Ερευνητές του ΜΙΤ ανακάλυψαν έναν νέο τύπο εγχείρησης ακρωτηριασμού που μπορεί να βοηθά τους ακρωτηριασμένους να ελέγχουν καλύτερα τους εναπομείναντες μύες τους και να αισθάνονται πού βρίσκεται το «μέλος- φάντασμα» στον χώρο. Η αποκαθιστώμενη αίσθηση ιδιοδεκτικότητας θα έπρεπε να «μεταφράζεται» ως καλύτερος έλεγχος προσθετικών μελών, καθώς και μείωση του πόνου, εκτιμούν οι ερευνητές, σύμφωνα με το MIT News.
Στους περισσότερους ακρωτηριασμούς τα ζεύγη μυών που ελέγχουν τις επηρεαζόμενες αρθρώσεις, όπως πχ αγκώνες ή αστράγαλοι, κόβονται. Ωστόσο η ομάδα του ΜΙΤ διαπίστωσε ότι η επανασύνδεση αυτών των ζευγών, επιτρέποντάς τους να διατηρούν τη φυσιολογική τους σχέση έλξης-ώθησης, παρέχει πολύ καλύτερη ανάδραση.
«Τόσο η μελέτη μας όσο και προηγούμενες δείχνουν πως όσο καλύτερα οι ασθενείς μπορούν να κινούν δυναμικά τους μύες τους, τόσο περισσότερο έλεγχο θα έχουν. Όσο καλύτερα κάποιος μπορεί να ενεργοποιεί τους μύες που κινούν τον “αστράγαλο- φάντασμά” του, για παράδειγμα, τόσο καλύτερα θα μπορεί να χρησιμοποιεί τα προσθετικά του» είπε η Σρίγια Σρινιβασάν, μεταδιδακτορική του ΜΙΤ και επικεφαλής συντάκτρια της έρευνας.
Στο πλαίσιο της έρευνας, που δημοσιεύεται στο Proceedings of the National Academy of Sciences, 15 ασθενείς που υποβλήθηκαν στο νέο αυτό είδος εγχείρησης (AMI- agonist-antagonist myoneural interface) μπορούσαν να ελέγχουν τους μύες τους με μεγαλύτερη ακρίβεια από ασθενείς με «παραδοσιακούς» ακρωτηριασμούς. Επίσης ανέφεραν πως ένιωθαν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και λιγότερο πόνο στο άκρο τους.
