Τη συναρμολόγηση του γιγαντιαίου πυραύλου SLS (Space Launch System) άρχισε η NASA, τοποθετώντας το πρώτο τμήμα του στον κινητό εκτοξευτή στο πλαίσιο των προετοιμασιών για την εκτόξευση του Artemis I του χρόνου.
Στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα μηχανικοί τοποθέτησαν στη θέση του το πρώτο από 10 τμήματα για τους δίδυμους πυραυλοκινητήρες στις 21 Νοεμβρίου. Οι πυραυλοκινητήρες αυτοί θα χρησιμοποιηθούν για την πρώτη πτήση του νέου πυραύλου για αποστολές στο βαθύ διάστημα της NASA. Το Artemis I θα πετάξει σε μια μη επανδρωμένη πτήση με σκοπό τη δοκιμή του πυραύλου SLS και του διαστημοπλοίου Orion, με απώτερο στόχο την πραγματοποίηση επανδρωμένων πτήσεων στη Σελήνη στο πλαίσιο του προγράμματος «Άρτεμις».
Τα τμήματα κατέφθασαν με τρένο στο διαστημοδρόμιο στη Φλόριντα τον Ιούνιο από τις εγκαταστάσεις της Northrop Grumman στη Γιούτα για να υποβληθούν στις τελικές προετοιμασίες. Οι διαδικασίες συναρμολόγησης άρχισαν στις 19 Νοεμβρίου. Ο κάθε πυραυλοκινητήρας αποτελείται από πέντε τμήματα. Όταν ολοκληρωθεί η συναρμολόγηση, ο καθένας θα έχει μήκος όσο το ήμισυ ενός γηπέδου ποδοσφαίρου και μαζί οι δύο τους θα παράγουν μεγαλύτερη ώθηση από 14 τετρακινητήρια πολιτικά αεροσκάφη jumbo. Όταν συναρμολογηθεί, ο SLS θα είναι ψηλότερος από το Άγαλμα της Ελευθερίας και θα έχει περίπου 15% μεγαλύτερη ώθηση κατά την εκτόξευση από τον πύραυλο Saturn V του προγράμματος «Απόλλων»- καθιστώντας τον τον ισχυρότερο πύραυλο που έχει κατασκευαστεί ποτέ, σύμφωνα με τη NASA.
Στις επόμενες εβδομάδες θα χρησιμοποιηθεί ένα γερανός που μπορεί να σηκώσει μέχρι και 325 τόνους για να ανυψωθούν τα υπόλοιπα τμήματα ένα- ένα και να τοποθετηθούν το ένα πάνω στο άλλο, στον κινητό εκτοξευτή- τη δομή που χρησιμοποιείται για την επεξεργασία, συναρμολόγηση και εκτόξευση του πυραύλου. Όπως σημειώνει η NASA, οι γερανοί αυτοί είναι αρκετά ακριβείς για κατεβάσουν ένα αντικείμενο πάνω σε ένα αυγό χωρίς να το σπάσουν.
Στο πλαίσιο του προγράμματος «Άρτεμις» η NASA επιδιώκει να στείλει τον επόμενο άνδρα και την πρώτη γυναίκα στην επιφάνεια της Σελήνης το 2024 και να θέσει τις βάσεις για βιώσιμη και συνεχιζόμενη εξερεύνηση του φεγγαριού ως τα τέλη της δεκαετίας.
