Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Το «Dream Story», η σπουδαία νουβέλα του Σνίτσλερ που ενέπνευσε το κύκνειο άσμα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, την ταινία «Μάτια Ερμητικά Κλειστά», ανεβαίνει στο Πόλη Θέατρο, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9 μ.μ., σε σκηνοθεσία Γιάννη Βούρου -ο οποίος και πρωταγωνιστεί [Φωκαίας 4 & Αριστοτέλους 87, πλ. Βικτωρίας]. Η νέα μετάφραση και διασκευή είναι του Αντώνη Γαλέου και η πρωτότυπη μουσική του Γιώργου Πούλιου.
Στο πλάι του Γιάννη Βούρου, επί σκηνής, η ηθοποιός Πολυξένη Μυλωνά. Μιλήσαμε μαζί της.
AGGELIKI KOKKOVE
Λίγα λόγια σας για την υπόθεση της παράστασης; «Στη Βιέννη, σε μια βραδιά του καρναβαλιού, ο Φρίντολιν -ένας γιατρός, καλείται μέσα στα μεσάνυχτα να παραστεί στις τελευταίες στιγμές ενός ετοιμοθάνατου. Τα βήματά του τον οδηγούν σε μια οργιώδη δεξίωση μιας μυστικής κοινωνίας. Μυστικά συνθήματα, μασκοφορεμένες γυναίκες, μεθυστικές μελωδίες αποπλάνησης... όλα συγκλίνουν προς το μυστήριο και την κατάργηση κάθε αίσθησης πραγματικότητας. Πλάι του,η σύζυγός του, Αλμπερτίν,τις ίδιες στιγμές, ζει μέσα στο όνειρο τερατώδεις περιπέτειες, που την κατασπαράζουν φέρνοντάς την στα όρια του αισθησιασμού. Ανάμεσα στο διεστραμμένο ασυνείδητο της γυναίκας και την εγκληματική παραβατικότητα του άντρα, ο ίστος της πραγματικότητας κλυδωνίζεται ,αφήνοντας να αναδυθεί μια αλήθεια σκοτεινή όσο το πιο δυνατό Φώς».
AGGELIKI KOKKOVE
Ποια είναι τα κεντρικά θέματα που αγγίζει το έργο;
«Οικογενειακή θαλπωρή. Μονογαμία. Σαδισμός. Εξευτελισμός. Η πραγματικότητα καταλύει το φαντασιακό. Η τελετουργία ως μέσο κατάκτησης των πόνων του θανάτου. Η μεταμφίεση ως αντικειμενική ταυτότητα. Η αφήγηση ως μόνο μέσο δράσης. Η θυσία ως τεκμήριο της ηθικής. Η απιστία ως μοναδική απόδειξη της πίστης».
AGGELIKI KOKKOVE
Μιλήστε μας για τον ρόλο σας.
«Στον ρόλο της Αλμπερτίν, λειτουργώ ως εξής: για να προφυλάξω τη συνοχή της οικογενειακής εστίας κάνω το παν για να τη δυναμιτίσω -διαχειρίζομαι το σώμα μου, που το λατρεύω ως ναό, σαν να ήταν ό,τι πιο ευτελές,άβουλο,να μη μου ανήκει ή αλλιώς διακινδυνεύω τις πιο θεμελιώδεις αξίες μου για να μην επιτρέψω σε κανέναν,ούτε στον θάνατο ακόμα,να προσβάλει την ψυχή του οίκου μου. Το πιο επικίνδυνο στην αγάπη είναι η έννοια της συγχώρεσης,η Αλμπερτίν πρέπει να βρει τρόπους να προστατευτεί από τους κλυδωνισμούς της ανθρωπιάς αφήνοντας αλώβητα τα μητρικά της ένστικτα -πώς μπορείς να γίνεις σκληρή και απάνθρωπη για να είσαι υπόδειγμα στοργής στο ίδιο ακριβώς άτομο που βασανίζεις;».
AGGELIKI KOKKOVE
Κάποιες ομοιότητες και διαφορές με τον ρόλο της Άλις Χάρτφορντ, που ερμήνευσε η Νικόλ Κίντμαν στην ταινία «Μάτια Ερμητικά Κλειστά»;
«Το έργο του Κιούμπρικ χρησιμοποίησε ως βασικό υλικό την νουβέλα του Σνίτσλερ. Όμως, στο θεατρικό η εποχή δεν είναι η σημερινή αλλά αυτή του τέλους του 19ου αιώνα με αρχές του 20ού. Άρα αλλάζουν δεδομένα,πληροφορίες,συνθήκες,κοινωνικά,θρησκευτικά,οικονομικά και πολιτικά γεγονότα που καθορίζουν τον βαθμό ελευθερίας των ηρώων και την ανάγκη καταφυγής τους στο ασυνείδητο».
AGGELIKI KOKKOVE
Κάποιο σχόλιό σας, βάζοντας την παράστασή σας «δίπλα» στη δημιουργία του Κιούμπρικ;
«Πρόκειται για τελείως ανόμοια μεγέθη για άλλες τέχνες -άλλο ο κινηματογράφος, άλλο το θέατρο, για ηθοποιούς και συντελεστές άλλης χρονικής στιγμής και άλλης χώρας.Με όλον το σεβασμό στην πολύ σημαντική ταινία του Κιούμπρικ, η κάθε γενιά δικαιούται να δοκιμάζει τις δυνάμεις της σε μεγάλα κείμενα του θεάτρου και της λογοτεχνίας».
AGGELIKI KOKKOVE
Που εστίασε η σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Βούρου;
«Η σκηνοθετική μάτια του Γιάννη Βούρου εστίασε στο παράδοξο, στο μεταφυσικό, στις ασυνείδητες επιθυμίες που “χτίζουν” τις συμπεριφορές μας στις ερωτικές μας συνευρέσεις».
Μια περιγραφή της μεταξύ σας συνεργασίας;
«Ο Γιάννης Βούρος με διδάσκει, με καθοδηγεί, μου προσφέρει το δώρο της υποκριτικής του δεινότητας και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό».
Πείτε μας μια ατάκα, έναν διάλογο από την παράσταση ή περιγράψτε μας μια σκηνή. Ό,τι σας έρθει πρώτο στον νου.
«Για εμένα μια σημαντική φράση της παράστασης είναι: “Να ξέρατε μόνο...”».
Ταυτότητα παράστασης Μετάφραση - Προσαρμογή: Αντώνης Γαλέος, σκηνοθεσία: Γιάννης Βούρος, μουσική: Γιώργος Πούλιος, σκηνογραφία - κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη, φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας. Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Βούρος, Πολυξένη Μυλωνά, Πέρης Μιχαηλίδης.
