Της Μάρως Βακαλοπούλου
[email protected]
Brexit ανήμερα του Halloween δεν φαινόταν από την αρχή καλή ιδέα. Λίγοι ήταν εκείνοι οι οποίοι πίστευαν πως στους έξι μήνες παράτασης που έδωσε τον περασμένο Απρίλιο η Ε.Ε., ο Άγγλος ασθενής θα μπορούσε να γιατρέψει τις πληγές που άφησε πίσω του το δημοψήφισμα του 2016. Η διορία της 31ης Οκτωβρίου ήταν η πρώτη παράταση που έδινε η Ε.Ε. στη Βρετανία, η οποία επρόκειτο κανονικά να αποχωρήσει από την Ένωση στις 31 Μαρτίου. Η νέα τρίμηνη αναβολή – για τις 31 Ιανουαρίου του 2020 πλέον – είναι η δεύτερη. Θα είναι και η τελευταία, όπως υποστηρίζει ότι επιθυμεί διακαώς ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον;
Ο Βρετανός πρωθυπουργός, μη έχοντας άλλη επιλογή βάσει της βρετανικής νομοθεσίας, είπε το «ναι» στις Βρυξέλλες για τη νέα αναβολή. Η ήττα βεβαίως ήταν βαριά για τον άνθρωπο που μήνες τώρα πορευόταν με το «Brexit στις 31 Οκτωβρίου πάση θυσία». Προκειμένου να μετριάσει τις απώλειες, ο Μπόρις Τζόνσον μήνυσε στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ να μην υπάρξει άλλη «καταστροφική» για τη βρετανική δημοκρατία αναβολή και μετεθεσε την ευθύνη στο αναποφάσιστο βρετανικό κοινοβούλιο.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ωστόσο πιθανότατα θα κλείσουν τα αυτιά τους στο αυστηρό μήνυμα του Μπόρις Τζόνσον. Όχι γιατί ενθουσιάζονται με την ιδέα μίας ακόμη αναβολής, η οποία πιθανότατα σημαίνει ότι μπορεί να χρειαστεί να ανοίξουν ξανά τη συμφωνία αποχώρησης. Όσο γιατί η Ένωση αναγκάζεται σε υποχωρήσεις όταν πιστεύει ότι δεν έχει άλλη επιλογή και οι υποχωρήσεις αυτές δεν τη βλάπουν πραγματικά, όπως θα συμβεί δίχως αμφιβολία με ένα no deal Brexit, σχολιάζει η ανταποκρίτρία του BBC στις Βρυξέλλες Κάτια Άντλερ.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός εκτιμά ότι αυτό το βρετανικό κοινοβούλιο είναι «ανίκανο» να φέρει εις πέρας το Brexit. Για τον λόγο αυτό πιέζει προς την κατεύθυνση των πρόωρων εκλογών. Η απόπειρά του χθες να πείσει τους Βρετανούς βουλευτές απέτυχε παταγωδώς, καθώς όπως αναμενόταν, χωρίς τη στήριξη των Εργατικών, δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τις θετικές ψήφους των δύο τρίτων που χρειαζόταν. Σήμερα, ο Μπόρις Τζόνσον επιστρέφει στη βουλή, αυτή τη φορά με ένα νέο όπλο στη φαρέτρα του: ένα νομοσχέδιο, βάσει του οποίου χρειάζεται μόνον απλή πλειοψηφία. Ακόμη κι έτσι βέβαια, ο πρωθυπουργός χρειάζεται τη στήριξη μικρότερων κομμάτων, του κόμματος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών και του Εθνικού Κόμματος της Σκωτίας. Τα δύο κόμματα εκτιμάται ότι θα ψηφίσουν υπέρ, αν και προτείνουν ως καταλληλότερη ημερομηνία την 9η Δεκεμβρίου.
Ακόμη όμως και αν η ημερομηνία των εκλογών κλειδώσει για τις 9 ή τις 12 Δεκεμβρίου, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί στην Ε.Ε. ότι το νέο κοινοβούλιο που θα προκύψει θα μπορέσει να βάλει σε τάξη το χάος που επικρατεί τρία χρόνια τώρα ή ότι η νέα συμφωνία αποχώρησης θα έχει επικυρωθεί από τα κοινοβούλια Βρετανίας και Ένωσης έως την εκπνόή της νέας διορίας.
Αυτοί είναι αρκετά καλοί λόγοι ώστε η Ε.Ε. να διατηρεί τον άσο της αναβολής στο μανίκι της. Απλή ή «ευέλικτη», μία ακόμη αναβολή διατηρεί σίγουρα μία ψυχοφθόρα και δαπανηρή αβεβαιότητα. Κοστίζει όμως πολύ λιγότερο από ένα Brexit χωρίς συμφωνία.
