Από την έντυπη έκδοση
Του Α.Δ. Παπαγιαννίδη
[email protected]
Για τον Τ.Σ. Έλιοτ (αφιερωμένο στον Έζρα Πάουντ), «ο Απρίλης είναι ο σκληρότερος μήνας». Και ακόμη: «Πού είναι οι ρίζες που στεριώνουν, πού φυτρώνουν κλαριά από το πέτρινο ετούτο έδαφος; Δεν μπορείς να το πεις, ούτε να το μαντέψεις, καθώς το μόνο που γνωρίζεις είναι ένας σωρός από εικόνες».
Θα αποδειχθεί έτσι, τώρα, και για μας; Πάντως βαθμιαία το έδαφος στρώνεται για μια τέτοια συνειδητοποίηση. Γιατί μπορεί ο κόσμος, η κοινή γνώμη, ο καθένας και η καθεμιά να βρίσκεται ακόμη στη συναίσθηση απειλής της πανδημίας -στον προσωπικό φόβο ή στην προσπάθεια να τον αποδιώξεις, στην αποδοχή μέτρων και περιορισμών που δεν θα τους διενοείτο κανείς μέχρι χθες- και μπορεί το κλίμα έκτακτης ανάγκης να οδηγεί σε προώθηση/αποδοχή των μέτρων που, κλιμακωτά, λαμβάνονται να ξεπερνά επίσης κάθε προσδοκία. [Μια στάση, εδώ: Αυτό για την ώρα ισχύει παντού!
Στην Ελλάδα, η αποδοχή της κυβέρνησης Μητσοτάκη όσον αφορά τη διαχείριση της κρίσης βρίσκεται σε οροφή μετρήσεων Μεταπολίτευσης. Οι όποιες απόπειρες αντιπολιτευτικού λόγου «δυναμικού τύπου» αυτοβυθίζονται. Όμως, δείτε και παραέξω. Η δημοφιλία Μπόρις Τζόνσον στο Ηνωμένο Βασίλειο επίσης κορυφώνεται - κι ας χρειάστηκε να κάνει εσπευσμένη αναστροφή από την αρχική του λογική / πολιτική περί «ανοσίας αγέλης» / herd immunity. Αλλά και του ιδιόρρυθμου Ντόναλντ Τραμπ η δημοφιλία στις ΗΠΑ συναντάται σε υψηλή πτήση - κι ας ασκεί αυτός κυριολεκτικά πολιτική ανεμοδούρας. Οι λαοί συσπειρώνονται πίσω από τους ηγέτες την ώρα του κινδύνου. Ύστερα είναι που αρχίζουν τα δύσκολα.]
Γιατί αναφερόμαστε έτσι στον Απρίλη, ο οποίος μόλις ξεκίνησε; Επειδή, έτσι όπως έληξε η προθεσμία των επιχειρήσεων να δηλώσουν αίτημα ενίσχυσης με τη δυνατότητα αναστολής των συμβάσεων εργασίας του προσωπικού τους, το οποίο θα δικαιούται τα «800 ευρώ» / ενίσχυση ειδικού σκοπού, συν ό,τι συμφωνηθεί με τον εργοδότη «για έκτακτες ανάγκες» με τηλε-εγρασία και μέχρι τις κανονικές αποδοχές τους, συν κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών τους τώρα θα προκύψει η αληθινή έκταση του μέτρου. Αυτό ήταν το πρώτο μέτρο που προωθήθηκε με τη λογική στήριξης / ελάφρυνσης των επιχειρήσεων και στήριξης / εξασφάλισης ενός κατώτατου στους εργαζόμενους. Τώρα όμως χρειάζεται να λειτουργήσει! Να πιστωθούν οι λογαριασμοί των εργαζομένων, να υποβληθούν οι ΑΠΔ για τις εισφορές, να γίνουν οι υπεύθυνες δηλώσεις εργαζομένων στο supportemployees.yeka.gr τις μέρες αυτές, οι δηλώσεις εργοδοτών αντιστοίχως στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ.
Τίποτε δεν είναι απλό: Επιχειρήσεις που ανεστάλη η μία από τις δραστηριότητές τους; Τύχη των εργαζομένων εκείνων που δεν πρόλαβε τις επιχειρήσεις τους η απαγόρευση απολύσεων; Ερμηνεία του «πλήττονται σημαντικά» για τις δικαιούχους επιχειρήσεις; Βήμα βήμα διεύρυνση των ΚΑΔ; Προσθήκη των αυτοαπασχολούμενων, από δικηγόρους μέχρι υδραυλικούς - ψάξτε κι εδώ για πρόσθετες κατηγορίες: φωτογράφοι; πρωτογενής τομέας; ξεναγοί;
Εδώ θα χρειαστεί η μηχανή του Δημοσίου να λειτουργήσει - να λειτουργήσει με ευλυγισία, χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και προπαντός με ταχύτητα. Ταυτόχρονα όμως -Απρίλης ο πιο σκληρός μήνας- θα συνειδητοποιούνται δυο πράγματα: Οι επιχειρήσεις που έκλεισαν, ακόμη ακόμη και εκείνες που βλέπουν τον τζίρο τους να καταρρέει ξέρουν αν θα ξανανοίξουν; Ελπίζουν; Σχεδιάζουν; Πιστεύουν; Και οι εργαζόμενοι των ίδιων αυτών επιχειρήσεων πώς τα ζουν αυτά τα ζωτικά ερωτήματα;
Εδώ δίπλα ελλοχεύει το άλλο: η αίσθηση ότι τα μέτρα διευρύνονται, μαζί και με τη διάδοση στη δημόσια συζήτηση της βασικής φιλοσοφίας -δεν είναι ελληνική εφεύρεση!- του whatever it takes, ανοίγει ορέξεις. Υποσχέθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης δώρο Πάσχα/επίδομα ευγνωμοσύνης σε γιατρούς και νοσηλευτές «στους ήρωες με τις πράσινες και τις λευκές μπλούζες». (Πλην του δώρου Πάσχα που «θα καταβληθεί σε όλους στον ιδιωτικό τομέα, στο ακέραιο».) Ήδη επεκτάθηκε και στα στελέχη Χαρδαλιά / Πολιτικής Προστασίας. Προσέρχεται δυναμικά, απαιτητικά η συνδικαλιστική ηγεσία των αστυνομικών - να μην είναι 55.000 συνολικά (σχεδόν 500 ανά 100.000 κατοίκους); Πόσοι όμως «εκτεθειμένοι στον κορονοϊό», αλήθεια αλήθεια;
Κυρίως όμως ο «Απρίλης, πιο σκληρός μήνας» θα είναι γιατί τώρα, με την απόδοση ΦΠΑ για Μάρτιο συν παρακρατούμενων φόρων και εισφορών, θα φανεί η πραγματική επίπτωση από την καθίζηση της οικονομικής δραστηριότητας. Άρα και των αληθινών δημοσιονομικών δυνατοτήτων. Και δεν πλησιάζουμε καν το τι θα συμβεί με την εξυπηρέτηση των (μη εισέτι κόκκινων) δανείων στο τραπεζικό σύστημα. Προφητικός (ή μάλλον σοβαρά προσγειωμένος) ο Χρ. Σταϊκούρας όταν έλεγε «το κόστος πρέπει να είναι δίκαια μοιρασμένο στην κοινωνία» - μαζί βέβαια και με το άλλο: «Προφανώς λάθη θα κάνουμε, προσπαθούμε για το καλύτερο»; Τώρα θα αρχίσει να κρίνεται αν αυτό αρκεί.
