Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Κοινωνεί σε «μια αυθόρμητη ειλικρινή επιθυμία & ανάγκη την ημέρα των γενεθλίων» του. Κοινωνεί και φωτογραφίζεται. «Δημοσιοποιήθηκε ερήμην μου».
Κοινωνεί και κάποιοι είδαν απάντηση στη σύσταση καθηγητή. «Υπουργός της κυβέρνησης απαντά στον καθηγητή Δερμιτζάκη για τη Θεία Κοινωνία».
«Προφανώς δεν ενθαρρύνω οποιονδήποτε σε αυτήν τη στάση». Σε ποια; Στην κοινωνία των αχράντων μυστηρίων;
«Όλοι χριστιανοί είμαστε, απλά κάποιοι επιλέξαμε να μην κάνουμε επίδειξη της πίστης μας. Είναι καλό να δίνουμε το καλό παράδειγμα σαν μέλη της κυβέρνησης», απάντησε ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας σε ερώτηση του καλού συναδέλφου Γ. Σακκά για τον αναπληρωτή υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου.
Οι περισσότεροι εξ ημών και η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού ανήκουμε στο ορθόδοξο ποίμνιο.
Όπως ακριβώς φοβούμαι αυτόν που δηλώνει ότι είναι ενάρετος, όπως ακριβώς φοβούμαι αυτόν που δηλώνει συνέχεια με κάθε ευκαιρία ότι είναι άνθρωπος της ηθικής, έτσι ακριβώς φοβούμαι και αυτόν ο οποίος δηλώνει συνεχώς ότι είναι άνθρωπος της Ορθοδοξίας.
Το ενάρετο, η ηθική και η πίστη στην Ορθοδοξία δεν δηλώνεται. Είναι στάση ζωής.
Ο κ. Χαρδαλιάς διέβλεψε στην κίνηση του συναδέλφου του επίδειξη πίστης. Χρησιμοποίησε την πίστη για πολιτική; Έστησε τον πάγκο του μικροπωλητή στον Ναό;
Δεν πέφτει κανείς από τα σύννεφα θαρρώ. Στα προβεβλημένα στασίδια σε μεγάλες γιορτές, πόσους και πόσους βουλευτές δεν είδαμε να συνωθούνται, για να ακούσουν το λόγο περί ισότητας και δικαιοσύνης; Πόσες και πόσες προσπάθειες να καταδείξουν τόσο προς την Ιεραρχία της Εκκλησίας όσο και προς τον ψηφοφόρο το ορθόδοξο φρόνημά τους και να ρίξουν την πετονιά τους;
Ακόμη και πολιτικοί που δεν είναι πιστοί ακολουθούν μια μακιαβελική λογική στη σχέση τους με τα Θεία. Λειαίνουν τις απόψεις τους, όταν φοβούνται πως αυτές μπορεί να τους στερήσουν ψήφους. Θεά η κάλπη και άγιοι οι ψήφοι.
Μ’ αυτήν την επαναλαμβανόμενη ιστορία δεν υπάρχει σωτηρία. Με ή χωρίς πανδημία.
