Την τελευταία του πνοή άφησε σε ηλικία 67 ετών ο σκηνοθέτης Βασίλης Νικολαΐδης. Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ο Σπύρος Μπιμπίλας.
Ο σκηνοθέτης Βασίλης Νικολαΐδης γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1954 στην Αθήνα, ενώ σπούδασε αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού και θεατρολογία στο Παρίσι, με ειδικό θέμα τη σκηνοθεσία όπερας.
Το 1982 δημοσιεύτηκε το βιβλίο του «Μαρία Κάλλας, οι μεταμορφώσεις μιας Τέχνης», το οποίο επανεκδόθηκε το 1995, ενώ το 1985 αρχίζει να σκηνοθετεί, κυρίως μουσικά έργα.
Από το 1991, συνεργάζεται με την Εθνική Λυρική Σκηνή, από το 1992, με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, και από το 2000, με το Εθνικό Θέατρο, έχοντας σκηνοθετήσει περισσότερες από 70 παραγωγές.
Μάλιστα, τιμήθηκε με το Βραβείο της Ένωσης Κριτικών Μουσικής και Θεάτρου (1998) και με το Βραβείο Σκηνοθεσίας «Κάρολος Κουν» (2000).
Συνεργάστηκε με μεγάλους ηθοποιούς της πιο παλιάς γενιάς, όπως οι: Μαίρη Αρώνη, Νίκος Τζόγιας, Μαρία Αλκαίου, αλλά και με νεώτερους, όπως οι: Ρένη Πιττακή, Λυδία Κονιόρδου, Λυδία Φωτοπούλου, Γιάννης Μπέζος, Γιώργος Παρτσαλάκης, Δημήτρης Καταλειφός κ.ά.
Υπήρξε βοηθός σκηνοθέτη του Ζιλ Ντασέν στον «Γλάρο» του Τσέχωφ (Εθνικό Θέατρο, 1988). Επιμελήθηκε τα προγράμματα της Ορχήστρας των Χρωμάτων του Μάνου Χατζιδάκι, όσο εκείνος την διηύθυνε. Είχε γράψει δεκάδες μουσικών και θεατρικών άρθρων σε περιοδικά, όπως το «Τέταρτο» (όσον καιρό το διηύθυνε ο Μ. Χατζιδάκις), «Ήχος hi- fi», «Oπτικοακουστική», «Δίφωνο».
Είχε επιμεληθεί πολλές εκδόσεις δίσκων με αρχειακό υλικό για τις εταιρείες «Σείριος», «Sony», «Λύρα», «Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο», ενώ είχε διδάξει υποκριτική σε νέους τραγουδιστές στα ωδεία: «Athenaeum» και «Φίλιππος Νάκας» και στη δραματική σχολή: «Μαίρη Τράγκα».
Συλλυπητήριο μήνυμα της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού
Η βαθιά γνώση για το θέατρο σε όλες του τις εκφάνσεις, από την πρόζα μέχρι την όπερα, χαρακτήριζε το έργο του, αγαπητού σε όλους τους ανθρώπους του θεάτρου, Βασίλη Νικολαϊδη. Υπηρέτησε με πάθος τον θεατρικό λόγο, σε κάθε μέσο. Στο ραδιόφωνο, στη θεατρική σκηνή, στο λυρικό θέατρο. Ως δάσκαλος, μετέφερε σε εκατοντάδες νέους ηθοποιούς τη μόρφωση και την αγάπη του για το θέατρο και τη μουσική. Με το έργο του στήριξε τις κρατικές σκηνές, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Εθνικό Θέατρο, πολλά ΔΗΠΕΘΕ, Η απώλειά του είναι σημαντική. Από το ελληνικό θέατρο θα λείψουν η εργατικότητα, η συνέπεια και το ήθος του. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους και στους πολλούς φίλους του.
