Από την έντυπη έκδοση
Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Τις τελευταίες ημέρες όλο και περισσότερα κυβερνητικά στελέχη καλούν τους πολίτες να αποφύγουν τον συγχρωτισμό τις ημέρες των εορτών. Αναμφίβολα πρόκειται για μια ορθή προτροπή, που γίνεται με γνώμονα την προστασία της δημόσιας υγείας σε μια περίοδο όπου καταγράφονται καθημερινά δεκάδες απώλειες συνανθρώπων μας.
Ταυτόχρονα, όμως, η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι θα επιτρέψει -κατ’ εξαίρεση των μέτρων καραντίνας- τη συγκέντρωση μέχρι και εννέα ατόμων από δύο οικογένειες στις σπιτικές συγκεντρώσεις των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Πρόσφατα, μάλιστα, δημοσιογράφοι κάλεσαν εκπρόσωπο της επιτροπής επιδημιολόγων να εξηγήσει στη βάση ποιων επιστημονικών δεδομένων καθορίστηκε αυτή η απόφαση. «Δεν υπάρχει μαγικός τρόπος. Υπολογίστηκε ότι αυτός είναι ο μέσος όρος ατόμων δυο οικογενειών στην Ελλάδα» απάντησε εκείνος δίχως περιστροφές. Την ίδια στιγμή ορισμένα δημοσιεύματα διατείνονται ότι τα μέτρα για τις εορταστικές συγκεντρώσεις δεν έχουν λάβει το «πράσινο φως» των ειδικών επιστημόνων της κυβερνητικής επιτροπής.
Με δεδομένη την απόφαση για τη μη δημοσίευση των πρακτικών της επιτροπής, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι διημείφθη. Το βέβαιο είναι, όμως, ότι δύο τινά ενδέχεται να συμβαίνουν: α) ισχύει η δήλωση του εκπροσώπου των λοιμωξιολόγων ότι η απόφαση ελήφθη με… οικογενειακά κριτήρια χωρίς να υποστεί την επιστημονική βάσανο, β) αληθεύουν τα ρεπορτάζ που αναφέρουν ότι οι ειδικοί επιστήμονες δεν συναινούν στο μέτρο.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει τρίτη εκδοχή. Όλα δείχνουν ότι σε μια περίοδο με τόσο επιβαρυμένο επιδημιολογικό φορτίο εκατομμύρια πολίτες θα γιορτάσουν τα Χριστούγεννα και θα υποδεχτούν το νέο έτος σε ομάδες μέχρι και εννέα ατόμων μέσα σε κλειστούς χώρους. Και αυτό θα υπαγορεύεται είτε από μια μπακαλίστικη λογική, είτε από μια πολιτική απόφαση την οποία δεν προσυπογράφουν οι επιδημιολόγοι.
Ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα θα πάνε καλά και θα γιορτάσουμε όλοι με υγεία και ασφάλεια. Εάν πάλι δεν πάνε, είναι σίγουρο ότι θα ευθύνονται εκείνοι που δεν τήρησαν την πολιτική «μη συγχρωτισμού σε εννιάδες».
