Από την έντυπη έκδοση
Του Λάμπρου Καραγεώργου
[email protected]
Η τουριστική σεζόν πλησιάζει στο τέλος της και λίγο-πολύ πλέον μπορεί να εκτιμηθεί με ασφάλεια πόσα «ψάρια έπιασε» το άνοιγμα της χώρας μας στη διεθνή τουριστική αγορά. Αυτό που ενδιαφέρει βέβαια είναι τα έσοδα, τα οποία, όπως είπε πολύ πρόσφατα και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) Γιάννης Ρέτσος, θα ανέλθουν στα 3 δισ. ευρώ, παραδεχόμενος ότι θα φτάσουμε στο χαμηλότερο σημείο του αρχικού εύρους των εκτιμήσεων. Ούτε 5 δισ. ευρώ, ούτε 4 δισ. ευρώ, αλλά 3 δισ. ευρώ. Το αποτέλεσμα αυτό δίνει τροφή σε ερωτήματα του τύπου «άξιζε άραγε το έσοδο αυτό το άνοιγμα των συνόρων» και συνήθως στις πολιτικές τοποθετήσεις αυτό το άνοιγμα συνδέεται -μόνο αυτό- με την αύξηση των κρουσμάτων κορονοϊού στη χώρα μας.
Η κυβέρνηση αισθάνεται την πολιτική πίεση που προκαλούν τα όντως μη αναμενόμενα χαμηλά επιτεύγματα του ελληνικού τουρισμού που τροφοδοτούν «ακραίες» τοποθετήσεις όπως «καλύτερα να ήταν κλειστά τα σύνορα», αν και επισήμως κανένα πολιτικό κόμμα δεν υποστήριξε κάτι τέτοιο. Δεν είναι τυχαίο ότι και ο πρωθυπουργός «απάντησε» σε αυτή την πίεση με το επίσης «ακραίο» επιχείρημα «όποιος δεν θέλει τα 5 δισ., τα 4 δισ. του τουρισμού, όσα είναι τέλος πάντων, να το πει».
Ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ Γιάννης Ρέτσος, κάπου στη «μέση», υπογράμμισε ότι η χώρα έπρεπε να ανοίξει τα σύνορα και όπου αυτό έγινε σωστά, όπως στα αεροδρόμια, οι αρνητικές επιπτώσεις ήταν ελάχιστες, ενώ χαρακτήρισε λάθος το πώς άνοιξαν τα οδικά σύνορα.
Επίσης, μια απάντηση για το αν καλώς ή κακώς άνοιξαν τα σύνορα δίνει μια μελέτη του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού που αναφέρεται στο ποιες χώρες κράτησαν τους αυστηρούς περιορισμούς στα σύνορα και ποιες χαλάρωσαν τα μέτρα και πώς κινήθηκε η πανδημία μετά τη χαλάρωση των μέτρων ή με κλειστά τα σύνορα. Σε γενικές γραμμές, πιο κλειστά σύνορα πιο λίγα κρούσματα, όμως αυτό το γνωρίζουμε από την αρχαία εποχή. Κλείνεσαι σπίτι σου, γλιτώνεις…
Ποιος όμως μπορεί να υποστηρίξει στα σοβαρά ότι μια χώρα μπορεί να παραμένει κλειστή σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο, ίσως και περισσότερο; Μήπως λοιπόν το βάρος πρέπει να δοθεί στη σωστή διαχείριση; Εδώ οι αρμόδιοι υπουργοί κρίνονται πάντως κάθε μέρα και όχι πάντα με επιτυχία...
