Νέα μελέτη αναφέρει ότι δύο ωκεάνια φαινόμενα είναι υπεύθυνα για τις κρίσιμες εξελικτικές διεργασίες στην ιστορία του ανθρώπινου είδους. Το Ελ Νίνιο είναι το ωκεάνιο φαινόμενο κατά το οποίο τα κεντρικά και ανατολικά νερά του Ειρηνικού Ωκεανού κοντά στον Ισημερινό είναι θερμότερα σε σχέση με άλλες περιοχές. Το Λα Νίνια είναι το ωκεάνιο φαινόμενο με τα αντίθετα χαρακτηριστικά. Διάφορα ακραία φαινόμενα συνδέονται με αυτά τα δύο φαινόμενα για αυτό και γίνεται συνεχής προσπάθεια καλύτερης κατανόησης τους και ακριβέστερης πρόβλεψης της εμφάνισης τους.
Διεθνής ομάδα επιστημόνων από την Γερμανία, την Βρετανία, την Ολλανδία, τις ΗΠΑ και την Αιθιοπία μελέτησαν ένα μεγάλο όγκο ευρημάτων (κυρίως ιζήματα) από πολλές περιοχές της αφρικανικής ηπείρου καθώς και από τις θάλασσες και τους ωκεανούς που την περιβάλλουν.
Τα αποτελέσματα της μελέτης χαρτογραφούν την παρουσία των δύο ωκεάνιων φαινομένων τα τελευταία 3.5 εκατ. έτη. Οι ερευνητές θεωρούν ότι η χαρτογράφηση αυτή δείχνει ότι τα δύο φαινόμενα έπαιξαν τον κεντρικό ρόλο στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους αφού η παρουσία τους συμπίπτει κάθε φορά με διαπιστωμένες κομβικές μεταβολές στην συμπεριφορά και τις κινήσεις των ανθρώπων είτε αυτές είχαν να κάνουν με μεταναστεύσεις είτε με προσαρμογές στο περιβάλλον.
Σύμφωνα με τους ερευνητές στην διάρκεια αυτών των 3.5 εκατ. ετών τα δύο ωκεάνια φαινόμενα χώρισαν τουλάχιστον οκτώ φορές την Αφρική σε δύο ζώνες. Στην διάρκεια αυτών των κλιματικών «επεισοδίων» κάποιες φορές η δυτική Αφρική περνούσε περίοδο έντονης ξηρασίας ενώ στην ανατολική το κλίμα ήταν εύκρατο και με υγρασία. Άλλες φορές η κατάσταση στις δύο πλευρές αντιστρεφόταν με ξηρασία ανατολικά και καλό κλίμα δυτικά.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτό το κλιματικό πινγκ πονγκ στην Αφρική δημιουργούσε μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα, αύξηση της γονιδιακής δεξαμενής και ταχύτερη προσαρμογή στο περιβάλλον. Αυτοί οι παράγοντες με την σειρά τους ήταν το απαραίτητο εξελικτικό καύσιμο που οδηγούσε στην εμφάνιση νέων ολοένα και πιο προηγμένων ειδών μέχρι την εμφάνιση του Homo sapiens από τον οποίο καταγόμαστε εμείς.
«Προτείνουμε ένα εντελώς νέο κλιματικό πλαίσιο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διερευνηθούν οι συσχετισμοί ανάμεσα στο τροπικό κλίμα και τα αρχαιολογικά και ανθρωπολογικά ευρήματα σε μια μεγάλου εύρους χρονική διάρκεια. Τα ευρήματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα τις κλιματικές αλλαγές για να κατανοήσουμε καλύτερα και την ανθρώπινη εξέλιξη» αναφέρει η Στέφανι Μπαρ καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Πότσνταμ, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση της αμερικανικής ακαδημίας επιστημών «PNAS».
