Ένα ιπτάμενο ρομπότ- drone το οποίο μπορεί να αναζητεί αυτόνομα αγνοουμένους σε μεγάλες περιοχές, εξοπλισμένο με αισθητήρες (θερμικές κάμερες κ.α) παρουσίασε η υπηρεσία εναέριας διάσωσης Rega (δραστηριοποιείται στην Ελβετία και το Λιχτενστάιν).
Σύμφωνα με την εταιρεία- η οποία δούλευε στο δικό της project για drones τον τελευταίο ενάμιση χρόνο- το drone αυτό θα αποστέλλεται σε αποστολές αναζήτησης αγνοουμένων, τραυματιών ή ασθενών για να ενισχύσει τις συμβατικού τύπου προσπάθειες εντοπισμού και βοήθειάς τους- για παράδειγμα, εάν πχ τα ελικόπτερα διάσωσης δεν μπορούν να απογειωθούν λόγω καιρού. Προς το παρόν πάντως, απαιτούνται εκτενείς δοκιμαστικές πτήσεις πριν το drone αρχίσει να χρησιμοποιείται σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, κάτι που αναμένεται από το 2020 και μετά.
Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του συστήματος, η Rega αξιοποίησε την εμπειρία δεκαετιών που έχει αποκομίσει στις αποστολές έρευνας και διάσωσης.
«Παρατηρήσαμε την ανάπτυξη της τεχνολογίας drones από νωρίς και πάντα ήμασταν βέβαιοι ότι τα drones θα ήταν χρήσιμα σε αποστολές έρευνας» δήλωσε ο Σάσα Χάρντεγκερ, επικεφαλής επιχειρήσεων ελικοπτέρων, που είναι ταυτόχρονα υπεύθυνος για το εγχείρημα. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει drone στην αγορά που να καλύπτει τις απαιτήσεις της Rega- ειδικότερα, δεν είναι δυνατή η χρήση ενός σχετικά μικρού, ελαφρού και ευέλικτου drone σε αποστάσεις αρκετών χιλιομέτρων και για πολλές ώρες χωρίς οπτική επαφή με τον χειριστή. «Ως αποτέλεσμα, πήραμε την πρωτοβουλία και αποφασίσαμε να αναπτύξουμε ένα drone εμείς οι ίδιοι, σε συνεργασία με κατάλληλους εταίρους» πρόσθεσε ο Χάρντεγκερ.
Πρόκειται στην ουσία για ένα μικρό ελικόπτερο με τρεις λεπίδες έλικα. Κατά τη διάρκεια μιας αποστολής πετά σε ύψος 80-100 μέτρων πάνω από το έδαφος και χρησιμοποιώντας δορυφορική πλοήγηση διερευνά μεγάλες περιοχές με ακρίβεια, λειτουργώντας αυτόνομα, κινούμενο σε προκαθορισμένη διαδρομή. Είναι ικανό να εντοπίζει μόνο του και να αποφεύγει άλλα αεροσκάφη ή εμπόδια χάρη σε συστήματα αποφυγής συγκρούσεων, καθώς και δεδομένα στον υπολογιστή που φέρει, όπως ψηφιακά μοντέλα της περιοχής επιχειρήσεων. Δεν προορίζεται για χρήση σε πυκνοκατοικημένες περιοχές ή κοντά σε αεροδρόμια, ενώ επίσης διαθέτει αλεξίπτωτο.
Ο εντοπισμός των αγνοουμένων από αέρος γίνεται από μια σειρά αισθητήρων, και η εικόνα από τις κάμερες (την ημέρας και την υπέρυθρη) εξετάζεται σε πραγματικό χρόνο, με τη βοήθεια αλγορίθμου self learning. Το λογισμικό αναπτύσσεται σε συνεργασία με το ETH Zurich. Εάν θεωρηθεί πως έχει εντοπιστεί ένα άτομο, τότε η πληροφορία αποστέλλεται στον χειριστή στο έδαφος. Επίσης, προορίζεται να αποκτήσει και δυνατότητες εντοπισμού κινητών τηλεφώνων, κάτι που θα του επιτρέπει να βρίσκει τηλέφωνα – και πιθανότατα τους κατόχους τους- σε απόσταση αρκετών εκατοντάδων μέτρων, ακόμα και σε απομακρυσμένες περιοχές.
