Πολλές αφρικανικές χώρες με μερικούς από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς ελεφάντων ζητούν πιο χαλαρούς ελέγχους για το νόμιμο εμπόριο ελεφαντόδοντου, ενώ μια άλλη ομάδα χωρών, κυρίως από την ηπειρωτική Ευρώπη, υποστηρίζουν ότι οι αυστηρότεροι έλεγχοι είναι ο καλύτερος τρόπος για να περιοριστεί η παράνομη δολοφονία των ελεφάντων για τους χαυλιόδοντές τους.
Οι αντιμαχόμενες προτάσεις δημοσιεύθηκαν από το γραφείο της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλουμένων Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES). Οι δύο πλευρές θα συζητηθούν όταν οι χώρες μέλη της CITES θα συναντηθούν μεταξύ 23 Μαΐου και 3 Ιουνίου στο Κολόμπο, την πρωτεύουσα της Σρι Λάνκα.
Σύμφωνα με τον Κόλμαν Ο’Κρίονταν, μέλος της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF, δεν υπάρχει πραγματική επιθυμία στις τάξεις της διεθνούς κοινότητας για να χαλαρώσουν τους εμπορικούς περιορισμούς του ελεφαντόδοντου.
Αντ’ αυτού, ο Ο’Κρίονταν δήλωσε ότι τα μέλη της CITES θα πρέπει να επικεντρωθούν καλύτερα στο πώς να διαταράξουν τις δραστηριότητες των εμπόρων ελεφαντόδοντου και να μην συμμετάσχουν σε «στείρες συζητήσεις» στη συνάντηση του Μαΐου στο Κολόμπο.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, εκτιμάται ότι μπορεί να υπήρχαν περίπου 3-5 εκατομμύρια αφρικανικοί ελέφαντες. Ωστόσο, σήμερα απομένουν περίπου 415.000. Οι περισσότερες χώρες στη Δυτική Αφρική έχουν πληθυσμό μερικών εκατοντάδων ή ακόμη και δεκάδων ελεφάντων, με τα ζώα διάσπαρτα σε μικρές ομάδες απομονωμένων δασών. Στην Ασία απομένουν περίπου 40.000 με 50.000 ελέφαντες, όπου επίσης χαρακτηρίζονται ως απειλούμενοι.
