Της Μάρως Βακαλοπούλου
[email protected]
Οι μέρες της απόλυτης κυριαρχίας του Ντόναλντ Τραμπ και των Ρεπουμπλικανών παρήλθαν. Το πολυπόθητο «μπλε κύμα» στο οποίο ήλπιζαν οι Δημοκρατικοί μπορεί να μη σάρωσε στις ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές, η γοητεία του Τραμπ στις επαρχιακές περιοχές μπορεί να χάρισε στους Ρεπουμπλικανούς τον έλεγχο της Γερουσίας, ωστόσο οι ψηφοφόροι όλης της χώρας έστειλαν ένας σαφές μήνυμα στον Λευκό Οίκο, ότι θέλουν ένα «μάτι» να ελέγχει τον πρόεδρο.
Το νέο Κογκρέσο θα ορκιστεί τον Ιανουάριο. Ως πλειοψηφία πλέον στη Βουλή των Αντιπροσώπων, για πρώτη φορά έπειτα από οκτώ χρόνια, οι Δημοκρατικοί αποκτούν τη δύναμη να ψαλιδίσουν τις συνταγματικές φιλοδοξίες του Τραμπ. Οπλισμένοι επίσης με το όπλο της κλήτευσης, θα υποχρεώσουν τους αρμοδίους να ξεκινήσουν έρευνες για τις καταγγελίες περί παραβάσεων από τον Αμερικανό πρόεδρο και την κυβέρνησή του.
Εάν, για παράδειγμα αναφέρουν οι «New York Times», ο ειδικός ανακριτής Ρόμπερτ Μιούλερ, ανακαλύψει ουσιαστικά στοιχεία τα οποία να αποδεικνύουν παράνομες ενέργειες κατά τις εκλογές του 2016, θα έχει πλέον ένα φορέα στο πλευρό του προκειμένου να συνεχίσει.
Στην πρώτη γραμμή θα τεθούν επίσης θέματα όπως η σκληρή μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης, η κατάργηση του Obamacare και οι απότομες περικοπές σε κοινωνικά προγράμματα που τέθηκαν σε εφαρμογή υπό την εξουσία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Στην κορυφή της λίστας των Δημοκρατικών, όπως διεμήνυσε λίγο πριν από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων η επικεφαλής των Δημοκρατικών στη Βουλή των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι, θα είναι η αποκατάσταση του συνταγματικού ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας (δηλαδή του ελέγχου επί της διακυβέρνησης Τραμπ).
Τώρα είναι η σειρά των Δημοκρατικών να αποδείξουν τι θα έκαναν εάν είχαν τον πλήρη έλεγχο του Κογκρέσου και ενδεχομένως την προεδρία, το 2020. Έπειτα από οκτώ χρόνια στο στρατόπεδο της μειοψηφίας, οι Δημοκρατικοί καλούνται να αποδείξουν ότι τους ενδιαφέρουν να πάρουν τη χώρα στα χέρια τους και να μετριάσουν τις φιλελεύθερες φιλοδοξίες των πιο ενθουσιωδών του κόμματος.
Υπήρξαν μικρές εκπλήξεις, μεγάλες απογοητεύσεις και χαμένες ευκαιρίες. Το σημαντικότερο ωστόσο όλων είναι ότι ο Τραμπ, για πρώτη φορά έπειτα από δύο χρόνια στον Λευκό Οίκο, θα έχει απέναντί του μία κοινοβουλευτική αντιπολίτευση. Για πρώτη φορά, θα πρέπει να λογοδοτεί στο Κογκρέσο, να ελέγχεται από τους νόμους και να υπόκειται στις έρευνες. Όπως έγραφε χαρακτηριστικά ο Αμερικανός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν παραμονή των εκλογών, αυτές οι εκλογές ήταν η τελευταία έξοδος από την απολυταρχική οδό.
