Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Το θέμα που προέκυψε στον Έβρο «δεν είναι συνοριακή διαφορά, αλλά τεχνικό ζήτημα, το οποίο είναι απολύτως φυσιολογικό για γείτονες που έχουν κοινά χερσαία σύνορα. Ας μην το μετατρέψουμε σε ζήτημα» δήλωσε ο Τούρκος πρέσβης στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του ΣΚΑΪ στην Κωνσταντινούπολη.
Ποιος το μετατρέπει σε ζήτημα; Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών. «Η κοίτη του ποταμού που οριοθετεί το τουρκο-ελληνικό χερσαίο σύνορο το 1926 έχει αλλάξει σημαντικά λόγω φυσικών και τεχνητών παραγόντων και επομένως δεν υπάρχουν κοινά συμπεφωνημένες γεωγραφικές συντεταγμένες στη συγκεκριμένη περιοχή του συνόρου που να είναι συμβατές με τη συμφωνία [πρωτόκολλο] του 1926».
Ποιος το μετατρέπει σε ζήτημα; Όποιος γκριζάρει σύνορα. Οι γεωγραφικές συντεταγμένες είναι σαφώς δοσμένες. Η κοίτη αλλάζει, μα το σύνορο δεν επηρεάζει. «Η Επιτροπή απεφάσισεν ότι η συνοριακή γραμμή δεν θα ακολουθήση τον ρουν του ποταμού εις τας ενδεχόμενας μετακινήσεις του, αλλ’ ότι η γραμμή αυτή καθορίζεται κατά τρόπον οριστικόν από την παρούσαν θέσιν του ποταμού, ως αύτη καθωρίσθη εις τους χάρτας».
Οι χάρτες δεν είναι κάρτες, η συνοριακή γραμμή αποφασίστηκε να παραμείνει σταθερή, το Πρωτόκολλο (του 1926) είναι γερή σκευή.
Η ανάπτυξη του φράκτη ήταν αιτία και αφορμή και η Άγκυρα, για όσους δεν το κατάλαβαν, προβλέπει... αυτό που δρομολογεί. «Λόγω της πανδημίας, η κίνηση των μεταναστών έχει επιβραδυνθεί. Θα θέλουν όμως να φύγουν από την Τουρκία μετά το τέλος της επιδημίας και δεν το λέω αυτό ως απειλή».
«Οι Τούρκοι γίνονται ημέραν με την ημέραν πλέον αναιδείς». Ο Βρετανός ΥΠΕΞ, λόρδος Κόρζον, στη Λωζάννη του 1923 αγανακτεί. «Μάχονται επί παντός σημείου ως να ήσαν οι κατακτηταί του κόσμου».
Σχεδόν έναν αιώνα μετά, δεν αλλάζουν δρόμους. Συμφωνίες αμφισβητούν, την περίοδο της υποχώρησης των νερών αξιοποιούν, πάνω από μεγάλα κατοικημένα νησιά πετούν και τα ρέστα ζητούν («Δεν είναι δυνατόν να εξηγήσουμε τις παρενοχλήσεις στο Αιγαίο από την Ελλάδα παρ’ όλες τις πρωτοβουλίες μας για σχέσεις καλής γειτονίας και παρά την υπομονή μας. Πρόκειται για πολύ σοβαρές προκλήσεις, για προβοκάτσια»), το μεταναστευτικό ως βασικό εργαλείο στα παζαρλίκια με την Ε.Ε. χρησιμοποιούν, με γεωτρύπανα και θαλάσσιες ζώνες «πυροβολούν», ακόμη και μέσω Λιβύης διεκδικούν, όπου μπορούν προκαλούν.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, ατυχείς δηλώσεις και αφελείς (;) χειρισμοί δεν χωρούν.
