Από την έντυπη έκδοση
Του Νίκου Μπέλλου
[email protected]
Οι διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου (ΠΔΠ) της περιόδου 2021-2027 καθυστερούν, γιατί έχουν εισέλθει στην τελική ευθεία, αφού στις συζητήσεις έχουν μπει πλέον αριθμοί και κάθε χώρα κάνει τους λογαριασμούς της. Τα χρήματα που διακυβεύονται είναι πολλά, η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προβλέπει την προικοδότηση της Ε.Ε. την παραπάνω επταετία με 1,135 τρισ. ευρώ ή 1,114% του κοινοτικού ΑΕΠ.
Από αυτήν τη χρηματοδότηση η Ελλάδα με βάση την πρόταση της Κομισιόν μπορεί να λάβει 35 δισ. ευρώ, όσα παίρνει και για την περίοδο 2014-2020. Τα χρόνια της κρίσης, όταν τα κρατικά ταμεία ήταν άδεια, τα 5-6 δισ. ευρώ ετησίως που παίρναμε από την Ε.Ε. κράτησαν την οικονομία όρθια. Το πόσο πολύ επωφελείται η χώρα μας φαίνεται και από τα στοιχεία της Κομισιόν, όπου έχουμε τις μεγαλύτερες κατά κεφαλήν χρηματοδοτήσεις στη γεωργία, ενώ είμαστε δεύτεροι στη συνοχή.
Χθες ο επίτροπος για τον προϋπολογισμό Γκίντερ Έτινγκερ «ξαναχτύπησε» το καμπανάκι στις κυβερνήσεις, αφού φαίνεται ότι χάνεται πλέον οριστικά ο στόχος επίτευξης συμφωνίας μέχρι το τέλος του έτους και όχι πριν από τον Μάρτιο. Κι αυτό γιατί υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ των θέσεων των χωρών του κοινοτικού Βορρά, που έχουν και τη μεγαλύτερη συνεισφορά στον προϋπολογισμό και των υπόλοιπων, στις οποίες εντάσσεται και η Ελλάδα.
Ο Βορράς λέει «όχι» στην πρόταση της Κομισιόν, παρά το γεγονός ότι είναι απολύτως ισορροπημένη, αφού η Επιτροπή προσπαθεί να κλείσει την «τρύπα» του Βrexit στον κοινοτικό προϋπολογισμό, η οποία φτάνει τα 84 δισ. ευρώ την παραπάνω περίοδο, επιβαρύνοντας ανάλογα όλες τις πλευρές. Προβλέπει την κάλυψη του 50% του κενού μέσω αύξησης της συνεισφοράς των κρατών μελών, αλλά και μείωση των δαπανών για τη γεωργία (5%) και τη συνοχή (7%). Ο Βορράς αντιπροτείνει να καλυφθεί το κενό μόνο μέσω μείωσης των δαπανών και όχι με αύξηση συνεισφοράς των χωρών.
Ο κ. Έτινγκερ λέει «όχι» στις πλούσιες χώρες του Βορρά, γιατί δεν βγαίνουν οι αριθμοί, πόσω μάλλον που η Ε.Ε. αναλαμβάνει τη χρηματοδότηση και νέων πολιτικών στους τομείς της άμυνας, της φύλαξης των συνόρων και στη διαχείριση των προσφύγων. Η καθυστέρηση δεν είναι ανώδυνη, γιατί μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην ομαλή χρηματοδότηση προγραμμάτων όπως το Εrasmus+ ή εκείνα της ερευνητικής κοινότητας.
Δημιουργεί επίσης πρόβλημα στην υποβολή και έναρξη υλοποίησης των εθνικών σχεδίων χρηματοδότησης. Πάντως, η κατάσταση θα γίνει δύσκολα διαχειρίσιμη εάν η τελική συμφωνία μετατεθεί και πέραν του Μαρτίου.
