Καμία άλλη λέξη δεν γνωρίζει τέτοια χρήση και κατάχρηση όσο ο όρος «δημοκρατία».

Ως τον «μόνο αληθινό δημοκράτη» στον κόσμο περιέγραψε τον εαυτό του ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλάντιμιρ Πούτιν, επιτιθέμενος παράλληλα σε Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρωπαϊκή Ενωση για την κριτική που ασκούν εις βάρος του.

Σε συνέντευξή του προς δυτικά μέσα ενημέρωσης, ο κ. Πούτιν τόνισε: «είμαι ένας απόλυτος, γνήσιος δημοκράτης. Ξέρετε όμως ποιό είναι το πρόβλημα; Που δεν είναι καν πρόβλημα, αλλά πραγματική τραγωδία; Οτι είμαι ο μοναδικός, δεν υπάρχουν άλλοι στον κόσμο... Δεν υπάρχει πια κανείς που να μπορείς να μιλήσεις μαζί του μετά τον θάνατο του Μαχάτμα Γκάντι».

Στην πολιτική οι υπερβολές είναι συνηθισμένες, και υπ' αυτό το πρίσμα δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί και στο ρώσο πρόεδρο, που συμπεριφέρεται στη Δούμα όπως ο Γκιούλιβερ ανάμεσα στους Λιλιπούτειους,

το δικαίωμα να πλειοδοτεί σε διακηρύξεις, έστω κι αν είναι ενοχλητική η αλαζονεία του ανδρός, που δεν αναγνωρίζει ότι είμαστε όλοι μαθητευόμενοι της δημοκρατίας, «γιατί δημοκρατία σήμερα πραγματικά δεν υπάρχει πουθενά...»(Κ. Καστοριάδης 1990).

Μπορεί η Ρωσία να αποτελεί σήμερα ένα μίγμα τσάρων του καπιταλισμού, εθνικιστών, και δημοκρατών, αλλά δεν έχει καμιά σχέση με την ολοκληρωτική Σοβιετική Ενωση. Χαρακτηρίζεται βέβαια από αυταρχισμό και διαφθορά, αλλά το ρωσικό δημοκρατικό πείραμα δεν έχει τελειώσει, γιατί η Ρωσία αλλάζει συνεχώς. Το Κρεμλίνο δεν δείχνει ωστόσο να ενοχλείται με όλα αυτά που συμβαίνουν στη Ρωσία, παρά τις όποιες διαμαρτυρίες της Δύσης για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Ρωσία είναι πλέον υπερδύναμη στον τομέα της ενέργειας, διαθέτει αυτοπεποίθηση, είναι ανεξάρτητη και συνεπώς δεν δίνει σημασία στις εντάσεις που παρατηρούνται στο εσωτερικό. Σε όλα αυτά προστίθεται και ένας μύθος που συντηρούν και καλλιεργούν οι Ρώσοι πολιτικοί: ότι η Ρωσία χρειάζεται μια ισχυρή ηγεσία.

Ο ρυθμός του εκδημοκρατισμού έχω την αίσθηση ότι θα εξαρτηθεί και από τις τιμές του «μαύρου χρυσού». Οταν η τιμή του πετρελαίου αυξήθηκε, η Ρωσία έγινε μια πιο κλειστή χώρα. Οσο η τιμή του πετρελαίου μειώνεται τόσο ο ρυθμός της ελευθερίας αυξάνεται, γιατί η Ρωσία αναγκάζεται να ανοίγεται προς τον κόσμο.

K.T.