτιλιακή αλλά και τουριστική βιομηχανία να αναπτύσσει την παρουσία και δραστηριότητα της στις Αρκτικές περιοχές με ότι επιπλέον αρνητικό αυτό συνεπάγεται για την περιοχή.
Στην Αρκτική υπάρχουν διαφόρων ειδών θαλάσσιοι πάγοι. Υπάρχουν εποχιακοί θαλάσσιοι πάγοι που σχηματίζονται τον χειμώνα συρρικνώνονται ή ακόμη και λιώνουν το καλοκαίρι για να επαναδημιουργηθούν το καλοκαίρι. Υπάρχουν όμως και θαλάσσιοι πάγοι στην Αρκτική που διατηρούνται όλο τον χρόνο. Η έκταση αυτών των μόνιμων θαλάσσιων πάγων έχει μειωθεί κατά 50% τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες.
Ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL) διαπίστωσαν ότι αυτοί μόνιμοι θαλάσσιοι πάγοι έχουν να αντιμετωπίσουν πλέον ένα νέο απρόσμενο εχθρό. Οι μόνιμοι θαλάσσιοι πάγοι έπεσαν φέτος θύματα ενός σπάνιου αν όχι πρωτοφανούς ατμοσφαιρικού φαινομένου που πιθανώς να συνδέεται και αυτό με την κλιματική αλλαγή.
Σύμφωνα με τους ερευνητές κάποιοι άνεμοι που πνέουν ασθενώς τον χειμώνα στην περιοχή με φορά αντίθετη με αυτή του ρολογιού τον φετινό χειμώνα έπνεαν με διπλάσια από την συνηθισμένη ένταση και με αντίθετη φορά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι άνεμοι αυτοί να σπρώξουν πολλούς μόνιμους θαλάσσιους πάγους της Αρκτικής σε μια νοτιότερη θαλάσσια περιοχή και πιο συγκεκριμένα την Θάλασσα Beaufort στην οποία τα δύο τρίτα των θαλάσσιων πάγων που καταλήγουν εκεί λιώνουν στην διάρκεια του καλοκαιριού.
Το λιώσιμο αυτώ των μόνιμων πάγων που έχουν μεγαλύτερο πάχος από τους υπόλοιπους κάνει ακόμη πιο ευάλωτους τους ωκεανούς στην απορρόφηση φωτός και θερμότητας γεγονός που επιταχύνει το λιώσιμο των πάγων και την αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη.
