Στο φλέγον ζήτημα των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Μεσόγειο εστιάζει εκ νέου ο γερμανικός Τύπος, καθώς η «Frankfurter Rundschau» παρατηρεί ότι «οι εντάσεις ανάμεσα στην Τουρκία και την Κύπρο για τις πρώτες ύλες στην ανατολική Μεσόγειο αυξάνονται».
Ο ανταποκριτής της γερμανικής εφημερίδα στην Τουρκία αναφέρεται στην κατάπλευση του γεωτρύπανου Stena Icemax της αμερικανικής ExxonMobile στο οικόπεδο 10, «περίπου 150 χλμ. νοτιοδυτικά του διχοτομημένου νησιού».
Με τις σχεδιαζόμενες γεωτρήσεις από κυπριακής πλευράς ξεκινά, σύμφωνα με την εφημερίδα της Φρανκφούρτης, «μια επικίνδυνη αναμέτρηση δυνάμεων, διότι η Τουρκία έχει επανειλημμένα ασκήσει κριτική σε απειλητικό ύφος για τα σχέδια των Ελληνοκυπρίων για αποκλειστική εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων ενεργειακών κοιτασμάτων στη ζώνη των 200 ναυτικών μιλίων (ΑΟΖ)».
Σύμφωνα με τη FR, «τα κοιτάσματα που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα αξίζουν δισεκατομμύρια και ως εκ τούτου, έχουν εγείρει αξιώσεις στρατηγικού χαρακτήρα στη φτωχή σε πρώτες ύλες Τουρκία. […] Εδώ και καιρό τα κοιτάσματα φυσικού αερίου έχουν γίνει ένα ακόμη σημείο αντιπαράθεσης ανάμεσα […] στην Ελλάδα και την Τουρκία».
Ο Γερμανός ανταποκριτής επισημαίνει ότι «καθοριστικό ρόλο στη διαμάχη παίζει το άλυτο Κυπριακό. Επειδή η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κύπρο, δεν της αναγνωρίζει και το δικαίωμα να χορηγεί άδειες για γεωτρήσεις και ζητεί το μοίρασμα των κοιτασμάτων φυσικού αερίου με την αναγνωρισμένη μόνο από την Άγκυρα “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”.
»Σ’ αυτά έρχεται να προστεθεί το γεγονός ότι η Τουρκία δεν εγείρει μεν αξιώσεις επί του οικοπέδου 10, όμως για άλλα τμήματα της κυπριακής ΑΟΖ. Η κυπριακή κυβέρνηση εξηγεί ότι θα διαμοιράσει κέρδη με δίκαιους όρους, όμως μόνον εφόσον προηγουμένως έχει βρεθεί μια ειρηνευτική λύση για την Κύπρο, η οποία μετά την αποτυχία των τελευταίων διαπραγματεύσεων βρίσκεται πιο μακριά από ποτέ».
Ευθύνες της Άγκυρας αλλά και της Λευκωσίας
Η εφημερίδα συνεχίζει επισημαίνοντας ότι «με το Κυπριακό σχετίζεται και η άρνηση της Άγκυρας μέχρι σήμερα να υπογράψει τη διεθνή σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας που αφορά την εκμετάλλευση υποθαλάσσιων κοιτασμάτων. Αντ' αυτού υιοθετεί την αυθαίρετη άποψη ότι μόνο ηπειρωτικές χώρες δικαιούνται τη ζώνη των 200 ναυτικών μιλίων (ΑΟΖ), όχι όμως νησιά όπως η Κύπρος.
»Με βάση αυτή την άποψη τα κοιτάσματα βρίσκονται σε περιοχή τουρκικής δικαιοδοσίας, η οποία όμως αλληλεπικαλύπτεται ταυτόχρονα με τις ΑΟΖ του Ισραήλ, του Λιβάνου και της Αιγύπτου, χώρες με τις οποίες η Κύπρος σχεδιάζει κοινή εκμετάλλευση. Αντιδρώντας η Τουρκία δρομολόγησε την ενίσχυση της ναυτικής της δύναμης. Έτσι προκύπτει μια νέα επικίνδυνη εστία κρίσης στην Ευρώπη», υπογραμμίζει η Frankfurter Rundschau.
Το δημοσίευμα περιλαμβάνει πάντως και μια μομφή κατά της κυπριακής κυβέρνησης: «Αντί να αξιοποιήσει τα κοιτάσματα ως εργαλείο συμφιλίωσης με την Τουρκία, αντιθέτως η Λευκωσία, μέσω της ενεργειακής συμμαχίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, όπως και με τον σχεδιαζόμενο αγωγό East Med, όξυνε την απομόνωση της Άγκυρας και ως εκ τούτου τις εντάσεις».
