Στον νομπελίστα φυσικό Λεβ Νταβίντοβιτς Λαντάου (Lev Davidovich Landau) αφιερώνει η Google το σημερινό της Doodle, με αφορμή τη συμπλήρωση 111 ετών από τη γέννησή του.
Τα επιτεύγματά του περιλαμβάνουν την κβαντική θεωρία του διαμαγνητισμού, τη θεωρητική ερμηνεία της υπερρευστότητας, τη θεωρία των μεταβολών φάσεως δεύτερης τάξεως, τη Θεωρία Γκίνσμπουργκ – Λαντάου για την υπεραγωγιμότητα, την ερμηνεία του φαινομένου της «αποσβέσεως Λαντάου» στη Φυσική Πλάσματος, τον πόλο Λαντάου στην Κβαντική Ηλεκτροδυναμική, τη θεωρία των νετρίνων και τη συμβολή στην επινόηση της μεθόδου του πίνακα πυκνότητας στην Κβαντομηχανική.
Του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1962 για την ανάπτυξη μιας μαθηματικής θεωρίας της υπερρευστότητας που εξηγεί όλες τις παράδοξες ιδιότητες του υγρού ηλίου (He II) σε θερμοκρασίες κάτω των 2,17 K(−270,98 °C).
Γεννημένος στις 22 Ιανουαρίου 1908 στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν (επαρχία τότε της ρωσικής αυτοκρατορίας), ο Λαντάου ήταν γιος οικογένειας Ρωσοεβραίων και χαρακτηρίστηκε από νωρίς «παιδί – θαύμα» στα μαθηματικά. Σε ηλικία 14 ετών εγγράφηκε στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μπακού, ταυτόχρονα σε δύο τμήματα: το Φυσικομαθηματικό και το Χημικό.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1924, πήρε μετεγγραφή για το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου του Λένινγκραντ, από όπου και αποφοίτησε το 1927. Στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο «Φυσικο-τεχνικό Ινστιτούτο του Λένινγκραντ» (σήμερα Ινστιτούτο Ioffe) και στα 21 του πήρε διδακτορικό.
Μετά από σύντομη παραμονή στο Γκέτινγκεν και στη Λειψία, πήγε στην Κοπεγχάγη και εργάσθηκε στο Ινστιτούτο Νιλς Μπορ για τη Θεωρητική Φυσική. Ακολούθως επισκέφθηκε το Κέμπριτζ και τη Ζυρίχη, προτού επιστρέψει στην ΕΣΣΔ. Πέρα από τα θεωρητικά του επιτεύγματα, ο Λαντάου υπήρξε ο βασικός εμπνευστής της μακράς παραδόσεως της ΕΣΣΔ στη Θεωρητική Φυσική, που επικεντρώθηκε στο Χάρκοβο (σήμερα στην Ουκρανία).
Κατά τις σταλινικές εκκαθαρίσεις, ο Λαντάου ανακρίθηκε για την Υπόθεση UPTI στο Χάρκοβο, αλλά κατάφερε να φύγει στη Μόσχα. Ωστόσο, συνελήφθη στις 27 Απριλίου 1938 και κρατήθηκε σε φυλακή για έναν χρόνο, οπότε ο συνάδελφός του Πιορτ Καπίτσα, πειραματικός φυσικός χαμηλών θερμοκρασιών, έγραψε ένα γράμμα στον Στάλιν εγγυώμενος προσωπικά για τη συμπεριφορά του Λαντάου.
Στις 7 Ιανουαρίου 1962, σε διασταύρωση στη Μόσχα, το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Λαντάου συγκρούσθηκε με βυτιοφόρο εξαιτίας της ολισθηρότητας του παγωμένου οδοστρώματος. Ο Λαντάου τραυματίσθηκε σοβαρά στο κεφάλι και πέρασε τρεις μήνες σε κώμα. Δεν συνήλθε ποτέ εντελώς και ήταν πλέον πολύ λιγότερο δημιουργικός από ό,τι πριν. Ο θάνατός του έξι χρόνια αργότερα υπήρξε επίσης συνέπεια του τραυματισμού του στο ατύχημα.
Με πληροφορίες από wikipedia
