Επιστήμονες ανά τον κόσμο πίστευαν εδώ και καιρό πως το 70% του σύμπαντος αποτελείται από σκοτεινή ενέργεια, η οποία του δίνει τη δυνατότητα να διαστέλλεται με ολοένα και πιο αυξανόμενο ρυθμό. Ωστόσο, στο πλαίσιο νέας μελέτης, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης (UCPH) δοκίμασαν ένα μοντέλο το οποίο υποδεικνύει πως η διαστολή του σύμπαντος οφείλεται σε μια σκοτεινή ουσία με κάποιου είδους μαγνητική δύναμη.
Εάν το μοντέλο αυτό ισχύει, τότε θα σημαίνει πως η σκοτεινή ενέργεια απλά δεν υπάρχει, σύμφωνα με τον καθηγητή του UCPH που ήταν πίσω από την έρευνα.
Ο μηχανισμός διαστολής του σύμπαντος συσχετιζόταν εδώ και χρόνια με την αποκαλούμενη κοσμολογική σταθερά, που είχε αναπτύξει ο Αϊνστάιν το 1917, η οποία αναφέρεται σε μια άγνωστη απωθητική κοσμική δύναμη.
Εφόσον η κοσμολογική σταθερά, γνωστή και ως σκοτεινή ενέργεια, δεν μπορεί να μετρηθεί απευθείας, πολλοί ερευνητές, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο Αϊνστάιν, εξέφραζαν αμφιβολίες για την ύπαρξή της, χωρίς να μπορούν να προτείνουν μια βιώσιμη εναλλακτική- τουλάχιστον, μέχρι τώρα.
Στο πλαίσιο της νέας έρευνας, επιστήμονες στο UCPH δοκίμασαν ένα μοντέλο που αντικαθιστά τη σκοτεινή ενέργεια με μια σκοτεινή ύλη, υπό τη μορφή μαγνητικών δυνάμεων.
«Αν αυτό που ανακαλύψαμε είναι ακριβές, θα ανέτρεπε την πεποίθησή μας ότι υπάρχει αυτό που πιστεύαμε πως αποτελεί το 70% του σύμπαντος. Θα έχουμε βγάλει τη σκοτεινή ενέργεια από την εξίσωση και θα έχουμε προσθέσει μερικές επιπλέον ιδιότητες για τη σκοτεινή ύλη. Αυτό φαίνεται να έχει την ίδια επίδραση στη διαστολή του σύμπαντος με τη σκοτεινή ενέργεια» εξηγεί ο Στέεν Χάρλε Χάνσεν, αναπληρωτής καθηγητής στο DARK Cosmology Centre του Ινστιτούτου Niels Bohr.
H συνήθης προσέγγιση ως προς την κατανομή της ενέργειας του σύμπαντος είναι πως αποτελείται από 5% κανονική ενέργεια, 25% σκοτεινή ύλη και 70% σκοτεινή ενέργεια.
Στο νέο μοντέλο των ερευνητών του UCPH, το μερίδιο 25% της σκοτεινής ύλης αποκτά ειδικές ιδιότητες που καθιστούν περιττό το 70% που αντιστοιχεί στη σκοτεινή ενέργεια.
«Δεν ξέρουμε πολλά για τη σκοτεινή ύλη, πέρα από το ότι είναι ένα βαρύ και αργό σωματίδιο. Μα μετά αναρωτηθήκαμε- τι θα γινόταν αν η σκοτεινή ύλη είχε κάποια ιδιότητα που ήταν ανάλογη με τον μαγνητισμό; Ξέρουμε πως, καθώς κινούνται τα φυσιολογικά σωματίδια, δημιουργούν μαγνητισμό. Και οι μαγνήτες απωθούν ή έλκουν άλλους μαγνήτες- οπότε τι γίνεται εάν αυτό συμβαίνει στο σύμπαν; Αν αυτή η συνεχής διαστολή της σκοτεινής ύλης λαμβάνει χώρα χάρη σε κάποιου είδους μαγνητική δύναμη;» διερωτάται ο Στέεν Χάνσεν.
Το ερώτημα αυτό ήταν η βάση για το νέο υπολογιστικό μοντέλο, που περιελάμβανε όλα όσα οι επιστήμονες θεωρούν πως ξέρουν για το σύμπαν. «Αναπτύξαμε ένα μοντέλο που λειτουργούσε με την υπόθεση πως τα σωματίδια σκοτεινής ύλης έχουν ένα ίδιο μαγνητικής δύναμης και διερευνήσαμε τι επίδραση θα είχε στο σύμπαν αυτή η δύναμη. Αποδεικνύεται ότι θα είχε ακριβώς την ίδια επίδραση στην ταχύτητα της διαστολής του σύμπαντος όπως ξέρουμε από τη σκοτεινή ενέργεια» λέει ο Στέεν Χάνσεν.
Παρόλα αυτά, τα ερωτηματικά γύρω από τον μηχανισμό αυτόν παραμένουν πολλά, και πρέπει να ελεγχθούν με βάση καλύτερα μοντέλα και περισσότερους παράγοντες.
