Ποινή κάθειρξης 14 ετών επέβαλε το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο στην Γερμανίδα σύντροφο του 64χρονου που τον Φεβρουάριο του 2019 είχε βρεθει νεκρός, τυλιγμένος σε σεντόνι μέσα στο διαμέρισμά τους στο Χαλάνδρι.
Το δικαστήριο την έκρινε ενοχή για τη δολοφονία του συντρόφου της, αναγνωρίζοντάς της ωστόσο το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη.
Τι υποστήριξε η κατηγορουμένη στην απολογία της.
«Με κατηγορούν για κάτι που δεν το έχω κάνει. Δεν είμαι δολοφόνος» είπε η γυναίκα κλαίγοντας στην απολογία της.
" Εκείνο το βράδυ είχε έρθει στο σπίτι εκνευρισμενος και ειχε πιει μάλλον κάποιο φάρμακο. Δεν είδα τι, κομματάκια και σκόνη είδα, δεν ξέρω εάν ήταν φάρμακα. Δεν είδα το κουτί. Τρόμαξα λέω τι κάνει, αφού δεν υπάρχει πρόβλημα. Είχε ένα ποτήρι με αναψυκτικό, δεν ξέρω εάν είχε βάλει κάτι μέσα και με το χέρι του το αριστερό έβαζε σκόνη…Ήμουν πίσω του και τον χάιδευα. Ξέρω ότι ήπιε, δεν ξέρω εάν το ήπιε όλο» ανέφερε η γυναίκα η οποία ισχυρίστηκε ότι το θυμα ήταν επιθετικό.
«Γύρισε απότομα με έπιασε στον ώμο και με πέταξε πάνω στο τραπέζι και μου είπε ότι τα έκανε όλα για μένα. Με ρώτησε : «τι είναι καλύτερα να τσακωθούμε ή να κάνουμε έρωτα ;» Κατάλαβα ότι δεν είναι ο Γιάννης που ξέρω αλλά κάποιος άλλος. Του έλεγα ότι με πονάει. Προσπάθησε να κάνουμε έρωτα αλλά δεν το πέτυχε. Του είπα να σταματήσει, ότι πονάω και φοβάμαι. Ένιωσα φοβο. Πανικοβληθηκα και μετά από λίγο έπεσα κάτω και έχασα την αίσθηση του χρόνου. Μετά του πρόσφεραν ένα ποτήρι με αναψυκτικό στο οποίο είχε βάλει την «σκόνη».
Νόμιζα ότι ήταν κάτι για να ηρεμήσει. Προσπάθησα να του μιλήσω δεν μου έδινε όμως σημασία. Είχε δύσπνοια κατάλαβα ότι δεν ήταν καλά ότι ήταν μεθυσμένος…Χαζό κοιμήθηκα.»
Η κατηγορούμενη ισχυρίστηκε πως τα γεγονότα την είχαν ακινητοποιήσει με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να πάρει κάποια πρωτοβουλία για βοηθήσει τον σύντροφο της. Στη συνέχεια όπως είπε έφυγε από το σπίτι και όταν την επόμενη μέρα επέστρεψε, αντίκρυσε ένα απόκοσμο σκηνικό.
«Πήγα στην κρεβατοκάμαρα και είδα στο πρόσωπο πληγές, είχε κίτρινο υγρό σαν να είχε κάνει εμετό, με άκουσε που μίλαγα, του είπα «αγάπη μου είμαι εδώ». Προσπάθησε να απαντήσει, με είχε σφιχτά αγκαλιά και στα γερμανικά μου είπε «μην φύγεις, κάτσε δω»
Πρόεδρος: Ανέπνεε κανονικά;
Κατηγορούμενη: Ναι, τα χέρια του ήταν λερωμένα
Πρόεδρος: Καταλάβατε εάν χρειαζόταν βοήθεια;
Κατηγορούμενη : Δεν μπορούσα να καταλάβω τι γίνεται με εμένα, με τον Γιάννη, εάν είναι καλά.
Ήθελα να είμαι δίπλα του. Κατάλαβα ότι δεν είναι καλά αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι.
Πρόεδρος: Γιατί δεν φωνάξατε βοήθεια;
Κατηγορούμενη: Κατάλαβα ότι η καρδιά του δεν είναι καλά. Κατάλαβα ότι έπρεπε να είμαι δίπλα του. Ήμουν σε κατάσταση σοκ. Είναι σαν να βλέπεις ένα τροχαίο και δεν ξέρεις τι να κάνεις…Έμεινα δίπλα του και του μιλούσα. Άκουγε και δεν απαντούσε. Ένιωθε ότι ήμουν δίπλα του και δεν ήταν ήρεμος.
Πρόεδρος: Πως πέθανε;
Κατηγορούμενη: Κράταγα το χέρι του και είχα κεφάλι μου στο στήθος, του μιλούσα, την νύχτα 18 προς 19/12...
Πρόεδρος: Πώς καταλάβατε ότι πέθανε;
Κατηγορούμενη: Δεν το κατάλαβα (σ.σ. κλαίει) μέχρι σήμερα δεν το έχω καταλάβει...
Ξύπνησα το πρωί και είδα στο πρόσωπο του τα μάτια του κλειστά, χείλια κλειστά και είχε ήρεμο ύφος και τα χέρια του αφημένα...
Ξέρω ότι ήμουν καιρό δίπλα του, δεν υπήρχε χρόνος, για μένα ήταν μόνο ο Γιάννης, δεν ξέρω πόσες ώρες, καιρό ήμουν εκεί.
Η κατηγορούμενη είπε πως για ημέρες έμεινε στο διαμέρισμα έφτιαχνε καφέ, έβαζε δυο κούπες και καθόταν δίπλα στο άψυχο σώμα του συντρόφου της.
naftemporiki.gr
