6 Δεκεμβρίου 1990 γράφτηκε  το τραγικό τέλος για τον «πρίγκιπα της ροκ», τον «αιώνιο έφηβο» με το αγγελικό πρόσωπο, ένα ανήσυχο πνεύμα που δεν σταματούσε να γράφει, να τραγουδά και να ροκάρει, τον  Παύλο Σιδηρόπουλο, σε ηλικία μόλις 42 ετών. 

«Ο Μπάμπης ο φλου» -από το εμβληματικό άλμπουμ «Φλου» που συνηχογράφησε με το συγκρότημα «Σπυριδούλα», «Να μ’ αγαπάς», «Κάποτε θα ’ρθουν» -με το συγκρότημα «Οι Απροσάρμοστοι», είναι μερικά από τα κομμάτια του που άφησαν εποχή και τον κατέστησαν έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής ροκ μουσικής σκηνής, όμως ο Παύλος Σιδηρόπουλος είχε πολλά ακόμη ταλέντα – και πάνω απ’ όλα ήταν αγαπητός από όλους.

Τριάντα χρόνια μετά και πιο συγκεκριμένα την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου, στις 11 το βράδυ, το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει στην ΕΡΤ1 το αφιέρωμα στον Παύλο, με τίτλο «Να μ’ αγαπάς». Οι πιο κοντινοί του άνθρωποι του κι αυτοί που τον αγάπησαν, η αδερφή του, οι Απροσάρμοστοι, ο Τόλης Μαστρόκαλος, η Δήμητρα Γαλάνη αλλά και ο Δημήτρης Καρράς που έγραψε πρόσφατα τη μουσική σε δεκατρία ακυκλοφόρητα ποιήματα του Παύλου, μιλούν για την πορεία του, τη ζωή του αλλά και για τον χαμό του.

Η αδελφή του, Μελίνα Σιδηροπούλου, μιλά για τη ζωή και το ταλέντο του αδερφού της: «Ήθελε να γίνει συγγραφέας και έγραφε με το ψευδώνυμο Παύλος Αστέρης. Και το πρώτο του διαβατήριο, επάγγελμα “συγγραφεύς” είχε. Αλλά τον θυμάμαι από μικρό να ακούει και ροκ μουσική». Και συνεχίζει: «Όταν φεύγει κάποιος έτσι όπως έφυγε ο αδερφός μου, ξεδιπλώνεται όλη η αλήθεια και γίνεται πιο έντονη. Θέλω να θυμούνται τον Παύλο για τη γνησιότητά του και το ταλέντο του, είτε αυτό αφορούσε στην ποίηση, είτε στο ροκάδικο κομμάτι του. Αυτό που έκανε, να το αγκαλιάζουν με αγάπη. Κάπως το λέει ωραία ο Πουλικάκος: “Έδωσε απλόχερα την ίδια του τη ζωή, για τη ζωή”».

Στην πρώτη τους τηλεοπτική εμφάνιση μετά τον θάνατο του Παύλου μιλούν οι Απροσάρμοστοι για τον φίλο και συνεργάτη τους: «Το όνομα “Οι Απροσάρμοστοι” βγήκε από τη μητέρα του Παύλου. Ψαχνόμασταν έντονα, έπεσε η ερώτηση και η μάνα του είπε: “Πες τα: απροσάρμοστα, δεν τους βλέπεις πώς είναι;” […] Ήταν Πέμπτη, χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν ο Οδυσσέας. Μου λέει: “Κάθεσαι;”. Πάγωσα. Ακούμπησα πίσω στον τοίχο. “Ο Παυλάκης μάς την έκανε”. Δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη».

Ο Τόλης Μαστρόκαλος, στενός φίλος του από το συγκρότημα «Σπυριδούλα», αναφέρει: «Ο Παύλος ήταν ένας αιώνια απορημένος έφηβος. Απορούσε για τα πάντα, ειδικά για τα κακώς κείμενα, έψαχνε μέχρι εκεί που τον οδηγούσε το μυαλό του, γιατί είχε μαθηματικό μυαλό, αλλά είχε κι έναν συναισθηματισμό παιδικό. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι δεν θα χώραγε σε αυτόν τον κόσμο ο Παύλος».

Η Δήμητρα Γαλάνη που συνεργάστηκε με τον Παύλο Σιδηρόπουλο στην «Ώρα του Stuff» ανέφερε: «Το πολύ συγκινητικό, που νομίζω ότι αγαπούν και αυτοί που δεν τον ήξεραν, είναι ότι δεν έκανε κάποια προσπάθεια να γίνει σταρ, δεν τον απασχολούσε αυτό. Ήταν ένας άνθρωπος του λόγου, έγραφε πολύ, είχε δύναμη ο λόγος του και ήταν υπαρξιακή η σχέση του με τη μουσική. Και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτή τον έσωσε. Ήταν ροκ, αλλά βρέθηκε να τραγουδά Μαρκόπουλο, αγάπησε τον Τσιτσάνη και τον Βαμβακάρη. Όλοι αυτοί ήταν πρωτοπόροι δημιουργοί και πολύ αυθεντικά πρόσωπα. Σε αυτούς πήγε ο Παύλος με την ειλικρίνεια και την αυθεντικότητα που είχε ο ίδιος. Ναι, ήταν ένας αυθεντικός άνθρωπος και το ροκ στοιχείο είναι αυτό».

naftemporiki.gr