Η Ταραντούλα είναι η ίσως η διασημότερη οικογένεια αραχνών στον κόσμο. Αποτελείται από πολλά είδη τα οποία είναι δηλητηριώδη αλλά όχι θανατηφόρα για τον άνθρωπο. Τα περισσότερα είδη έχουν δηλητήριο παρόμοιας ισχύς με αυτό της μέλισσας.
Ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Davis στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν τεχνικές του τομέα της υπολογιστικής βιολογίας για να μετατρέψουν τα δηλητηριώδη πεπτίδια (δομικά συστατικά των πρωτεϊνών) ενός είδους ταραντούλας σε ένα χρήσιμο για τον άνθρωπο συστατικό.
Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές εντόπισαν ένα πεπτίδιο της αποκαλούμενης Περουβιανής πράσινης βελούδινης ταραντούλας (Thrixopelma pruriens) το οποίο διαπιστώθηκε ότι μπορεί να μπλοκάρει ένα δίαυλο στον ανθρώπινο οργανισμό στον οποίο δημιουργούνται και μεταδίδονται σήματα πόνου στο σώμα.
Αν και ονομάζεται Περουβιανή η ταραντούλα αυτή είναι ένα σπάνιο είδος που ζει στην Χιλή και διαθέτει μια μοναδική ικανότητα. Κάθε φορά που αισθάνεται την παραμικρή απειλή εκτοξεύει προς κάθε κατεύθυνση τρίχες που διαθέτουν το δηλητήριο και λειτουργούν ως κεντρί για να τρυπάνε όποιον την πλησιάζει.
Στόχος των ερευνητών είναι η ανάπτυξη ενός ισχυρού αναλγητικού φαρμάκου για την εξουδετέρωση πόνων που απαιτούν την χρήση οποιειδών φαρμάκων. Τα φάρμακα αυτά προκαλούν εξάρτηση και η προσπάθεια των ερευνητών είναι το φάρμακο που θα δημιουργήσουν να εμποδίζει την εμφάνιση πόνων χωρίς να δημιουργεί όμως εξάρτηση στον ασθενή. Η έρευνα βρίσκεται στα αρχικά της στάδια αφού θα πρέπει οι ερευνητές να βεβαιωθούν ότι το φάρμακο αυτό δεν θα έχει κανενός είδους ανεπιθύμητες παρενέργειες.
«Οι αράχνες και οι σκορπιοί εξελίσσουν τα δηλητηριώδη πεπτίδια τους εδώ και πολλά εκατ. έτη και θα μπορούσαμε να τα εκμεταλλευτούμε. Τα ίδια δηλητήρια που προκαλούν πόνο και νευρολογικές διαταραχές μπορούν επίσης να βοηθήσουν τα νεύρα να λειτουργήσουν καλύτερα και να περιορίζουν τον πόνο» αναφέρει ο Μπρους Χάμοκ, εντομολόγος του Πανεπιστημίου Davis.
