Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Τον χαρακτήρισαν «πατριάρχη», «αρχιτέκτονα», «μεταμορφωτή», «εμψυχωτή», «θρύλο» και όχι άδικα. Έζησε μία ζωή γεμάτη πάθος για τα αυτοκίνητα και τους ανθρώπους που τα κατασκεύαζαν. Ο λόγος για τον Φέρντιναντ Καρλ Πιχ, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στις 25 Αυγούστου σε ηλικία 82 ετών.
Πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Volkswagen, ο Πιχ υπήρξε λαμπρός μηχανικός ο οποίος πήρε μία προβληματική μεσαίου μεγέθους αυτοκινητοβιομηχανία για να την κάνει παγκόσμια υπερδύναμη. Ήταν αυτός που συγκέντρωσε τις μάρκες VW, Audi, Seat, Bugatti, Lamborghini Porsche στον όμιλο Volkswagen. Στη διάρκεια της εννεαετούς θητείας του ως διευθύνων σύμβουλος, ο Πιχ κατάφερε να μετατρέψει τις ζημίες 1 δισ. ευρώ σε κέρδη 2,6 δισ. ευρώ ενσωματώνοντας στον όμιλο 12 μάρκες αυτοκινήτου, συμπεριλαμβανομένων των φορτηγών MAN και Scania.
Η Bild τον χαρακτήρισε «θρύλο της αυτοκινητοβιομηχανίας», καθώς ήταν μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της γερμανικής βιομηχανίας και εγγονός του Φέρντιναντ Πόρσε, ιδρυτή της ομώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας, ο οποίος, έπειτα από αίτημα των ναζί, δημιούργησε το διάσημο «Κατσαριδάκι». Αναλυτής της Bernstein Research κατατάσσει τον Πιχ στην ίδια θέση με τους Γκότλιμπ Βίλχελμ Ντέμλερ, Χένρι Φορντ και Κιισίρο Τογιότα. Ο διευθύνων σύμβουλος της VW, Χέρμπερτ Nτάις χαρακτήρισε τον Πιχ τολμηρό, δυναμικό και λαμπρό ηγέτη.
Εισήγαγε την τεχνολογία τετρακίνησης quattro στην Audi μετατρέποντάς την σε δυνατό και αξιόπιστο ανταγωνιστή των Mercedes-Benz και BMW. Σε όλη την καριέρα του ανέλαβε τεράστιο ρίσκο, κάτι για το οποίο του επέρριψαν συχνά ευθύνες.
Σε ηλικία 31 ετών, ενώ εργαζόταν ως επικεφαλής τμήματος της Porsche το 1968, ο Πιχ επένδυσε τα δύο τρίτα του ετήσιου προϋπολογισμού της αυτοκινητοβιομηχανίας για την κατασκευή 25 πρωτότυπων αυτοκινήτων αγώνων με έναν τύπο κινητήρα που δεν είχε ακόμη δοκιμαστεί στην αγορά. Και όμως τα κατάφερε: το Porsche 917 αναδείχθηκε σε ένα από τα πιο επιτυχημένα αυτοκίνητα αγώνων στην ιστορία, με τον ίδιο να εδραιώνει πλέον τον τίτλο του ως «o ονειροπόλος, οραματιστής μηχανικός».
Αυτό που τον χαρακτήριζε ιδιαίτερα ήταν η ικανότητά του να υποσκελίζει όλους τους ανταγωνιστές του, ενίοτε σπείροντας εσωτερικές αντιπαλότητες προς το δικό του συμφέρον. «Δεν είναι δυνατόν να οδηγείς μία εταιρεία στην κορυφή με τον ύψιστο βαθμό αρμονίας», υποστήριζε. Καλλιεργούσε μία μυστικότητα από τους κορυφαίους μηχανικούς του, αφήνοντάς τους μερικές φορές στο απόλυτο σκοτάδι, καθώς ήθελε μόνος του να ενώνει όλα τα κομμάτια του παζλ.
Η επιχειρηματική του «αυλαία» έπεσε το 2015, όταν αποχώρησε από επικεφαλής του ισχυρού εποπτικού συμβουλίου της VW, αφού ήρθε σε αντιπαράθεση με τον τότε επικεφαλής της αυτοκινητοβιομηχανίας, τον Μάρτιν Βίντερκορν, ο οποίος ενεπλάκη στο σκάνδαλο με τους κινητήρες ντίζελ, το λογισμικό των οποίων είχε τροποποιηθεί για να φαίνεται ότι έχουν μειωμένες εκπομπές ρύπων, πλήττοντας την εικόνα της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Ωστόσο, οι οικογένειες Πόρσε και Πιχ εξακολουθούν να έχουν τον έλεγχο της Rorsche Automobil Holding, η οποία με τη σειρά της ελέγχει μερίδιο ψήφου 52,2% στη VW.
