Μεγάλη αύξηση παρατηρήθηκε την περίοδο της καραντίνας στις κλήσεις τις γραμμής «115 25» της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί» που αφορούν στο διαζύγιο.
Συγκεκριμένα, το διάστημα της ιδιαίτερης αυτής συνθήκης παρουσίασαν αύξηση 100% συγκριτικά με αντίστοιχες περιόδους προηγούμενων ετών, καταλαμβάνοντας ποσοστό περίπου 25% επί των συνολικών κλήσεων συμβουλευτικής.
Με αφορμή την αύξηση αυτή, μέσα από άρθρο της η ένωση «Μαζί για το Παιδί» θέλει να δώσει κατευθύνσεις σε γονείς για το πως θα προστατέψουν την ψυχική κυρίως υγεία των παιδιών τους.
Ταυτόχρονα, η ένωση σχεδίασε ειδικό οδηγό διαχείρισης διαζυγίου για γονείς.
Κανένα ζευγάρι δεν ξεκινά μια νέα οικογένεια με την πρόθεση να φτάσει στο διαζύγιο. Κάθε ζευγάρι ξεκινά με όνειρα και επιθυμίες. Κάποιες φορές στην πορεία προκύπτουν δυσκολίες, διαφωνίες, αλλαγές τις οποίες καλείται να διαχειριστεί.
Όταν η διαχείριση των καταστάσεων που καλείται να αντιμετωπίσει το ζευγάρι δεν είναι εφικτή τότε επέρχεται ένα διαζύγιο.
Συχνά, οι γονείς δίνουν παρατάσεις περιμένοντας κάτι να αλλάξει, προκειμένου να μην «πληγώσουν» ή «τραυματίσουν» τα παιδιά τους. Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί ότι δεν είναι το διαζύγιο αυτό που πληγώνει περισσότερο τα παιδιά, αλλά η κακή επικοινωνία και οι συγκρούσεις των γονέων.
Στη διάρκεια αυτών των εντάσεων μέσα στην οικογένεια, το παιδί έρχεται αντιμέτωπο με τους τσακωμούς των γονέων. Δεν είναι σπάνιο το παιδί να προσπαθεί να καθησυχάσει ή να ηρεμήσει το κλίμα.
Σε μικρότερες ηλικίες μπορεί να αισθάνεται υπεύθυνο για τα όσα συμβαίνουν. Αντιλαμβάνεται το τεταμένο κλίμα και μπαίνει πολλές φορές σε ρόλο ερευνητή, κρυφακούει συζητήσεις, παρατηρεί συμπεριφορές και παρακολουθεί κινήσεις. Φυσικά, εγκλωβίζεται σε ένα ρόλο που δεν του αντιστοιχεί και αναλαμβάνει ευθύνες πέραν των ορίων και των δυνατοτήτων του.
Η σταθερότητα και το αίσθημα ασφάλειας που κανονικά παρέχει το σπίτι φαίνεται να κλονίζεται και να παράγει τελικά ανησυχία και φόβο.
Επίσης, σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι τα παιδιά «εκπαιδεύονται» σε έναν τρόπο επικοινωνίας επιθετικό και εκδικητικό.
Αυτός ο τρόπος επικοινωνίας μπορεί να δυσκολέψει και την αλληλεπίδραση στις διαπροσωπικές σχέσεις και σε άλλα περιβάλλοντα πέραν της οικογένειας.
Το διαζύγιο την εποχή του covid-19
Το διάστημα της καραντίνας ήταν αρκετές οι κλήσεις που γίνανε στη Γραμμή «115-25» της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί» για θέματα σχετικά με το διαζύγιο.
Οι κλήσεις αφορούσαν τόσο σε νέα διαζύγια που προέκυψαν την περίοδο της καραντίνας, όσο και σε ζητήματα σχετικά με την επικοινωνία μεταξύ των γονέων που είχαν ήδη πάρει διαζύγιο όπως για παράδειγμα θέματα σχετικά με την μετακίνηση του παιδιού.
Αυτά τα προβλήματα στο παρελθόν δεν υπήρχαν, όπως δηλαδή ότι στο ένα σπίτι τα προστατευτικά μέτρα ήταν πιο αυστηρά ενώ στο άλλο πιο χαλαρά.
Αυτό δημιούργησε φόβο για την επαφή ειδικά αν υπήρχε κάποιο άτομο στην οικογένεια που ανήκει στις ευπαθείς ομάδες.
Μεγάλη δυσκολία αντιμετώπισαν και γονείς παιδιών που ζούσαν σε άλλη πόλη από το παιδί.
Παρόλα αυτά παρατηρήθηκε από την ένωση ότι γονείς με ήδη επιβαρυμένη επικοινωνία ταλαιπωρήθηκαν περισσότερο σε σχέση με γονείς που διευκολύνουν την επικοινωνία μεταξύ τους.
Μια ακόμα σημαντική διάσταση ήταν αυτή των ίδιων των παιδιών. Από τη μια αισθάνονταν ενοχές να αφήσουν μόνο του τον ένα γονέα μέσα σε αυτή τη νέα πραγματικότητα της καραντίνας και έπειτα να γυρίσουν και πιθανά να τον εκθέσουν σε κίνδυνο.
Από την άλλη, αισθάνονταν στεναχώρια να μην δουν τον άλλο γονέα με τον οποίο δεν μένουν
Δεν ήταν λίγα τα παιδιά που μπήκαν σε αυτό το δίλημμα με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονταν σε κάθε τους πιθανή επιλογή και να δυσκολεύονται να αποφασίσουν τι θα κάνουν.
Πώς όμως μπορούν να διαχειριστούν οι γονείς ένα επικείμενο χωρισμό σε σχέση με το παιδί τους; Πώς μπορούν να το υποστηρίξουν;
Το παιδί έχει ανάγκη για σαφή ενημέρωση και μια προσέγγιση που θα το ωθήσει να εκφράσει τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις απορίες του.
Έχει ανάγκη να εντάσσεται σε ένα φυσιολογικό ρυθμό ζωής όπου διατηρείται η ρουτίνα, οι κανόνες πειθαρχίας και οι καθημερινές συνήθειες. Παράλληλα, να δέχεται σταθερή-ποιοτική και διαχρονική στήριξη από ένα περιβάλλον που αναγνωρίζει τις ανάγκες του.
naftemporiki.gr
