Του Γιάννη Καμπουράκη
[email protected]
Η λιτή τελετή που ετοιμάζεται το Σάββατο ως φόρος τιμής στην μνήμη των τριών εργαζομένων της Marfin, την Παρασκευή Ζούλια, τον Επαμεινώνδα Τσακάλη και την έγκυο Αγγελική Παπαθανασοπούλου, που δέκα χρόνια πριν δολοφονήθηκαν χωρίς ακόμα να γνωρίζουμε αν ήταν από αμέλεια ή από πρόθεση και από ποιους, βρέθηκε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης και προσωπικά του Πρωθυπουργού στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μαζί με τη Φώφη Γεννηματά που αποδέχθηκε την πρόσκλησή του θα δώσουν το παρών, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Δημήτρης Κουτσούμπας που αρνήθηκαν, όχι. Δεν θα πάνε όμως ούτε μαζί. Θα αποτίνουν φόρο τιμής, αλλά ξεχωριστά. Κρίσιμη εξέλιξη ότι στην εκδήλωση θα συμμετάσχει η νέα Πρόεδρος Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, η οποία εξελέγη από 261 βουλευτές στους 300 και κατά τις πρώτες ημέρες της θητείας της δέχεται περισσότερη κριτική από τη δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. και τη λεγόμενη «λαϊκή δεξιά» από ό,τι από τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά.
Οι συμβολισμοί έχουν πάντα μεγαλύτερη ισχύ στην πολιτική από τους σχεδιασμούς και επειδή το ΚΚΕ απέχει από τις ζυμώσεις και το διακομματικό παιχνίδι, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο τρίγωνο Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ – Κίνημα Αλλαγής.
Τη χρονική στιγμή που ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί νέο άνοιγμα στο Κίνημα Αλλαγής για να συνεργαστούν ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και να ανοίξουν διάλογο ακόμα και για μετεκλογική συνεργασία - ώστε να κόψουν το δρόμο του κ. Μητσοτάκη για δεύτερες εκλογές και κατάργηση της απλής αναλογικής - ο Πρωθυπουργός με αφορμή μία εμφατική υπόθεση που διχάζει τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει σκοπό να επαναφέρει το πολιτικό σκηνικό στο σχήμα των δύο αντίπαλων μερών ή τουλάχιστον να το υπενθυμίσει στην κοινή γνώμη.
Η Φώφη Γεννηματά δίνει το «παρών» στην τελετή του Σαββάτου γιατί θέλει να στείλει σαφές μήνυμα ότι κάνει διαφορετική αντιπολίτευση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ότι είναι κατά του χάους της αντιμνημονιακής ρητορικής που επικρατούσε το 2011 στην Ελλάδα και έπληξε καίρια το ΠΑΣΟΚ. Δεν αλλάζει η απόφαση αυτή τη γραμμή των ίσων αποστάσεων έναντι της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία θα συνεχίσει. Και ας γνωρίζει ότι μέσα στο κόμμα της η πολιτική συνεργασιών τόσο έναντι της Ν.Δ. όσο και έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα διχάζει.
Η υπόθεση της Marfin είναι μία υπόθεση δύσκολη για τον ΣΥΡΙΖΑ και η πολιτική και επιχειρησιακή της αναβίωση, βάζει δύσκολα στον κ. Τσίπρα. Στην ανακοίνωση με την οποία έγινε γνωστό ότι ο κ. Τσίπρας θα τιμήσει μόνος του τους νεκρούς της Marfin αναφέρεται η καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου κατά των ιθυνόντων της τράπεζας που ευθύνονταν επειδή οι τρεις άτυχοι άνθρωποι αναγκάστηκαν να εργαστούν σε ημέρα απεργίας και όχι ότι δολοφονήθηκαν από όποιους έβαλαν φωτιά στο κτήριο. Η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ στην υπόθεση «μπάζει» επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και σήμερα, ακόμα και μετά από 4,5 χρόνια διακυβέρνησης, δεν γνωρίζει τι είναι και τι θέλει να γίνει. Αυτό το γνωρίζουν στη Ν.Δ. και υποστηρίζουν ότι αν δεν ανακινούσε το θέμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης εντός και εκτός Βουλής – η αλήθεια είναι ότι ο σημερινός πρωθυπουργός ζητά να φτιαχτεί πλακέτα στο σημείο από το 2018 – ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ανακοίνωση θα έβγαζε, ούτε μνημείο θα κατέθετε, όπως δεν τοποθετήθηκε και στη Βουλή.
Η Ν.Δ. κατάφερε με αυτήν την πρωτοβουλία της, να παρέμβει στην προσπάθεια που κάνουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του Κινήματος Αλλαγής για να ξεκινήσει η όσμωση μεταξύ τους. Η κινητικότητα όμως μόλις ξεκίνησε καθώς το τέλος της πολιτικής καραντίνας είναι αυτό που δίνει το έναυσμα να ξαναρχίσει το πολιτικό «παιχνίδι» (σ.σ. με την καλή έννοια).
Η προσέγγιση του Κινήματος Αλλαγής είναι, με βάση τα σημερινά δεδομένα, για τον ΣΥΡΙΖΑ αναγκαστική κίνηση. Είτε ο Πρωθυπουργός αποφασίσει πρόωρες εκλογές, είτε όχι, οι συσχετισμοί είναι κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία για να απειλήσει – σήμερα, όχι σε έξι μήνες ή έναν χρόνο από τώρα όπου κανείς δε γνωρίζει πως θα έχουν τα πράγματα - χρειάζεται να συγκροτήσει αντικυβερνητικό μέτωπο. Με δεδομένο ότι ΚΚΕ και ΜέΡΑ 25 δύσκολα θα συμμετάσχουν σε έναν διάλογο για προεκλογική και μετεκλογική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και η Ελληνική Λύση βρίσκεται εκτός ιδεολογικής εμβέλειας του ΣΥΡΙΖΑ, μένει το Κίνημα Αλλαγής.
Από τη δική του πλευρά, το Κίνημα Αλλαγής βλέπει τα πράγματα διαφορετικά σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Η Χαριλάου Τρικούπη θεωρεί ότι η γραμμή της αυτονομίας και των ίσων αποστάσεων έναντι της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ αποδίδει και το πολιτικό της στίγμα ενισχύεται. Όπως και στον ΣΥΡΙΖΑ που κάποιοι πιέζουν τον κ. Τσίπρα για άμεση προσέγγιση με το Κίνημα Αλλαγής και άλλοι λένε «ποτέ με το βρόμικο ΠΑΣΟΚ» - και στο Κίνημα Αλλαγής υπάρχουν δύο γραμμές. Αυτή που συμπυκνώνεται στη δήλωση του Σπ. Καρανικόλα «δε θα γίνουμε οι νέοι ΑΝΕΛ που θα δώσουμε χείρα βοηθείας στον Τσίπρα» και αυτή της παρέμβασης του Χάρη Καστανίδη στο ieidiseis «η λέξη κλειδί με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η εμπιστοσύνη, ας αφήσουμε το χρόνο να δείξει».
