Από την έντυπη έκδοση
Της Νικόλ Λειβαδάρη
[email protected]
Η τιμή της αμόλυβδης βενζίνης έχει αυξηθεί τουλάχιστον κατά 20% σε σχέση με πέρσι, οι ανατιμήσεις σε βασικά είδη τροφίμων -κυρίως εισαγόμενα- αγγίζει το 12% έως 15%, ακόμη και το 20%, ενώ σύμφωνα με το ΕΒΕΑ τα ναύλα για τη μεταφορά κοντέινερ έχουν εκτοξευθεί κατά 525%: Πρόκειται για το ελληνικό αποτύπωμα της παγκόσμιας πληθωριστικής φρενίτιδας που ακολούθησε το τέλος των lockdowns.
Στο μεγάλο κάδρο είναι η νέα παγκόσμια απειλή της μετά την πανδημία εποχής - η έκρηξη του πληθωρισμού. Και το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι πόσο υψηλός, και πόσο ισχυρός, είναι αυτός ο πληθωριστικός κίνδυνος. Οι απαντήσεις που δίνουν, προσώρας, οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι καθησυχαστικές. Η Κριστίν Λαγκάρντ διαβεβαίωσε εκ νέου αυτή την εβδομάδα ότι οι πληθωριστικές πιέσεις, ειδικά στην Ευρωζώνη, θα είναι βραχύβιες και ελεγχόμενες. Ο πρόεδρος της Fed Τζερόμ Πάουελ δηλώνει και εκείνος ότι η εκτίναξη των τιμών στις ΗΠΑ -που τον Ιούνιο οδήγησαν τον πληθωρισμό στο υψηλότερο επίπεδό του από το 2008- είναι διαχειρίσιμη, προσωρινή, και οφείλεται στις στρεβλώσεις που προκάλεσαν στις αλυσίδες προσφοράς και ζήτησης τα περιοριστικά μέτρα των lockdowns και τα δημοσιονομικά πακέτα στήριξης των οικονομιών.
Η UBS επίσης, σε ανάλυσή της, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η παγκόσμια πληθωριστική πίεση θα είναι προσωρινή και θα υποχωρήσει όταν αποσβεστούν οι πιέσεις στις γραμμές παραγωγής και προσφοράς. Και μεσοπρόθεσμα προβλέπει μη πληθωριστική ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική στις αγορές της Ασίας, με ΗΠΑ και Ευρώπη να ακολουθούν. Αυτή ωστόσο είναι η μία όψη του νομίσματος: Με την τιμή του πετρελαίου να έχει ήδη ξεπεράσει τα 75 δολάρια το βαρέλι, με την Βank of America να προβλέπει άνοδο έως και τα 100 δολάρια το 2022, και με την Κίνα, την παγκόσμια «μήτρα» των ανατιμήσεων, να δείχνει έκρηξη πληθωρισμού στο 9% τον Μάιο μετά τα αλλεπάλληλα άλματα στο κόστος των πρώτων υλών, αποτελεί ερώτημα το πόσο ελεγχόμενη και «βραχύβια» θα είναι τελικά η πληθωριστική πίεση. Και κυρίως για πόσο ακόμη θα επιτρέπει στις κεντρικές τράπεζες να κρατούν τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια και δεν θα οδηγήσει στο, αναγκαστικό, ρίσκο μιας μετα-υφεσιακής αύξησης του κόστους δανεισμού.
Στο μικρό, και ελληνικό, κάδρο, η παλαιά και επαναλαμβανόμενη θεωρία του… οικονομικού χάους λέει πως όταν «φταρνίζονται» οι τιμές στην Κίνα μπορεί να κάνουν πάρτι τα κερδοσκοπικά δαιμόνια στην Αθήνα. Και να παίρνουν φωτιά τα τοπικά καρτέλ. Είναι η θεωρία που, προφανώς, τελεί σε γνώση και των υπουργείων Ανάπτυξης και Οικονομικών - ειδικά εν όψει του peak της θερινής, τουριστικής περιόδου.
