Επεισόδια βίας και ρατσισμού, περιθωριοποίηση, ελαστικές σχέσεις εργασίας και κοινωνική εχθρότητα βιώνουν οι μετανάστες εργαζόμενοι στον αγροτικό τομέα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ιταλία και την Ισπανία. Αυτό διαπιστώνει έρευνα, που εκπόνησε ομάδα ερευνητών του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, με την οικονομική υποστήριξη του Open Society Foundations στις Βρυξέλες.
Οι ερευνητές μελέτησαν την απασχόληση μεταναστών στον αγροτικό τομέα στη νότια Ιταλία, όπου η παρουσία τους είναι υψηλότερη αριθμητικά σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα, και στη συνέχεια προχώρησαν σε σύγκριση των δεδομένων αυτών με την κατάσταση στην Ελλάδα και την Ισπανία. Η γεωργία στην Ιταλία, την Ελλάδα και την Ισπανία παρουσιάζει κοινά χαρακτηριστικά: η κυριαρχία των μεσογειακών προϊόντων συνεπάγεται έντονη ζήτηση για εποχική εργασία. Επιπλέον, οι χώρες αυτές χαρακτηρίζονται από μια περισσότερο εδραιωμένη παράδοση μετανάστευσης.
Τα πιο πρόσφατα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι το 2015 στην Ιταλία περίπου το 48% του εργατικού δυναμικού στην αγροτική παραγωγή ή περίπου 405.000 από τους 843.000 εργαζόμενους ήταν αλλοδαποί. Επίσης, υπολογίζεται ότι πάνω από το 50% των εργαζόμενων σε αυτό τον τομέα απασχολούνταν χωρίς επίσημη σύμβαση. Το 80% αυτών, δηλαδή οι 344.000, ήταν ξένοι υπήκοοι, ενώ το 42% των παράνομων εργατών ήταν γυναίκες.
Στην Ισπανία τα επίσημα στατιστικά στοιχεία εκτιμούν τους μετανάστες εργαζόμενους σε 171.600, δηλαδή περίπου το 23,2% του συνόλου του αγροτικού εργατικού δυναμικού. Ωστόσο, ο αριθμός αυτός είναι μικρότερος από την πραγματικότητα, καθώς δεν υπολογίζονται οι συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης. Στην Ελλάδα οι μετανάστες υπολογίζεται ότι αποτελούν το 90% της συνολικής μισθωτής εργασίας στη γεωργία.
Κοινό στοιχείο που εντοπίζεται και στις τρεις χώρες; Τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια βίας ή ρατσισμού από τοπικούς πληθυσμούς σε εποχικούς εργαζόμενους. Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, οι περιπτώσεις του Ελ Ετζίντο στην Ισπανία το 2001, του Ροζάρνο στην Ιταλία το 2010 και της Μανωλάδας στην Ελλάδα το 2013 υπογραμμίζουν «τη διφορούμενη συνύπαρξη της οικονομικής απαίτησης για μετανάστες εργαζόμενους στα χωράφια και της κοινωνικής εχθρότητας απέναντι στην παρουσία τους στους δρόμους». Επίσης, οι μισθολογικές διαφορές, η επισφάλεια και η περιθωριοποίηση εμφανίζονται και στις τρεις μεσογειακές χώρες.
Πηγή: ΑΜΠΕ
