Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Από την 1η του Αλωνάρη είχε προγραμματίσει με ειδικό τουριστικό φόρο τα λεφούσια να φρενάρει, αλλά λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο Covid-19.
Ήδη προ κορονοϊού, τον περασμένο Νοέμβριο, η Βενετία παραδομένη στο έλεος πρωτοφανών πλημμυρών είχε μάθει με δραματικό τρόπο τι σημαίνει να επενδύει κανείς αποκλειστικά στον τουρισμό και να μην έρχονται τουρίστες.
Η μονοκαλλιέργεια έχει παρενέργεια. Ο δήμαρχος υπόσχεται πλέον «ποιότητα αντί ποσότητας» και έναν «νέο και έξυπνο τουρισμό». Δεν είναι μόνον η πόλη των δόγηδων. Η συζήτηση έχει ανοίξει και σε άλλους προορισμούς. Θέλουν να βάλουν περιορισμούς. Ήθελαν για την ακρίβεια, προ πανδημίας.
Κανείς δεν ξέρει εάν ο πλανήτης θα επιστρέψει γρήγορα στις ταξιδιωτικές του συνήθειες ή εάν θα αλλάξει εντελώς η κουλτούρα του ταξιδιού. Μόλις ο φόβος περάσει, θα πάρει μαζί του οποιαδήποτε προσωρινή γνώση, προβληματισμό και έγνοια για σχεδιασμό; Μόλις η κατάσταση αλλάξει και οι αριθμοί είναι διαφορετικοί, ο «all inclusive» τουρισμός θα ξαναγίνει λύση μαγική;
Τι λένε επ’ αυτού οι ειδικοί; «Η εμπιστοσύνη πολλών ταξιδιωτών έχει κλονιστεί. Οι επιπτώσεις της πανδημίας και οι χρεοκοπίες έκαναν σαφείς τους κινδύνους των πακέτων διακοπών. Η επιστροφή στην κατάσταση πριν από την πανδημία δεν θα διαρκέσει μόνο 2 με 3 χρόνια, η κορονοκρίση θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τις ταξιδιωτικές συνήθειες» υποστηρίζει στην DW η Μπέατριξ Μόρατ, ειδική σε θέματα τουρισμού στη συμβουλευτική εταιρεία AliexPartners.
Πέρυσι, οι μισοί Γερμανοί έκλειναν πακέτα, φέτος μικραίνει πολύ αυτή η τουριστοφέτα.
Φέτος, όμως, είναι όλα αλλιώς, καθώς ο μικροσκοπικός ιός παραμένει ακόμη άγνωστος επισκέπτης δυστυχώς. Ναι, αλλά δεν μπορεί να μην υπάρχει προγραμματισμός.
Σύμφωνα με την DW, πάλι, η TUI -που κουβέντα δεν ακούει και το 36ωρο καραντίνας με μια απειλή αποκρούει- σκέπτεται ήδη να προχωρήσει σε ριζική αναδιαμόρφωση: να πουλήσει το ήμισυ των αεροσκαφών της, ακόμη και ιδιόκτητα ξενοδοχεία και στη συνέχεια να τα ενοικιάσει. Μεταφέρεται παραπλεύρως;
Το θέμα είναι να ξανασκεφτούμε εμείς το τουριστικό μας κεφάλαιο, για να μην αλαφρύνει η «βαριά» μας βιομηχανία. Μερικές από τις σκέψεις που γέννησε η πανδημία ίσως να έχουν κάποια αξία.
