Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Μετά την Ιταλία, σειρά μπορεί να έχει η Ισπανία. Το αντισυστημικό πολιτικό κλίμα φαίνεται τώρα να εξαπλώνεται σταθερά στον ευρωπαϊκό Νότο. Τώρα που οι Ισπανοί ψηφοφόροι θα κληθούν να προσέλθουν στις κάλπες στα τέλη του μηνός, επικρατεί έντονη ανησυχία για πιθανή άνοδο του Vox, ενός αντιμεταναστευτικού, αντιφεμινιστικού και ευρωσκεπτικιστικού κόμματος, το οποίο αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη εκλογική δύναμη. Βεβαίως, η Μαδρίτη απέχει ακόμη πολύ από το να ακολουθήσει τα χνάρια της Ρώμης, καθότι τα παραδοσιακά κόμματα διατηρούν σταθερά το προβάδισμα, γεγονός που σημαίνει ότι η επόμενη κυβέρνηση ίσως τελικά να μην είναι και τόσο διαφορετική από την προηγούμενη.
Όμως και πάλι, πρόκειται για την τρίτη εκλογική αναμέτρηση εδώ και τέσσερα χρόνια και αυτό λέει πολλά τόσο για τους ίδιους τους Ισπανούς όσο και την ισπανική οικονομία. Τον Δεκέμβριο, το Vox αποτέλεσε το πρώτο ακροδεξιό κόμμα που κέρδισε έδρες στην τοπική Βουλή της Ανδαλουσίας, γράφοντας ιστορία, καθώς είναι η πρώτη φορά μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας που ακροδεξιό κόμμα εξασφαλίζει εκπροσώπηση σε τοπικό Κοινοβούλιο της χώρας. Υποστηρικτής του Vox ο Στιβ Μπάνον, πρώην σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και υποστηρικτής δεξιών λαϊκιστών ηγετών σε όλον τον κόσμο, όπως του προέδρου της Βραζιλίας Ζαΐχ Μπολσονάρου και του Ματέο Σαλβίνι στην Ιταλία. Το Vox αναμένεται να κερδίσει 10% στις εκλογές, ποσοστό εντυπωσιακό για ένα κίνημα που συστήθηκε μόλις το 2013.
Φυσικά υπάρχει και η Αριστερά, το Ποδέμος, υπό την ηγεσία του Πάμπλο Ιγκλέσιας, στο οποίο οι δημοσκοπήσεις δίδουν ποσοστό 12% έως 13%, παρότι η δημοτικότητά του έχει μειωθεί από τα επίπεδα στα οποία βρισκόταν το 2015, όταν είχε απειλήσει τους Σοσιαλιστές στις τότε εκλογές. Πολιτικοί αναλυτές επικαλούνται το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετοί αναποφάσιστοι ψηφοφόροι, ενώ το εκλογικό σώμα είναι αρκετά κατακερματισμένο. Τα δύο πολιτικά κόμματα που κυριαρχούν στην ισπανική πολιτική ζωή τα τελευταία 40 έτη, οι Σοσιαλιστές και το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα, δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν αυτοδυναμία. Αυτό σημαίνει ότι η Μαδρίτη θα προσφύγει στους αντισυστημικούς για τη συγκρότηση κυβερνητικού συνασπισμού, όπως ακριβώς προσδοκά και ο Μπάνον;
Κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτε, ακόμη και το σενάριο επανάληψης εκλογών, ίσως το φθινόπωρο. Το θέμα είναι η οικονομία, η οποία μέχρι τώρα έχει αποδειχθεί ανθεκτική, με την απόδοση του 10ετούς ισπανικού κρατικού ομολόγου, στο 1,06%, να παραμένει χαμηλότερη από την αντίστοιχη του ιταλικού. Η αβεβαιότητα όμως, κάθε μορφής, έχει αποδείξει ότι δεν είναι καλός σύμμαχος.
