Ο Τύπος για την εμπλοκή διεθνών τραπεζών στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος (FinCEN Leak), το βέτο της Κύπρου σε κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας και την μήνυση σε βάρος ελληνικής εφημερίδας για προσβολή του προέδρου Ερντογάν.

Σχεδόν όλες οι γερμανόφωνες εφημερίδες σχολιάζουν τις αποκαλύψεις για εμπλοκή κορυφαίων διεθνών τραπεζών στο ξέπλυμα χρήματος. Ενδεικτικό το σχόλιο της Süddeutsche Zeitung: «Η διαρροή εμπιστευτικών εγγράφων από το Δίκτυο Καταπολέμησης Οικονομικού Εγκλήματος FinCEN, το οποίο υπάγεται στο αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών, δείχνει για πρώτη φορά τις εντυπωσιακές διαστάσεις εμπλοκής κορυφαίων τραπεζών στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος, αλλά και διευκόλυνσης των ενεργειών εγκληματικών δικτύων. Βάσει αποδείξεων από το 2000 μέχρι το 2017 πέρασαν από μεγάλες τράπεζες του πλανήτη περίπου 2 τρισεκατομμύρια δολάρια κι ας υπήρχαν υποψίες ότι τα χρήματα προέρχονταν από αυταρχικούς ηγέτες, διεφθαρμένους ολιγάρχες ή τη μαφία.

Aπό την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και πέρα οι τράπεζες προσπαθούν να μας πείσουν ότι άλλαξαν και εμφανίζονται πλέον σχεδόν ως κοινωφελή ιδρύματα, μόνο και μόνο επειδή διασφαλίζουν κεφάλαια στις οικονομίες των χωρών. Παράλληλα, ωστόσο, έγιναν συνεργοί εγκληματιών του χειρίστου είδους, είτε με πρόθεση, είτε λόγω αμέλειας. Τις ενέργειες των τραπεζών διευκόλυνε και το γεγονός ότι εποπτικές αρχές και αρμόδιοι πολιτικοί επικεντρώθηκαν στην επάρκεια κεφαλαίων σε περίπτωση νέας κρίσης, υποτιμώντας τις ασθενείς αντιστάσεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

Για να κλείσει αυτή η κερκόπορτα, οι τράπεζες οφείλουν να ταυτοποιούν τους πελάτες τους με καλά λογισμικά και αρκετούς συνεργάτες. Ορθώς οι κοινωνίες μετακυλούν σε αρκετά μεγάλο βαθμό τις δαπάνες για την αντιμετώπιση του ξεπλύματος μαύρου χρήματος στις τράπεζες. Μόνο εκείνες είναι σε θέση να εντοπίσουν ύποπτους πελάτες και να ενημερώσουν τις αρχές. Το κόστος αυτή της διαδικασίας θα πρέπει να επιβαρύνει συγκεκριμένους πελάτες. Όσο πιο ριψοκίνδυνος κρίνεται ένας πελάτης, τόσο πιο ακριβό πρέπει να είναι το έμβασμα».

Η Κύπρος χρειάζεται μια ΕΕ με ευχέρεια κινήσεων

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει με τίτλο «Η απερισκεψία της Κύπρου» την απόφαση της Λευκωσίας να ασκήσει βέτο στην επιβολή κυρώσεων κατά της Λευκορωσίας στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ όσο δεν επιβάλλονται κυρώσεις και στη Τουρκία:

«Η απόφαση πλήττει τα συμφέροντα και το κύρος της Κύπρου. Συνδέοντας δύο ανεξάρτητα μεταξύ τους ανεξάρτητα, η Λευκωσία δίνει την εντύπωση ότι η εξωτερική πολιτική της ΕΕ έχει παραλύσει. Η Τουρκία θα ερμηνεύσει το γεγονός αυτό ως ενθάρρυνση για να σκληρύνει τη στάση της στη διένεξη για τους υδρογονάνθρακες. Για να μπορέσει η Κύπρος να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της έναντι της πολύ ισχυρότερης Τουρκίας χρειάζεται στο πλευρό της μια ΕΕ με ευχέρεια κινήσεων. Ή μήπως η αντίσταση της Κύπρου στις κυρώσεις έχει πράγματι σχέση με τη Λευκορωσία; Εδώ και αρκετά χρόνια το νησί της Μεσογείου επωφελείται από αμφιλεγόμενης προέλευσης περιουσίες μετασοβιετικών ολιγαρχών και πολιτικών. Μήπως υπάρχουν στη Μεγαλόνησο χρήματα λευκορώσων κυβερνητικών στελεχών, τα ονόματα των οποίων περιλαμβάνονται στις μαύρες λίστες της ΕΕ;», διερωτάται η εφημερίδα της Φρανκφούρτης.

Η Τουρκία μηνύει ελληνική εφημερίδα για προσβολή του Ερντογάν

«Η Τουρκία προσφεύγει στη δικαιοσύνη σε βάρος της ελληνικής εφημερίδας Δημοκρατία, η οποία τη Παρασκευή κυκλοφόρησε με πρωτοσελίδο τίτλο “Siktir git Mr. Erdogan“», γράφει η εφημερίδα Die Welt στη διαδικτυακή της έκδοση και σημειώνει: «Σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο “Ανατολή”, το οποίο επικαλείται δικηγόρο του προέδρου Ερντογάν, το πρωτοσέλιδο δεν περιφρονεί μόνο τον τούρκο πρόεδρο προσωπικά, αλλά και τα συμφέροντα της Τουρκίας σε Μεσόγειο και Αιγαίο. Ο τίτλος δεν εμπίπτει στην ελευθερία της άποψης, καταλήγει το πρακτορείο ειδήσεων. Η γερμανική εφημερίδα προσθέτει ότι η υπερβολικά δεξιά ελληνική εφημερίδα δεν πουλά παρά μονάχα μερικές χιλιάδες φύλλα και καταλήγει ότι σε ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών αναφέρεται ότι η ελευθερία της άποψης και η ελευθερία του Τύπου ισχύει χωρίς περιορισμούς, αλλά και ότι παράλληλα ισχύει η υποχρέωση να αποφεύγονται προσωπικές προσβολές κυρίως σε βάρος ξένων ηγετών».