Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Στο Γενικό Δικαστήριο της Ε.Ε. προσέφυγε στις 25 Μαΐου 2016 η Magnetrol International (Υπόθεση T-263/16), ζητώντας ακύρωση της απόφασης της Κομισιόν της 11ης Ιανουαρίου 2016 σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων που συνίσταται στην απαλλαγή των πλεοναζόντων κερδών SA.37667 (2015/C) (ex 2015/NN) το οποίο εφαρμόζεται από το Βασίλειο του Βελγίου, «καθόσον επιβάλλει ανάκτηση από οντότητες διαφορετικές από τις οντότητες υπέρ των οποίων εξεδόθησαν “προκριματικές φορολογικές αποφάσεις για τα πλεονάζοντα κέρδη” και επιβάλλει την ανάκτηση ποσού ίσου με τον φόρο που εξοικονόμησε ο λήπτης, χωρίς να επιτρέπουν στο Βέλγιο να λάβει υπόψη την προς τα άνω αναπροσαρμογή του φόρου στην οποία έχουν προβεί φορολογικές αρχές τρίτου κράτους».
Μπερδευτήκατε; Η ολλανδική προσφεύγουσα δεν είναι φοροδιαφεύγουσα, ούτε φοροαποφεύγουσα. Κάνει ό,τι της επιτρέπει ο νόμος στο Βέλγιο. Είναι άλλη μία ευνοούμενη, που το φαινομενικά παράδοξο «εντελώς νόμιμο σκάνδαλο»» πληροί.
Το Δικαστήριο αποφάσισε. «Η Κομισιόν έκρινε εσφαλμένα ότι το βελγικό σύστημα σχετικά με τα πλεονάζοντα κέρδη πολυεθνικών συνιστά καθεστώς ενισχύσεων».
Το Δικαστήριο στο Λουξεμβούργο αποφάσισε. Πόσες πολυεθνικές θα επωφεληθούν; Θα μπορούσε κανείς να ακούσει τα νομικά γρανάζια να δουλεύουν στο μυαλό των επικεφαλής. Εντάξει, το Βέλγιο δεν θα ανακτήσει περίπου 700 εκατ. ευρώ, αλλά τι θα γίνει με την Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο ή την Ολλανδία, από τις οποίες έχει ζητηθεί να ανακτήσουν περίπου 13,5 δισ. από Apple (τα 13 δισ.), Fiat Chrysler, Amazon Engie και Starbucks;
Με 13 δισεκατομμύρια ευρώ χρηματοδοτείται συνολικά το σύστημα υγείας της Ιρλανδίας για έναν χρόνο. Αλλά, δεν είναι αυτό μόνο. Η ισχύς της Διεθνούς των πολυεθνικών εκπορεύεται μεν από το οικονομικό, των δε ψηφιακών από το ίδιο το προϊόν, μα υποτιμάται η δυνατότητά τους να μπορούν να διχάζουν, χωρίς κόπο. Η στρατηγική τού διαίρει και βασίλευε είναι γνωστή και αγαπημένη. Στη γηραιά ήπειρο χρόνια επιμένει.
Βάζουν τις χώρες σε ανταγωνισμό, για να αποσπάσουν οικονομικά οφέλη: λογοδοτούν πρώτα στους μετόχους τους άλλωστε. Αντιμετωπίζοντας τις δουλειές των ανθρώπων ως μοχλούς πίεσης και τις χώρες ως κουκκίδες σε έναν εταιρικό χάρτη, κάνουν πάρτι.
