Ο αραβικός κόσμος παρατηρεί συχνά την Τουρκία με δυσφορία, θεωρώντας ότι το κοσμικό αυτό κράτος γύρισε πριν από πολύ καιρό την πλάτη του στο ισλάμ και ότι δεν έχει πολλά κοινά σημεία με τους γείτονές του.
Ο Ισάμ ελ-Εριάν, ανώτατο στέλεχος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας της Αιγύπτου, τονίζει στους «FT» ότι η αναμέτρηση Κεμαλιστών - Ισλαμιστών στην Τουρκία μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες για τα ισλαμικά κινήματα της περιοχής. Μια επέμβαση του στρατού, για παράδειγμα, θα ενίσχυε τους εξτρεμιστές που θα πειστούν ότι ο δημοκρατικός δρόμος είναι μάταιος.
Για ορισμένους Αραβες, η αντίθεση του τουρκικού στρατού σε έναν υποψήφιο από το κυβερνών κόμμα παραπέμπει στην επέμβαση του αλγερινού στρατού το 1991 για να κλείσουν το δρόμο προς την εξουσία του Μετώπου Ισλαμικής Σωτηρίας (FIS). Βέβαια, όταν κέρδισε τις εκλογές, το FIS ήταν ένα καινούργιο κόμμα χωρίς σαφές πρόγραμμα. Επιπλέον, η επέμβαση του στρατού υποστηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό από τις δυτικές κυβερνήσεις.
Από την άλλη, οι ισλαμικές οργανώσεις του αραβικού κόσμου είχαν ανέκαθεν μια προβληματική
σχέση με το κόμμα του Ερντογάν AKP: πολλές από αυτές το κατηγορούν ότι εγκατέλειψε τις ισλαμικές αρχές του προκειμένου να αποκτήσει την εξουσία σε ένα κοσμικό κράτος.
Οι ισλαμιστές επισημαίνουν ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στην Τουρκία και τα αραβικά κράτη, όπου αυταρχικά καθεστώτα αναζητούν τη νομιμοποίησή τους μέσα από το ισλάμ. Παρά ταύτα, οι πιο μετριοπαθείς ισλαμιστές στην περιοχή θεωρούσαν τα τελευταία χρόνια το AKP ένα επιτυχημένο μοντέλο. Στη Συρία, για παράδειγμα, το πρόγραμμα της (εκτός νόμου) Μουσουλμανικής Αδελφότητας περιλαμβάνει έκκληση για μια πλουραλιστική κυβέρνηση και δεν αναφέρει τίποτα για θρησκευτικό κράτος.
Οι ισλαμικές οργανώσεις στον αραβικό κόσμο μετά την 11η Σεπτεμβρίου, μετρίασαν το λεξιλόγιό τους ώστε να απομακρυνθούν από το κίνημα του ιερού πολέμου.
Οταν όμως η Ουάσινγκτον κατάλαβε ότι οι καλύτερα οργανωμένοι και πιο δημοφιλείς ισλαμιστές θα έχουν μεγαλύτερη επιτυχία από τα αδύναμα και διασπασμένα κοσμικά κόμματα, ο ενθουσιασμός της υποχώρησε. Κι έτσι, τον τελευταίο χρόνο η κυβέρνηση Μπους φάνηκε να στηρίζει και πάλι τα αυταρχικά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής.
Πηγή: Financial Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ
